Τρίτη, Οκτωβρίου 4

ΡΟΥΜΠΙΝΙ: ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ. ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ ΓΙΑ ΔΙΑΣΩΣΗ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ!

ΡΟΥΜΠΙΝΙ: ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ. ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ ΓΙΑ ΔΙΑΣΩΣΗ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ!
E. ALTMAN: ΒΕΒΑΙΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑ ΔΙΑΣΩΣΗ ΠΙΣΤΩΤΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ!

ΑΝΕΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ «ΚΥΝΟΚΑΥΓΑΣ» ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΝΔ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΑΓΚΑΛΟΥ ΠΕΡΙ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ!

Η πτώχευση της Ελλάδας είναι θέμα χρόνου, εκτιμά ο γνωστός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί. Σε συνέντευξή του στο οικονομικό περιοδικό «Capital», σημειώνει ότι την περίπτωση της Ελλάδας «τα δεδομένα μιλούν μια πολύ καθαρή γλώσσα».

Όπως αναφέρει, «ακόμη και αν οι Έλληνες υλοποιήσουν το δρακόντειο πρόγραμμα περικοπών, πράγμα για το οποίο πολύ αμφιβάλλω», το βάρος του χρέους, σύμφωνα με το ΔΝΤ, θα παραμείνει αισθητά πάνω από 100% του ΑΕΠ.

Το παραμικρό εξωτερικό σοκ αρκεί για να καταστεί «ανεξέλεγκτο» το πρόβλημα του ελληνικού χρέους, εκτιμά.

«Γι' αυτό, το ερώτημα που τίθεται για μένα δεν είναι εάν θα πτωχεύσει η Ελλάδα, αλλά μόνο το πότε», τονίζει ο κ. Ρουμπινί.

Εκτιμά δε ότι ο ευρωπαϊκός μηχανισμός διάσωσης εκείνο που ενδεχομένως κάνει είναι «να καθυστερεί την κατάρρευση των ελληνικών ομολόγων, στην καλύτερη περίπτωση μέχρι το χρονικό σημείο που οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης θα είναι σε καλύτερη κατάσταση».



DAILY TELEGRAPH: ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ! Η "ΔΙΑΣΩΣΗ" ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΓΙΝΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ!



Την ανάγκη «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» για την Ελλάδα, υποστηρίζει σε δημοσίευμα της, την Κυριακή, η βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph.
Στο δημοσίευμα προστίθεται ότι μια ελεγχόμενη πτώχευση με τον τρόπο που γίνεται συνήθως από το ΔΝΤ είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα.

«Δεν έχει νόημα να βάλουμε την Ελλάδα πιο βαθιά σε ένα φαύλο κύκλο χρέους, αυξάνοντας το δημόσιο χρέος από το 115% του ΑΕΠ στην αρχή της "διάσωσης" στο 150% στο τέλος της δοκιμασίας», υπογραμμίζεται.

«Το ελληνικό πακέτο επιτρέπει στις τράπεζες και τα funds να μεταφέρουν περίπου 150 δισ. ευρώ υποχρεώσεων στις κυβερνήσεις της ΕΕ, ή την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ή το ΔΝΤ. Οι Έλληνες πολίτες υφίστανται τον πλήρη πόνο της λιτότητας με ψευδείς δικαιολογίες, χωρίς να τους προσφέρεται η θεραπεία της ελάφρυνσης του χρέους. Είναι στην πραγματικότητα μια διάσωση για τους επενδυτές» υποστηρίζεται.



E. ALTMAN: ΒΕΒΑΙΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑ ΔΙΑΣΩΣΗ ΠΙΣΤΩΤΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ!



O Νίκος Χρυσολωράς, εξασφάλισε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη από τον Εντ Άλτμαν, η οποία αφορά κατά κύριο λόγο το ελληνικό χρέος. Αυτή η μεστή συνέντευξη, πολύ πιο ενδιαφέρουσα από τον ανούσιο «κυνοκαυγά» που ξέσπασε το Σαββατοκύριακο, με αφορμή τις δηλώσεις Πάγκαλου, θέτει το θέμα της επικείμενης αναδιάρθρωσης υπό την αιγίδα και για τα συμφέροντα των πιστωτών (!), στις πραγματικές του διαστάσεις!

Κυρίως οι προσεκτικοί αναγνώστες της συνέντευξης, η οποία δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κυριακής της 31ης Οκτωβρίου, θα αντιληφθούν ότι οι διαπραγματεύσεις, αν όχι και οι διαδικασίες, αναδιάρθρωσης βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο και η απόληξή τους συνδέεται εύλογα από τους κύκλους της τρόικα με τη βελτίωση της θέσης των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, ώστε να αποφευχθεί από την αναδιάρθρωση ενδεχόμενο «ντόμινο» κλυδωνισμών που θα προκαλέσει γενικότερους κινδύνους στην Ευρωζώνη!



Ακολουθεί το δημοσίευμα της Καθημερινή της Κυριακής της 31ης Οκτωβρίου:



ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ! (σσ ο τίτλος της ΙΣΚΡΑ)

Σενάριο «βελούδινης» αναδιάρθρωσης χωρίς πληρωμή των CDS και όχι μόνο



Συνέντευξη στον Νίκο Xρυσολωρά

Την εκτίμηση ότι η Ελλάδα δεν θα αποφύγει τελικά τη συντεταγμένη αναδιάρθρωση του χρέους της εξέφρασε ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Εντ Αλτμαν, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «K». Ωστόσο, ο Αλτμαν, ο οποίος θεωρείται από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στα χρηματοοικονομικά παγκοσμίως και αυθεντία στην εκτίμηση χρηματοπιστωτικών κινδύνων, θεωρεί ότι το ζήτημα δεν είναι της παρούσης. «Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι κάποια στιγμή, όταν όλα θα πηγαίνουν καλά, και η Ελλάδα αλλά και τα υπόλοιπα κράτη του ευρωπαϊκού Νότου ανακάμπτουν, να ανακοινωθεί ότι η χώρα σας συμφώνησε με τους πιστωτές της σε τροποποίηση των όρων αποπληρωμής των δανείων της, ενδεχομένως και με μία απομείωση της τάξης του 40% ή λιγότερο».

Οι προϋποθέσεις για την επιτυχία του εγχειρήματος είναι δύο, σύμφωνα πάντα με τον καθηγητή Αλτμαν, συνάδελφο του Νουριέλ Ρουμπινί, στο Stern Business School: «Πρώτον, οι σχετικές διαδικασίες θα πρέπει να ξεκινήσουν όταν οι άλλες χώρες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη διακεκαυμένη ζώνη θα έχουν προλάβει να σταθεροποιηθούν. Σε διαφορετική περίπτωση, το ευρώ θα κινδυνεύσει με κατάρρευση, ειδικά αν τεθεί εν αμφιβόλω η δυνατότητα της Ιταλίας να αποπληρώσει το χρέος της». Η δεύτερη προϋπόθεση είναι «οι συμφωνίες να γίνουν με τέτοιους όρους, ώστε να μην πληρωθούν όσοι έχουν στην κατοχή τους ασφαλιστικά προϊόντα έναντι χρεοκοπίας (CDS)». Σε ερώτηση της «Κ» πώς είναι δυνατόν να επιτευχθεί αυτό, ο Αλτμαν απάντησε ότι είναι τεχνικό ζήτημα, το οποίο προβλέπεται από σχετική διαδικασία που περιλαμβάνεται στους όρους των συμβολαίων CDS. «Να είστε σίγουρος ότι υπάρχουν ήδη νομικοί σύμβουλοι κυβερνήσεων που εργάζονται πάνω στο θέμα» προσέθεσε. Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα σενάριο «βελούδινης» αναδιάρθρωσης, όταν η μπόρα θα έχει περάσει, και το οποίο θα παρουσιαστεί όχι ως χρεοκοπία, αλλά «ως συμφωνία μεταξύ συναινούντων ενηλίκων».

«Ολοι λένε ψέματα»

Πάντως, αν και τα ακαδημαϊκά «διαπιστευτήρια» του Αλτμαν δεν επιδέχονται αμφισβήτηση, γεγονός παραμένει ότι οι εκτιμητές χρηματοπιστωτικού κινδύνου, αλλά και οι οίκοι αξιολόγησης που ειδικεύονται στον τομέα, μέχρι στιγμής δεν έχουν ανταποκριθεί με επάρκεια στο ρόλο τους. Οι χρεοκοπίες και οι δημοσιονομικές κρίσεις τούς συλλαμβάνουν συνήθως απροετοίμαστους. Μήπως πάνε χαμένες τόσες διδακτορικές διατριβές; «Το γεγονός ότι βρεθήκαμε προ εκπλήξεως δεν ήταν έκπληξη», απαντά χαμογελώντας ο Αλτμαν και προσθέτει: «Οι εκτιμήσεις κινδύνου γίνονται με βάση τα μακροοικονομικά μεγέθη των κρατών. Το πρόβλημα είναι ότι όταν τα μακροοϊκονομικά μεγέθη επιδεινωθούν, είναι ήδη αργά και η κρίση βρίσκεται επί θύραις». Επιπλέον, «τα μακροοικονομικά στοιχεία είναι συνήθως είτε παρωχημένα είτε ψευδή. Μη νομίζετε ότι η Ελλάδα είναι η εξαίρεση. Ολες οι ευρωπαϊκές χώρες κρύβουν την πραγματικότητα επί χρόνια, ενδεχομένως και η Αμερική».

Εξ ου και ο Αλτμαν αναπτύσσει ένα νέο σύστημα πρόβλεψης επερχόμενων απειλών, το οποίο βασίζεται στην αξιολόγηση των βασικών μεγεθών του ιδιωτικού τομέα και συγκεκριμένα των εισηγμένων εταιρειών. Η λογική, όπως εξηγεί, είναι απλή: «Οταν ο ιδιωτικός νοσεί, σύντομα η κρίση θα επεκταθεί και στον δημόσιο. Επίσης, οι ισολογισμοί του ιδιωτικού τομέα είναι πιο αξιόπιστοι από τις στατιστικές υπηρεσίες».

Tο μοντέλο Aλτμαν

Σύμφωνα λοιπόν με το μοντέλο του Αλτμαν, η πιθανότητα χρεοκοπίας της Ελλάδας την επόμενη πενταετία είναι 10,60%, πολύ μικρότερη δηλαδή από το 24,10% που προκύπτει από τις τιμές των CDS. Ωστόσο, το μοντέλο του έχει δύο αδυναμίες, τις οποίες προσπαθεί αυτόν τον καιρό να διορθώσει: πρώτον, δεν λαμβάνει υπόψη την «υγεία» του τραπεζικού συστήματος και δεύτερον, στην περίπτωση της Ελλάδας, υπάρχουν πάρα πολλές εταιρείες που δεν είναι εισηγμένες, οπότε η εικόνα δεν είναι αντιπροσωπευτική. Για τους λόγους αυτούς καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο κίνδυνος είναι πολύ μεγαλύτερος από όσο απεικονίζεται στο μοντέλο. Σε κάθε περίπτωση όμως, το χρηματιστήριο παραμένει αξιόπιστος δείκτης της πορείας της οικονομίας. «Αν δεν βελτιωθεί η εικόνα του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, κανείς ξένος δεν θα πειστεί ότι η Ελλάδα βγαίνει από την κρίση», καταλήγει ο κ. Αλτμαν.

-------------------------------------------------------------------------------- --------------------------------------------------------------------------

Ο ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΚΟΣ «ΚΥΝΟΚΑΥΓΑΣ» ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ...



Την ίδια στιγμή, μόνο ειρωνικά χαμόγελα και καγχασμό μπορεί να προκαλέσει ο «κυνοκαυγάς», που ξέσπασε μέσα στο Σαββατοκύριακο μεταξύ της Κυβέρνησης και της ΝΔ. Αφορμή στάθηκαν οι δηλώσεις του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλου σε εκπομπή της ΝΕΤ αλλά και στο Βήμα της Κυριακής, με τις οποίες άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξει στο μέλλον αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους: «Προτού φτάσουμε στην αναδιάρθρωση του χρέους πρέπει να τελειώσουμε με το έλλειμμα (σσ δηλαδή Μνημόνιο και τρόικα, μέχρι τελικής πτώσεως). Αλλά η δαιμονοποίηση της αναδιάρθρωσης που βλέπω σε ορισμένα γραπτά και σε λόγους πολιτικών είναι παράταιρη. Τα χρέη υπάρχουν για να αναδιαρθρώνονται. Μπορεί να το επιδιώξουμε ή να μας προταθεί και να μη μας συμφέρει να το αποτρέψουμε», δήλωσε χαρακτηριστικά.


Από τη μεριά της η ΝΔ, μέσω του εκπροσώπου τύπου Πάνου Παναγιωτόπουλου, ανακάλυψε δήθεν, στις δηλώσεις του Θ. Πάγκαλου, «μείζον θέμα για τη σταθερότητα της ελληνικής οικονομίας και του ευρώ», και «γκάφα ή κρυφή κυβερνητική ατζέντα». Φυσικά ο κ. Παναγιωτόπουλος, απέφυγε επιμελώς, (όπως άλλωστε και η ΝΔ εδώ και μήνες), να μας πει αν ίδιος και το κόμμα του είναι υπέρ ή κατά της αναδιάρθρωσης που προτείνει οι κ. Πάγκαλος...


Στον «κυνοκαυγά», παρενέβη και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, ο οποίος προσπάθησε να κλείσει όπως – όπως το θέμα, δηλώνοντας πως «Δεν συζητάμε τέτοιο ενδεχόμενο. Η Ελλάδα θα πετύχει τους στόχους της». Αποτέλεσμα ήταν η ΝΔ να ζητήσει την αποπομπή του Θ. Πάγκαλου από την Κυβέρνηση, ενώ ο κ. Πάγκαλος έκανε λόγο για διαστρέβλωση των θέσεων του από τη ΝΔ, κάνοντας λόγο «για μια θεωρητική συζήτηση» (σσ περί αναδιάρθρωσης)...


Ο παραπάνω «κυνοοκαυγάς» είναι προφανές πως είναι άνευ νοήματος, καθώς κανείς τους δεν πρόκειται να μιλήσει για την ουσία. Δηλαδή, το ποιά συμφέροντα θα εξυπηρετήσει η αναπόφευκτη αναδιάρθρωση για την οποία κάνουν λόγο τόσο ο κ. Altman αλλά και ο κ. Πάγκαλος. Τα συμφέροντα αυτά, δεν είναι άλλα από αυτά των πιστωτών δηλαδή του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Συμφέροντα, τα οποία εξασφαλίζονται, τόσο μέσω των μνημονιακών επιτηρήσεων όσο και μέσω των ελεγχόμενων αναδιαρθρώσεων!



Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ



Η εναλλακτική απάντηση της Αριστεράς, σε ότι αφορά το χρέος, δεν έχει καμία σχέση με τις προτάσεις, των διεθνών χρηματιστικών κύκλων. Υπάρχει αναδιάρθρωση και αναδιάρθρωση.


Η πρώτη, είναι αυτή, η οποία έχει ως γνώμονά της, τα συμφέροντα των πιστωτών και συνοδεύεται με νέα μνημόνια και νέες ακόμα σκληρότερες κηδεμονίες και καταληστεύσεις.

Η δεύτερη εκδοχή αφορά μια ριζοσπαστική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους ή οποία τίθεται με πρωτοβουλία της χώρας μας και ξεκινάει από την μη αναγνώριση του χρέους ως χρέους του ελληνικού λαού. Στο πλαίσιο αυτής της επαναδιαπραγμάτευσης η χώρα διεκδικεί κατ' ελάχιστον τη διαγραφή πολύ σημαντικού μέρους του χρέους, τη δραστική μείωση των επιτοκίων για το υπόλοιπο, ικανή περίοδο χάριτος, την επιμήκυνση χωρίς επιβαρύνσεις του χρόνου αποπληρωμής κλπ. Η Ελλάδα, ταυτόχρονα, δηλώνει ευθέως ότι αν αυτή η επαναδιαπραγμάτευση αποτύχει ή δεν εξασφαλίσει μια δίκαιη ρύθμιση, τότε θα υποχρεωθεί να σταματήσει και να σταματήσει οριστικά την αποπληρωμή του χρέους, ιδιαίτερα του εξωτερικού, ακολουθώντας μια πορεία ριζοσπαστικών μετασχηματισμών και ενθαρρύνοντας παράλληλα, ένα ευρύτερο κίνημα στην Ευρώπη και στον κόσμο για τη διαγραφή των χρεών, πρώτα από όλα στις δοκιμαζόμενες χώρες της περιφέρειας!

http://www.zougla.gr/blog