Οπως προδίδει το όνομά του διέλαθε την προσοχή των επιστημόνων για καιρό. Σήμερα όμως είναι μέρος της ζωής μας καθώς βρίσκεται σε αυτοκίνητα, οθόνες, πισίνες...
Μικρό βιογραφικό για το στοιχείο λανθάνιο. Κάθε Κυριακή «Το Βήμα» μάς ταξιδεύει και σε μια άλλη γωνιά του περιοδικού πίνακα. Βίος και πολιτεία Πέρασαν ένας αιώνας και μισός από τότε που ανακαλύφθηκε το στοιχείο αυτό και ώσπου να αρχίσει να βρίσκει εμπορικές εφαρμογές.
λανθάνιο (Χημ.). Χημικό στοιχείο με σύμβολο La. Ανήκει στην τρίτη ομάδα του περιοδικού πίνακα των στοιχείων, στην οικογένεια των λανθανιδών, έχει ατομικό αριθμό 57,
ατομική μάζα 138,91, είναι στερεό σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και είναι γνωστά δύο ισότοπά του, το 139La (99,91%) και το 138La (0,089%). Το λ. βρίσκεται στη φύση σε διάφορα ορυκτά, μεταξύ των οποίων στον κηρίτη, στον μοναζίτη και στον λανθανίτη. Το απομόνωσε το 1839 ο Σουηδός χημικός Καρλ Γκούσταφ Μοζάντερ, ο οποίος το διαχώρισε από το δημήτριο. Το λ. είναι λευκό και ελατό μέταλλο με σημείο τήξης 920°C και σημείο βρασμού 3.469°C· επίσης, οξειδώνεται εύκολα. Συναντάται πάντοτε μεταξύ των προϊόντων σχάσης του πλουτωνίου και του ουρανίου. Από τις γνωστές ενώσεις του λ. περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το οξείδιό του, το οποίο εφαρμόζεται στην οπτική για την κατασκευή ειδικών κρυστάλλων για αντικειμενικούς φακούς. Το λ. χρησιμοποιείται για την κατασκευή μεταλλικών κραμάτων και σε ηλεκτρονικές συσκευές. Το υδροξείδιο του λ. είναι μία από τις ισχυρότερες τρισθενείς βάσεις.
ατομική μάζα 138,91, είναι στερεό σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και είναι γνωστά δύο ισότοπά του, το 139La (99,91%) και το 138La (0,089%). Το λ. βρίσκεται στη φύση σε διάφορα ορυκτά, μεταξύ των οποίων στον κηρίτη, στον μοναζίτη και στον λανθανίτη. Το απομόνωσε το 1839 ο Σουηδός χημικός Καρλ Γκούσταφ Μοζάντερ, ο οποίος το διαχώρισε από το δημήτριο. Το λ. είναι λευκό και ελατό μέταλλο με σημείο τήξης 920°C και σημείο βρασμού 3.469°C· επίσης, οξειδώνεται εύκολα. Συναντάται πάντοτε μεταξύ των προϊόντων σχάσης του πλουτωνίου και του ουρανίου. Από τις γνωστές ενώσεις του λ. περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το οξείδιό του, το οποίο εφαρμόζεται στην οπτική για την κατασκευή ειδικών κρυστάλλων για αντικειμενικούς φακούς. Το λ. χρησιμοποιείται για την κατασκευή μεταλλικών κραμάτων και σε ηλεκτρονικές συσκευές. Το υδροξείδιο του λ. είναι μία από τις ισχυρότερες τρισθενείς βάσεις.