«Ακούω όλες τις αντιδράσεις με προσοχή, αλλά οι εκφράσεις μίσους και προσβολής είναι εξουθενωτικές», λέει στην «Εφ.Συν.» η κ. Κατριβάνου | ΕUROKINISSI / ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ Ηταν μια παραίτηση καθαρή, χωρίς υπαινιγμούς για όσους έχουν επιλέξει να δώσουν τη δική τους σκληρή μάχη μέχρι τέλους. Οσοι προσπάθησαν μικρόψυχα να την εγκαλέσουν για τη μέχρι τώρα συμπόρευσή της με την Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ ας μπουν σήμερα στον κόπο να διαβάσουν –έστω– τη δική της άποψη.
• Τι ήταν εκείνο που βάρυνε στην απόφασή σας να διαφοροποιηθείτε και τελικά να παραιτηθείτε; Ηταν τόσο σοβαρά και καταστροφικά τα μέτρα που προβλέπουν τα άρθρα τα οποία καταψηφίσατε ή απλώς ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι;
Το είχα σκεφτεί αρκετές φορές το προηγούμενο διάστημα, όταν ψηφιζόταν το ασφαλιστικό και επίσης, πολύ έντονα, όταν υπογράψαμε τη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας: μια συμφωνία παράνομη, που επιστρέφει πρόσφυγες σε μη ασφαλή χώρα, την Τουρκία, ανατρέποντας τη Συνθήκη της Γενεύης. Και μάλιστα τη συμφωνία αυτή την παρουσιάσαμε –και εξακολουθούμε να την παρουσιάζουμε– σαν επιτυχία!
Η συμφωνία είχε άμεσες επιπτώσεις: στα hotspots, στην παροχή ασύλου, σε κάκιστες συνθήκες διαβίωσης, στα ασυνόδευτα ανήλικα. Αυτά και αρκετά άλλα με έκαναν να νιώθω ντροπή και ευθύνη ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Αισθανόμουν, κάθε μέρα και περισσότερο, να επιβεβαιώνεται η ύπαρξη μιας συνεχούς επιτροπείας, που κάνει ασφυκτικά τα περιθώρια άσκησης πολιτικής, ακυρώνει ουσιαστικά τη δυνατότητα να αλλάξει η ζωή μας. Ωστόσο, υπερίσχυε μέχρι τώρα η απόφαση να παλεύω τα πράγματα από μέσα, να στηρίζω τις θετικές πρωτοβουλίες, να χρησιμοποιώ την όποια εξουσία μού έδινε ο ρόλος μου.
Τι άλλαξε την Κυριακή; Με μια φράση: Μου ήταν αδύνατον, δεν έβγαινε η φωνή μου να ξαναπώ «Ναι σε όλα». Και από τη στιγμή που είπα «όχι» σε δύο βασικά άρθρα, δεν μπορούσα να παραμείνω βουλευτής.
To κριτήριο για μένα δεν ήταν αν το «υπερταμείο» και ο «κόφτης» ήταν λιγότερο κακά σε σχέση με άλλα μέτρα στη θέση τους· αυτοτελώς, είναι εξαιρετικά κακά, μας υπερβαίνουν (ακόμα και… βιολογικά) και το τι είναι το καταλαβαίνουμε αν σκεφτούμε τι σχέση έχουν με τις προσδοκίες και τα πιστεύω μας.
• Ισχύει αυτό που κατέγραψαν πολλά μέσα ενημέρωσης, ότι δηλαδή η απόφασή σας να παραιτηθείτε οφείλεται στις αφόρητες πιέσεις που σας ασκήθηκαν από την κυβέρνηση;
Οχι! Η στάση μου ήταν επιλογή-πακέτο, με τρία σκέλη: Ναι επί της αρχής για να μην κινδυνεύσει η κυβέρνηση. Δεσμευόμουν σ’ αυτό από τις εκλογές του Σεπτέμβρη. Οχι στον κόφτη και το υπερταμείο, δύο επιλογές με ανεξέλεγκτες συνέπειες σε βάθος χρόνων. Παραίτηση από βουλευτής και παραμονή στον ΣΥΡΙΖΑ ως μέλος. Η παραίτηση ήταν οργανικό κομμάτι της στάσης μου.