«Η ταινία πραγματεύεται τη σχέση δύο ομοφυλόφιλων ανδρών στη σύγχρονη Πολωνία. Στο τέλος ακολουθεί συζήτηση με τον δημιουργό, νέο παιδί, πρέπει μόλις να έχει περάσει τα τριάντα. Ερώτηση πρώτη: «Αντιμετωπίσατε προβλήματα, λόγω του θέματος, από την ακροδεξιά κυβέρνηση της Πολωνίας;» Απάντηση: «Όχι ιδιαίτερα. Λίγο αντέδρασε η Εκκλησία. Εγώ είμαι καθολικός, αλλά κρατώ τα θρησκευτικά μου αισθήματα για το σπίτι μου». Ερώτηση δεύτερη: «Ναι, αλλά η ακροδεξιά κυβέρνηση της Πολωνίας δεν σας δυσκόλεψε;». Απάντηση: «Όχι, εξάλλου με χρηματοδότησε το Κέντρο Κινηματογράφου, και το ακροδεξιά κυβέρνηση είναι σχετικό».
Χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του, μη μπορώντας να αντιληφθεί πού έμπλεξε, ο σκηνοθέτης τολμάει να πει τη γνώμη του: «Έχω αντιληφθεί ότι υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στον τρόπο που σκεφτόμαστε εμείς οι Πολωνοί και στον τρόπο που σκέφτεστε εσείς οι Έλληνες. Εμείς, επειδή τον ζήσαμε, θεωρούμε τον κομμουνισμό εγκληματικό καθεστώς. Εξίσου εγκληματικό με τον ναζισμό. Εσείς, αν κατάλαβα καλά, θεωρείτε ότι ο κομμουνισμός είναι κάτι καλό και προσπαθείτε να τον εφαρμόσετε». Κάποια φωνή φωνάζει: «Είσαι φασίστας!». Κάποιοι αποχωρούν ενώ άλλος, εξοργισμένος, φωνάζει: «Ήρθες εδώ εσύ για να μας πεις τι είναι ο κομμουνισμός;». Ο διευθύνων τη συζήτηση προσπαθεί να επιβάλει την τάξη, ο σκηνοθέτης όμως λέει ευγενικά: «Αφήστε τους να μιλήσουν».
Αυτή είναι η Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια Ελλάδα όπου ο Γιώργος Κατρούγκαλος, αντί να είναι μια φαιδρή προσωπικότητα που δεν ασχολείται κανείς μαζί της, είναι υπουργός και μάλιστα Εργασίας. Ο εν λόγω υπουργός λοιπόν δίνει μια ακόμη συνέντευξη και λέει: «Είμαι κομμουνιστής από τα δεκαπέντε μου» κι ότι παραμένει σε αυτό το μήκος κύματος και υπερασπίζεται αυτή την ιδεολογία.
Κομμουνιστής ο Κατρούγκαλος παιδιά, που ακόμη κι αν ήταν καλό πράγμα ο κομμουνισμός θα έπρεπε αυτόν τον άνθρωπο να τον έχει στήσει στο... σκαμνί.
Όμως, τι φταίει ο κακόμοιρος; Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις. Ο Τσίπρας δηλώνει αριστερός και επαναστάτης και ταυτόχρονα έχει προσκυνήσει όλους τους εκπροσώπους του κεφαλαίου. Ο Παππάς δηλώνει ιεροκήρυκας της διαφάνειας αλλά τα... μυστικά ραντεβού με τους παλαιούς και νέους νταβατζήδες τον εκθέτουν.
Εδώ μέχρι και ο Πάνος Κ(λ)αμμένος δηλώνει υπουργός Άμυνας, πατριώτης και ατρόμητος αλλά θα τον θυμάστε πώς έκανε 100άρι για να γλιτώσει από τις φάπες των αναρχικών. Για να μην πούμε για την προσβολή που κάνει στο εθνόσημο κάθε φορά που βάζει την στολή παραλλαγής.
Και οι υπόλοιποι υπουργοί δηλώνουν... υπουργοί αλλά έχουν διαλύσει τη χώρα, ο καθένας στον τομέα του.
Όμως, είναι ακόμη σοβαρότερα τα πράγματα. Είναι αυτό που ο νεαρός αυτός σκηνοθέτης από την... υπανάπτυκτη Πολωνία μας είπε, αλλά που να το καταλάβουμε. Στην Ελλάδα θεωρούμε ότι ο κομμουνισμός είναι κάτι καλό και προσπαθούμε να τον εφαρμόσουμε. Ότι είναι εξίσου εγκληματικός με το ναζισμό κι όμως, εδώ έχει θεοποιηθεί γιατί η κυριαρχία της αριστερής ιδεολογίας έκανε το θαύμα της δημιουργώντας σε όλους μας ενοχές για τις... διώξεις που υπέστησαν.
Αλλά αυτός είναι... αγράμματος, φασίστας, όχι σαν τους κουλτουριάρηδες που πήγαν να δουν την ταινία του και να ακούσουν τι θα έλεγε. Δεν τους άρεσε, δεν ήταν «αριστερός» γι' αυτό και τον έβρισαν. Αυτή είναι η Ελλάδα. Η τελευταία σοβιετική... δημοκρατία που με την ψήφο του ελληνικού λαού και την ανοχή του, δυνάμωσε τα τελευταία χρόνια. Να μας χαιρόμαστε.antinews.gr