Από την Μαρία Σταυροπούλου
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ! ! !
Μικρή είχα μπει στο τρυπάκι των ατσαλάκωτων ρούχων, ακόμη και μέσα στο σπίτι, ένας μύθος που ευτυχώς κατέρρευσε νωρίς.
Πάντα μου άρεσε να παρατηρώ τους ανθρώπους τριγύρω μου.
Τον τρόπο που περπατάνε, που κοιτάνε, που μιλάνε, που φέρονται. Αλλά και τον τρόπο που ντύνονται και πιο πολύ τα παπούτσια τους. Τα παπούτσια φέρουν το βάρος του σώματός μας και της ψυχής μας, αποτελούν σημάδια του χαρακτήρα μας.
Ακόμη και αυτά είναι ατσαλάκωτα ενίοτε, χωρίς σημάδια που να αποδεικνύουν την χρήση τους.
Με τον καιρό έφτασα στο συμπέρασμα ότι αυτά τα ατσαλάκωτα και επιμελή ενδύματα προσπαθούν να καλύψουν το είναι μας.
Αταίριαστα και ταιριαστά συνάμα με αυτούς που τα φέρουν.
Ταιριαστά με ανθρώπους που θέλουν να δείχνουν “συγκροτημένοι” και αταίριαστα με τους άλλους, τους “περίεργους” και ασυμβίβαστους τούτης της κοινωνίας.
Μα γιατί να αγαπώ πιότερο τούτους τους ασυμβίβαστους τύπους;
Ίσως επειδή δεν φοβούνται να τσαλακώσουν τον εαυτό τους. Ίσως επειδή δεν θέλουν να γελάνε τους άλλους δείχνοντας συγκροτημένοι.
Ανάστατες ψυχές και συναισθήματα που κρύβονται κάτω από καλοσιδερωμένα ρούχα.
Που προσπαθούν να φωνάξουν ότι ο κάτοχός τους είναι…καλά.
Άνθρωποι που δεν ξεπερνούν ποτέ τα όρια, που δεν παίρνουν ρίσκα, που τρέμουν στην ιδέα μιας ανατροπής στη ζωής τους, ακόμη και αν δεν είναι ευτυχισμένοι.
Στερούνται χαράς διότι απλά την αποφεύγουν, γιατί δεν ανοίγουν ένα παράθυρο στο φως.
Αυτοί είναι οι ατσαλάκωτοι φίλοι μας που έχουν φτερά και δεν το ξέρουν γιατί δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να τα ανακαλύψουν ή γιατί δεν τους έμαθε κανείς πώς να το κάνουν.
Οι άλλοι ρισκάρουν, σπάνε τα μούτρα τους μα κάνουν αυτοπλαστική και συνεχίζουν.
Ανοίγουν με πείσμα τα σπασμένα τους φτερά, παίρνουν φόρα και ξαναπετούν.
Λασπώνουν τα παπούτσια τους μα δεν τα πετούν, τα καθαρίζουν και τα φοράνε ξανά.
Είτε τους το έμαθαν, είτε, συνήθως, το έμαθαν μόνοι τους για να τρυγάνε την χαρά της ζωής.
Αλλά από την άλλη θα μου πείτε τι θα πει να είσαι συγκροτημένος;
Θέλει πολλή δουλειά κάτι τέτοιο, με τον εαυτό μας ουσιαστικά.
Θέλει μεγαλείο ψυχής και θάρρος να πεις ναι, θα τσαλακώσω τον εαυτό μου και θα προχωρήσω όντας υγιής αλλά ασυμβίβαστος.
Συγκρότηση δεν σημαίνει συμβιβασμός, μην μπερδευόμαστε, συγκρότηση σημαίνει ψυχική, πνευματική και διανοητική δύναμη.
Τελικά πόση αξία έχουν τα σιδερωμένα μας ρούχα;
Καμία, αν δεν συμβαδίζουν με τον έσω μας κόσμο.
Αυτόν που κρύβουμε περίτεχνα για να μην εκτεθούμε.
Σε ποιους άραγε;
Ας μην σιδερώνουμε τους εαυτούς μας, οι ζάρες προσθέτουν γοητεία.
Και τι έγινε στην τελική αν είναι τρύπιες οι κάλτσες μας;
Πιστέψτε με δεν θα το προσέξει κανείς εφόσον δεν είναι τρύπια η ψυχή μας.