Κυριακή, Οκτωβρίου 2

Λ7 Υπάρχουν!

Ποιος θυμάται τον Μπαρουφάκη;

Ποιος θυμάται τις εποχές της αυταπάτης, τότε που o Γιάννης με το ένα "νι", παρίστανε τον υπουργό οικονομικών. Τότε που σαν το παγώνι, άνοιγε τη βεντάλια του σε αναρίθμητες συνεντεύξεις στα διεθνή έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα της εποχής εκείνης της αφέλειας μας -γιατί αθωότητα, δεν την λες, το πράγμα φαινόταν από νωρίς-νωρίς, αλλά ας είναι, που ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. 

Να τι έλεγε επί λέξη, όπως σημειώνει η ΟΚΤΑΝΑ, στις 16 Φεβριουρίου 2015:

“We now have a very good database and know exactly how much capital is being transferred from Greece and deposited in accounts in Europe or other parts of the world. At least that is what the people in my department tell me. I’d know the exact figures if I weren’t forced to spend my time travelling around Europe begging for more breathing space. We have cases where someone transferred 1.5 billion euros to foreign accounts last year but for the last 20 years has only declared annual taxes on 5000 euros. How can that be? These lists existed but they were never utilised.”

Έλεγε πριν δύο χρόνια λοιπόν, στο γερμανικό “Stern”, πως τον διαβεβαίωναν οι υπηρεσίες του υπουργείου του, ότι διέθεταν μια πολύ καλή βάση δεδομένων, που περιείχε τα χρηματικά εμβάσματα από την Ελλάδα στο εξωτερικό. Αναφερόταν, χαρακτηριστικά, στην περίπτωση κάποιου που ενώ δήλωνε ετήσιο φορολογητέο εισόδημα πέντε χιλιάδων, έστειλε εκτός Ελλάδας, ενάμισι δισεκατομμύριο ευρώ. 

Άλλη μια μπαρούφα, ήταν κι αυτή, από τις πολλές που εκστομίζει κατά καιρούς, ο Γιάννης με το ένα “νι”, ίσως να σκεφτεί κανείς. Μπορεί να είναι κι έτσι, μπορεί όμως και όχι, ποιος να ξέρει να το πει, με βεβαιότητα… 

Η περίπτωση του επίδοξου καναλάρχη που μάθαμε αυτές τις μέρες ότι δήλωνε εισόδημα τριακοσίων ευρώ τον μήνα κι ότι αυτός και η γυναίκα του ζούσαν με τόσα, μας θύμισε εκείνη τη δήλωση από τα παλιά. Μας θύμισε ότι λεφτά υπάρχουν. 

Ακόμα χειρότερα που λεφτά υπάρχουν, μέσα σε απαίσιο κλίμα φρικτής οικονομικής ανέχειας. Σε περιβάλλον που η έλλειψη πόρων κι οι περικοπές του ελληνικού κράτους, καταντούν τα σχολεία να υπολειτουργούν και να γίνονται πάρκινγκ παιδιών, τα νοσοκομεία να ξεμένουν από γάζες και τους χαμηλοσυνταξιούχους να βλέπουν να τους κόβονται δεκάρικα και εικοσάρικα από τις συντάξεις τους,. 

Λεφτά υπάρχουν, αλλά το δούλεμα συνεχίζεται ψιλό γαζί.


Φωτοσύνθεση Raskolnick