EΥΡΩΠΑΙΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ Εργαζόμενοι για ένα κομμάτι ψωμί
Στην περίοδο της πιο βαθειάς οικονομικής κρίσης που περνάει η γηραιά ήπειρος, οι περισσότερες χώρες και κυρίως του ευρωπαϊκού νότου, βρίσκονται αντιμέτωπες με την οικονομική κρίση, η οποία αποτυπώνεται και στα διακυβεύματα των εκλογών. Κυρίαρχο ρόλο σε αυτά , έχει η ανεργία και η απασχόληση καθώς αποτελούν το βασικό αίτιο της ανθρωπιστικής κρίσης που πλήττει αρκετές από αυτές ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα. Ο στόχος της πλήρους
απασχόλησης κυριαρχεί στις προεκλογικές υποσχέσεις αλλά οι πολιτικές που προτείνονται και εφαρμόζονται οδηγούν τις περισσότερες φορές στην εμφάνιση ενός νέου φαινομένου: των «πτωχών εργαζόμενων.»
Τυπική περίπτωση η Μεγάλη Βρετανία όπου πίσω από την θριαμβολογία της κυβέρνησης Κάμερον για τις επιδόσεις της , στην αντιμετώπιση της ανεργίας, κρύβεται το δράμα σχεδόν 1.000.000 εργαζομένων η εργασία των οποίων βασίζεται στα «συμβόλαια μηδενικών ωρών» τα οποία εξελίσσονται σε μία σύγχρονη εκδοχή εργασιακής δουλείας.
Τα «συμβόλαια μηδενικών ωρών», αποτελούν – από το 1996- κοινή πρακτική και υιοθετούνται από όλο και περισσότερες επιχειρήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο όπως την Sportsdirectκαι την μεγαλύτερη αλυσίδα σούπερ μάρκετ Tesco. Πρόκειται για συμβόλαια που υπογράφουν οι υπάλληλοι στα οποία δηλώνουν ότι είναι διαθέσιμοι να απασχοληθούν στην εταιρεία όποτε αυτή τους χρειαστεί. Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι εργαζόμενοι δουλεύουν 2-3 ώρες τη μέρα και όχι καθημερινά. Σύμφωνα με στοιχεία ο αριθμός των ανθρώπων που εργάζεται με αυτό το καθεστώς από 200.000 το 2012 σήμερα αγγίζει το 1 εκατομμύριο.
Σε πρόσφατη έκθεση της ΤUC, της μεγαλύτερης Ομοσπονδίας Εργαζομένων αναφέρεται ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που εργάζονται με το καθεστώς αυτό αμείβονται χαμηλότερα από τον βασικό μισθό. Η ανάλυση της TUCεπισημαίνει ότι ό μέσος όρος αμοιβής στα συμβόλαια μηδενικών ωρών είναι μισός από τα αντίστοιχα των κανονικών ωραρίων. Το 58% των εργαζομένων με τέτοια συμβόλαια παίρνει λιγότερο από 7.65 λίρες την ώρα, ενώ περισσότεροι από τα ¾ των εργαζομένων στο Λονδίνο πληρώνονται με λιγότερα από 8.80 λίρες την ώρα. Χαρακτηριστικό της ελαστικότητας της εργασίας που επιβάλλουν αυτά τα συμβόλαια, είναι ότι 2 στους 5 εργαζόμενους δεν έχουν σταθερό εβδομαδιαίο μισθό και ωράριο. Το γεγονός αυτό καθιστά εξαιρετικά δύσκολο τον προγραμματισμό των εξόδων ενός ατόμου, πόσο μάλλον μιας οικογένειας.
Η TUC δεν φαίνεται να συμμερίζεται την χαρά του υπ. Οικονομικών , ο οποίος δήλωνε ότι η Βρετανική οικονομία είναι πλέον σε τροχιά ανάπτυξης. Με βάση τα στοιχεία φαίνεται ότι ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι θα βρεθούν παγιδευμένοι στο καθεστώς της εργασιακής ανασφάλειας. Ο Γενικός Γραμματέας του συνδικάτου FrancesO’ Gradyδήλωσε «ότι τα τελευταία χρόνια τα συμβόλαια μηδενικών ωρών υπήρχαν μεν στην εργασιακή αγορά, αλλά δεν κυριαρχούσαν και δεν υιοθετούνταν από μεγάλες εταιρείες. Αυτό άλλαξε από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά». Με το πρόσχημα της κρίσης, δηλαδή, οι μεγάλοι όμιλοι επέβαλαν τον εργασιακό μεσαίωνα για να αυξήσουν τα κέρδη τους.
Μέχρι σήμερα το θέμα έχουν αναδείξει κυρίως οι Εργατικοί και οι Πράσινοι, αλλά δεν έχει τύχει της προσοχής που θα έπρεπε. Το βέβαιο είναι ότι η ακροδεξιά ατζέντα που έχει επιβάλλει στον πολιτικό διάλογο το UKIPπαραμερίζει την ουσιαστική συζήτηση για τέτοια ζητήματα και θολώνει τα νερά ως προς τις βασικές αιτίες της κρίσης που βιώνει η Βρετανική κοινωνία
oxafies.com
απασχόλησης κυριαρχεί στις προεκλογικές υποσχέσεις αλλά οι πολιτικές που προτείνονται και εφαρμόζονται οδηγούν τις περισσότερες φορές στην εμφάνιση ενός νέου φαινομένου: των «πτωχών εργαζόμενων.»
Τυπική περίπτωση η Μεγάλη Βρετανία όπου πίσω από την θριαμβολογία της κυβέρνησης Κάμερον για τις επιδόσεις της , στην αντιμετώπιση της ανεργίας, κρύβεται το δράμα σχεδόν 1.000.000 εργαζομένων η εργασία των οποίων βασίζεται στα «συμβόλαια μηδενικών ωρών» τα οποία εξελίσσονται σε μία σύγχρονη εκδοχή εργασιακής δουλείας.
Τα «συμβόλαια μηδενικών ωρών», αποτελούν – από το 1996- κοινή πρακτική και υιοθετούνται από όλο και περισσότερες επιχειρήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο όπως την Sportsdirectκαι την μεγαλύτερη αλυσίδα σούπερ μάρκετ Tesco. Πρόκειται για συμβόλαια που υπογράφουν οι υπάλληλοι στα οποία δηλώνουν ότι είναι διαθέσιμοι να απασχοληθούν στην εταιρεία όποτε αυτή τους χρειαστεί. Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι εργαζόμενοι δουλεύουν 2-3 ώρες τη μέρα και όχι καθημερινά. Σύμφωνα με στοιχεία ο αριθμός των ανθρώπων που εργάζεται με αυτό το καθεστώς από 200.000 το 2012 σήμερα αγγίζει το 1 εκατομμύριο.
Σε πρόσφατη έκθεση της ΤUC, της μεγαλύτερης Ομοσπονδίας Εργαζομένων αναφέρεται ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που εργάζονται με το καθεστώς αυτό αμείβονται χαμηλότερα από τον βασικό μισθό. Η ανάλυση της TUCεπισημαίνει ότι ό μέσος όρος αμοιβής στα συμβόλαια μηδενικών ωρών είναι μισός από τα αντίστοιχα των κανονικών ωραρίων. Το 58% των εργαζομένων με τέτοια συμβόλαια παίρνει λιγότερο από 7.65 λίρες την ώρα, ενώ περισσότεροι από τα ¾ των εργαζομένων στο Λονδίνο πληρώνονται με λιγότερα από 8.80 λίρες την ώρα. Χαρακτηριστικό της ελαστικότητας της εργασίας που επιβάλλουν αυτά τα συμβόλαια, είναι ότι 2 στους 5 εργαζόμενους δεν έχουν σταθερό εβδομαδιαίο μισθό και ωράριο. Το γεγονός αυτό καθιστά εξαιρετικά δύσκολο τον προγραμματισμό των εξόδων ενός ατόμου, πόσο μάλλον μιας οικογένειας.
Η TUC δεν φαίνεται να συμμερίζεται την χαρά του υπ. Οικονομικών , ο οποίος δήλωνε ότι η Βρετανική οικονομία είναι πλέον σε τροχιά ανάπτυξης. Με βάση τα στοιχεία φαίνεται ότι ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι θα βρεθούν παγιδευμένοι στο καθεστώς της εργασιακής ανασφάλειας. Ο Γενικός Γραμματέας του συνδικάτου FrancesO’ Gradyδήλωσε «ότι τα τελευταία χρόνια τα συμβόλαια μηδενικών ωρών υπήρχαν μεν στην εργασιακή αγορά, αλλά δεν κυριαρχούσαν και δεν υιοθετούνταν από μεγάλες εταιρείες. Αυτό άλλαξε από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά». Με το πρόσχημα της κρίσης, δηλαδή, οι μεγάλοι όμιλοι επέβαλαν τον εργασιακό μεσαίωνα για να αυξήσουν τα κέρδη τους.
Μέχρι σήμερα το θέμα έχουν αναδείξει κυρίως οι Εργατικοί και οι Πράσινοι, αλλά δεν έχει τύχει της προσοχής που θα έπρεπε. Το βέβαιο είναι ότι η ακροδεξιά ατζέντα που έχει επιβάλλει στον πολιτικό διάλογο το UKIPπαραμερίζει την ουσιαστική συζήτηση για τέτοια ζητήματα και θολώνει τα νερά ως προς τις βασικές αιτίες της κρίσης που βιώνει η Βρετανική κοινωνία
oxafies.com