Του Γιώργου Κράλογλου
Εδρεύει εντός Ελλάδος η κυβέρνηση ή μαθαίνει τα νέα μόνο από το κόμμα;
Κλείνουν παραγωγικά συγκροτήματα ιστορίας 30-40 ετών και ξεχνιούνται σε μια εβδομάδα.
Πωλούνται, ιδιωτικά, επιχειρήσεις με δώρο ακίνητα φιλέτα.
Και ο Σταθάκης νομίζει ότι θα σταματήσει το ξεπούλημα και τα funds.
Τρελαθήκαμε εντελώς ;
Η Ελλάδα οικοπεδοποιείται και αν ξαναχτισθεί, θα είναι κοντά στο 2050.
Η δε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διαδίδει... ότι θα ανακόψει την κατάρρευση και τη διάλυση με τους νόμους που φράζουν πωλήσεις δανείων και ακινήτων στα funds.
Ε και; Τις ιδιωτικές συμφωνίες ποιος τις βαστάει;
Καλά τους λένε, όσοι τους λένε, ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ζούνε σε παράλληλο σύμπαν... και δεν έχουν ιδέα τι μας περιμένει.
Τα απλά και καθημερινά να δούμε αν μας φτάνουν.
Μέσα σε δύο χρόνια, οι αποποιήσεις κληρονομιάς αυξήθηκαν κατά 16.500 μόνο στο Ειρηνοδικείο Αθηνών.
Από 29.000 το 2013 ξεπέρασαν τις 45.500 το 2015.
Βλέπουμε όμως μόνο τα νούμερα.
Το μέγεθος της κληρονομιάς είναι άγνωστο.
Ας μην το παραβλέπουμε...
Στην οδό Ερμού και στις παρόδους "ενοικιάζονται" με εικονικό τίμημα τεράστια καταστήματα με την υποχρέωση του "ενοικιαστή" να πληρώνει μόνο τα κοινόχρηστα, τα πάγια και την αναλογία του ΕΝΦΙΑ.
Για χιλιάδες ακίνητα που έχουν χάσει την αξία τους μέχρι και 60% οι ιδιοκτήτες και ιδίως οι κληρονόμοι θεωρούν λύση τον πλειστηριασμό.
Στη μεσιτική αγορά θεωρούν οριστικό παρελθόν την αστική νοοτροπία "...δέσε τα λεφτά σου στη γη και σε τοίχους".
Σε επίπεδο δε μεσαίας τάξης οι αγοραστές είναι να τους λυπάσαι...
Σε όλη την επαρχία, από τον Έβρο μέχρι το Ταίναρο οι Διευθυντές των υποκαταστημάτων των Τραπεζών εισπράττουν, αντί για δόσεις δανείων την αγριάδα "Πάρε Διευθυντή μου τα χωράφια να απαλλάξεις και εμένα...". Ρωτήστε τους.
Και ας πάμε σε αυτά που δεν φαίνονται.
Στις επιχειρήσεις που τα καλύπτουν επιμελώς ελπίζοντας στο αόρατο χέρι... που ίσως βάλει τάξη και επαναφέρει σε κανονικότητα την οικονομία.
Δεν χρειάζεται να επικαλεσθούμε τα αχούρια και τους τεκέδες για ναρκομανείς μέσα στα εργοστασιακά κουφάρια που κάποτε στόλιζαν, ως βιομηχανική Ελλάδα, τις εθνικές οδούς προς την Πάτρα, προς τη Λαμία, προς τη Στυλίδα, τον Βόλο. Και την τελευταία 5ετία τη βιομηχανική περιοχή Θεσσαλονίκης αλλά και ακριτικές περιοχές της Βόρειας Ελλάδας.
Ας ψαχτούμε από το 2010 και στην κορύφωση της διετίας 2015-2016 όπου μεταφέρθηκε, στην Αλβανία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία αλλά και τα Σκόπια, (το παραγωγικό κομμάτι) πάνω από 6.000 παλαιές (αναφέρομαι σε γνωστές και υπολογίσιμου μεγέθους) μεταποιητικές επιχειρήσεις της Ελλάδας.
Αυτά μας είναι γνωστά. Όπως και ότι έφεραν χαρά και αισιοδοξία στις γειτονικές οικονομίες αφού οι Έλληνες επενδυτές φιγουράρουν ως πρώτοι σε λίστες επενδυτών με δεύτερους (όπως στην Αλβανία) τους Ιταλούς και τους Αυστριακούς.
"Άγνωστα" όμως στους περισσότερους (αλλά και στην κυβέρνηση όπως φαίνεται) είναι τι απέγιναν οι εγχώριες παραγωγικές εγκαταστάσεις των Ελλήνων επενδυτών της Αλβανίας και της Βουλγαρίας που έπαψαν να λειτουργούν.
Οι ίδιοι οι επιχειρηματίες-μετανάστες δεν κρύβουν καθόλου ότι τα ακίνητα και τα πάγια του εργοστασίου τους είναι παροπλισμένα και ασφαλώς αποτελούν αντικείμενο εκποίησης ανάλογα με την προσφορά και τη στιγμή που θα γίνει.
Αναρωτήθηκαν λοιπόν στην κυβέρνηση που θα καταλήξουν όλες αυτές οι εγκαταστάσεις οι οποίες επιβαρύνονται τώρα και με ΕΝΦΙΑ ενώ σχεδόν κανείς από τους κληρονόμους των επιχειρήσεων δεν τα παραλαμβάνει;
Πολλοί δε τα αποποιούνται.
Όταν η βιομηχανία στον τόπο μας ψυχορραγεί χωρίς προοπτική καθώς οι επενδυτές έχουν κατεύθυνση την Αλβανία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Πολωνία, στην Ανατολική Ευρώπη, ποιος μπορεί να σκεφτεί για διάδοχη κατάσταση;
Και τρανταχτή απόδειξη θα είναι όταν στα εργοστάσια ιδιωτών που πουλήθηκαν ή και στα κρατικά της λίστας ιδιωτικοποιήσεων (Διύλιση, Νικέλιο, Οχήματα, προϊόντα Αμύνης και άλλα) οι αγοραστές δεν θα σηκώσουν έστω ένα τοίχο.
Δεν θα βάλουν ένα μηχάνημα. Σε ορατό μέλλον βεβαίως.
Αυτό που βλέπουμε σήμερα ως παραγωγή και μεταποίηση (σε κάθε μορφή) είναι μαγική εικόνα.
Και αυτή η ψεύτικη πλευρά της ελληνικής οικονομίας προσφέρεται ήδη για πώληση στα funds και με ιδιωτικές συμφωνίες.
Σοβαρές διαπραγματεύσεις είναι σε εξέλιξη.
Δεν είναι αντιληπτές λόγω των παράλληλων σεναρίων και για μαζικές εξαγορές δανείων μέσω Τραπεζών.
Οι αποκαλύψεις όμως θα ξεκινήσουν πολύ νωρίς το 2017. Περιμένετε.