Θέλετε να γραφτείτε γυμναστήριο και συνεχώς το αναβάλλετε; Νέα μελέτη του Πανεπιστημίου της Φλόριντα έρχεται να μας υπενθυμίσει γιατί πρέπει να ξαναφορέσουμε τα ...αθλητικά μας.
Το ότι η άσκηση καίει το λίπος είναι γεγονός. Ενώ όμως μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι αυτό οφείλεται στο κάψιμο των θερμίδων με την άσκηση, μελέτη του Πανεπιστημίου της Φλόριντα αποκάλυψε ότι το μυστικό κρύβεται σε μια ορμόνη που ονομάζεται ιρισίνη.
Η ιρισίνη ανακαλύφθηκε το 2012 και σχετίζεται με τη φυσική δραστηριότητα, τη θερμογένεση και την κατανάλωση ενέργειας. Εκκρίνεται από τους μύες με την επίδραση της άσκησης, και συγκεκριμένα της μέτριας έως υψηλής έντασης αερόβιας άσκησης. Ο ρόλος της ιρισίνης είναι διπλός- όχι μόνο καίει το λίπος, αλλά το εμποδίζει και να σχηματιστεί.
Η καθηγήτρια Αιματοπαθολογίας στο Τμήμα Παθολογίας, Ανοσολογίας και Ιατρικής Εργαστηρίου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Φλόριντα δρ. Li-Jun Yang, θέλησε να ερυνήσει πώς η ιρισίνη επιδρά στον λιπώδη ιστό και στα λιποκύτταρα.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε λιποκύτταρα ατόμων που είχαν υποστεί επέμβαση μείωσης στήθους. Όταν οι καλλιέργειες των λιποκυττάρων εκτέθηκαν στην ιρισίνη, πενταπλασιάστηκαν τα κύτταρα που περιείχαν την πρωτεΐνη UCP1-μια πρωτεΐνη πολύ σημαντική για την καύση του λίπους. Επίσης, οι ερευνητές διαπίστωσαν μείωση των λιποκυττάρων κατά 20-60%.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που η ιρισίνη έχει προταθεί ως πιθανό θεραπευτικό εργαλείο κατά της παχυσαρκίας, του διαβήτη και των μεταβολικών νοσημάτων. Ωστόσο, είναι αμφίβολο το αν και το πότε θα μπορέσει να αναπτυχθεί μια θεραπεία με βάση την ιρισίνη. “Aντί να περιμένουμε μία θαυματουργή θεραπεία, μπορούμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας, αλλάζοντας τον τρόπο ζωής μας- η άσκηση παράγει περισσότερη ιρισίνη, με πολλά ευεργετικά οφέλη, όπως μείωση του λίπους, πιο γερά κόκαλα και καλή καρδιαγγειακή υγεία”, σημείωσε η επικεφαλής της μελέτης δρ Yang. Προηγούμενες μελέτες της ίδιας ομάδας έχουν δείξει ότι η ιρισίνη ενιχύει τα επίπεδα του ασβεστίου στον οργανισμό, που είναι σημαντικά για τις καρδιακές συστολές. Επίσης, σε ζωικά μοντέλα οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ορμόνη μειώνει τη δημιουργία αθηρωματικής πλάκας και τη φλεγμονή στα αγγεία. stogiatro.gr