Του Στρατή Μαζίδη
Τώρα τελευταία βλέπω πολλές φωτογραφίες πολιτικών ή ανθρώπων που φιλοδοξούν να γίνουν πολιτικοί από χριστιανικούς ναούς.
Δεν αφήνουν ναό για ναό που πανηγυρίζει στον οποίο να μην πάνε.
Το παράδοξο είναι πως ενώ προσέρχονται στο ναό την 6η, την 9η, την 11η ώρα, ανάβουν το κεράκι και μετά βρίσκονται μπροστά μπροστά, καμαρωτοί, αψεγάδιαστοι...ξεχνώντας το "οι πρώτοι, έσχατοι και οι έσχατοι, πρώτοι".
Εκεί στέκονται αμίλητοι, σαν ευσεβείς Χριστιανοί.
Προσέχουν τα πάντα.
Ενίοτε σιγομουρμουράνε λες και ψέλνουν.
Στη συνέχεια τρέχουν να ανεβάσουν φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα.
Να μας ενημερώσουν δηλαδή ότι "να πήγα στην Εκκλησία, το βλέπετε;
Άναψα κεράκι!
Έκανα και μεγάλο Σταυρό, όχι μαντολίνο.
Ψηφίστε με!
Με θέλει κι ο Θεός!».
Προφανώς θέλουν να μας δείξουν πόσο καλοί Χριστιανοί είναι.
Άσχετα αν ανήκουν σε κόμματα που έλεγαν πάντα ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ.
Πχ θέλετε θέση στο Δημόσιο; ΝΑΙ.
Είσαι 40αρα και 40ρης και βαρέθηκες από τώρα να δουλεύεις ζητώντας σύνταξη κι εφάπαξ;
ΝΑΙ. Να κάνω φτηνή πολιτική; ΝΑΙ.
Αλλά και τώρα, λέγοντας ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ μετά το 2010.
Άσχετα αν Θεός και πολιτική, δεν πάνε μαζί αφού η Βασιλεία Του δεν είναι του κόσμου τούτου και αφού η πραγματικά επαναστατική και ριζοσπαστική αυτή θρησκεία λέει πως η μάχη μας είναι ενάντια στους κοσμοκράτορες του κόσμου αυτού.
Μισό να στηθώ μπροστά μπροστά, να κάνω μεγάλο Σταυρό να το ανεβάσω στα social να με ψηφίσουν τα πρόβατα.
Τα πρόβατα θα σε ψηφίσουν, αλλά και κάποιος Αλλος θα το σημειώσει στα κιτάπια Του και αφού έχεις εκλεγεί με Αυτόν για σημαία, θα σου ζητήσει ύστερα λογαριασμό αν πολιτεύθηκες κατά τα μέτρα Του.
Τους ανθρώπους μπορείς να τους ξεγελάσεις, το Θεό όχι.
Πήγες;
Άναψες κεράκι;
Προσευχήθηκες;
Κράτα το για τον εαυτό σου.
Μην το διαφημίζεις...
Πολιτική με το Θεό δε γίνεται.