Τρίτη, Οκτωβρίου 13

ΣΥΡΙΖΑ χωρίς συνιστώσες, θα είναι άλλος ΣΥΡΙΖΑ

ΣΥΡΙΖΑ χωρίς συνιστώσες, θα είναι άλλος ΣΥΡΙΖΑ
Να ανοίξουν οι οργανώσεις, σε όποιους θέλουν να συμμετάσχουν στο εγχείρημα και συμφωνούν προγραμματικά και πολιτικά με τον ΣΥΡΙΖΑ, ζήτησε ο Αλέξης Τσίπρας.
Τονίζοντας ότι «δεν χρειαζόμαστε ένα κόμμα, κλειστό γραφειοκρατικό οργανισμό αναπαραγωγής των στελεχών του» σημείωσε ότι αυτό θα γίνει με προσυνεδριακές διαδικασίες ανοικτές στους πολίτες που θέλουν να συμμετάσχουν ανεξάρτητα αν για δεκαετίες ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ ή ακόμα και ΝΔ!
Κόμμα ανοικτό λοιπόν, χωρίς «εσωκομματικούς συσχετισμούς» είπε ο Τσίπρας, χωρίς συνιστώσες κατάλαβαν όλοι.

Απολύτως λογικό αν αναλογιστεί κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει πλέον την αντιστοίχηση με τη λαϊκή βάση, με τους ανθρώπους που τον στηρίζουν και τον ψηφίζουν. Αυτούς οι οποίοι τον οδήγησαν από το 4% στο 36% και σε τρεις συνεχόμενες εκλογικές νίκες, τους δημοψηφίσματος συμπεριλαμβανομένου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, από την πρώτη μέρα λειτουργίας του, ήταν ένα κόμμα- άθροισμα πολιτικών δυνάμεων που διατηρούσαν τη φυσιογνωμία τους. Ο Συνασπισμός, η  ΑΚΟΑ, η ΚΕΔΑ, η ΔΕΑ, η ΚΟΕ, οι Ενεργοί Πολίτες, η Ρόζα ήταν οι σημαντικότερες από αυτές. Μπορεί να διαφωνούσαν μεταξύ τους, αλλά βρήκαν κοινή περπατησιά. Ξεκινώντας από το 3,3% το 2004 και φτάνοντας εδώ που γνωρίζουμε το 2015.
Αναμφίβολα ο Αλέξης Τσίπρας έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία, αναλαμβάνοντας την ηγεσία τον Φεβρουάριο του 2008 και κερδίζοντας στην πρώτη του εκλογική μάχη ποσοστό 4,6%. Σε αυτόν πιστώνεται (και δικαίως) η ανοδική πορεία.
Ο Λαφαζάνης, ο Γλέζος, ο Ήσυχος, ο Ρούντι, η Νάντια, ο Νταβανέλος, τόσοι και τόσες άλλοι και άλλες, έβαλαν το δικό τους λιθαράκι. Μέσα από τις  διαφωνίες, τις εμμονές, τις τρέλες, μέσα από τη σύνθεση, ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε αυτό που σήμερα γνωρίζουμε. Κουβαλάει μέσα του λίγο από όλους αυτούς, αλλά κυρίως και λίγο από Χαρίλαο, από Λεωνίδα, από Μπανιά, από Δαμανάκη, από Ανδρουλάκη, από Κωσταντόπουλο, από Αλαβάνο, από Κουβέλη. Κουβαλάει την απειθαρχία, την ελεύθερη έκφραση της προσωπικής άποψης, την πολυφωνία στα όρια ή και πέρα από αυτά. Τις συζητήσεις για τη Βάρκιζα και το Μπρέστ Λιτόφσκ, την Τασκένδη και τον Άρη, εν έτει 2015. Τις συζητήσεις που οι άλλοι, που ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, δεν καταλαβαίνουν γιατί γίνονται.
Ένα κόμμα χωρίς όλα αυτά, μπορεί να είναι ένα σύγχρονο κόμμα εξουσίας. Ο παλιός όμως ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα είναι- αυτό το ξέρουν όλοι.
http://newpost.gr