Πέμπτη, Νοεμβρίου 24

Έχουν ακόμα πολλά να δουν τα μάτια μας . . .

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 

Είναι απόλυτα κατανοητή η ανάγκη της μεγαλύτερης μερίδας της σπαρασσόμενης από τις συνέπειες της ύφεσης και της φοροεπιδρομής ελληνικής κοινωνίας να πιστέψει ότι θα απαλλαγεί σύντομα από τη διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. 
Ωστόσο, εκείνο που δεν έχει υπολογιστεί, είναι ο δεσμός του πρωθυπουργού με την πρωθυπουργική καρέκλα.
Γι' αυτό και διαψεύστηκαν οι προσδοκίες ότι μπορεί να υποχρεωνόταν σε… διαφυγή μέσω εκλογών τον περασμένο Μάιο όταν είχε να κλείσει μία διαπραγμάτευση που απαιτούσε ιδιαίτερα επώδυνα μέτρα, γι' αυτό και δεν βγήκε το σενάριο της προσφυγής σε κάλπες το φετινό φθινόπωρο ενόψει της άλλης διαπραγμάτευσης, αυτής για τη δεύτερη αξιολόγηση. 
Εκεί όπου πρέπει να ληφθούν αποφάσεις που ανατρέπουν το εργασιακό status quo και τους αγώνες δεκαετιών της ελληνικής αριστεράς, να επικυρωθούν δύσκολες αποφάσεις σε σχέση με τη διαχείριση των κόκκινων δανείων, να προωθηθούν δύσκολες μεταρρυθμίσεις.
Και δεν θα έχει και κανένα πρόβλημα αυτή η κυβέρνηση να ενεργοποιήσει όχι έναν αλλά... χίλιους "κόφτες" αν δεν της βγουν τα νούμερα και απαιτηθούν κι άλλα μέτρα. 
Τα πάντα εντάσσονται στην εξυπηρέτηση της ανάγκης για διατήρηση της εξουσίας. 
Τι φόροι, τι χαράτσια, τι ιδιωτικοποιήσεις, τι απολύσεις, τι περικοπές συντάξεων κλπ κλπ κλπ... 
Όλα στον βωμό της διατήρησης της καρέκλας. 
Αυτό είναι που δεν έχουν υπολογίσει σωστά και στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό. 
Και δεδομένου ότι και τα κόμματα στα οποία στηρίζεται η κυβέρνηση "όνειρο ζουν μην τους ξυπνάτε" κατέχοντας την εξουσία, εκλογές θα γίνουν μόνο αν το θελήσει πραγματικά, για δικούς του λόγους ο ίδιος ο πρωθυπουργός. 
Και όσο κατανοούν ότι οι κάλπες θα βγάλουν εξοντωτικό αποτέλεσμα, τόσο πιο πολύ γραπώνονται στην καρέκλα. Ειλικρινά, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι τεράστιες διαφορές που εμφανίζονται δημοσκοπικά κάνουν τελικά καλό...
Τι βλέπουμε λοιπόν; 
Ότι ο κ. Τσίπρας δεν έχει κανένα πρόβλημα να συμφωνήσει σε όλα. 
Η "αριστεροσύνη" είναι άλλωστε κάτι που ισχύει...  a la carte στη σημερινή κυβέρνηση. 
Όποτε συμφέρει βγαίνει στον αφρό για να γίνουν επικοινωνιακοί χειρισμοί και να αμβλυνθούν κομματικές ή κοινωνικές αντιδράσεις. 
Οι ιδεοληψίες είναι πάντα σε πρώτη εφεδρεία, αλλά όχι αυθαίρετα, αλλά με συγκεκριμένη ατζέντα. 
Έτοιμες να υπηρετήσουν το πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα όποτε χρειασθεί. 
Και να είστε βέβαιοι ότι δεν θα υπάρξει κανένας ενδοιασμός να ληφθούν και άλλου είδους αποφάσεις, αν κριθεί ότι αυτό συμφέρει στην κατεύθυνση της μακροβιότητας της κυβέρνησης. 
Τι αποφάσεις; 
Πολύ πιο επικίνδυνες από την οικονομική ισοπέδωση. 
Αποφάσεις που ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστούν και που θα μπορούσαν να σχετίζονται με το Κυπριακό, με το Προσφυγικό, ή ακόμα και με το μέλλον της χώρας στην Ευρωζώνη. 
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα φτάσουμε σε αυτό. 
Ότι δεν θα χρειαστεί να υποστεί εθνική ζημιά η χώρα για να αλλάξει η πολιτική κατάσταση. 
Θα πείτε, ίσως, πώς μπορεί να συζητάμε για το νομισματικό όταν η κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να πετύχει τη συμφωνία που θα διατηρήσει τη χώρα εντός ευρώ; 
Εύλογη απορία. 
Μόνο που δεν πρέπει να λησμονεί κανείς ότι οι δύσκολες αποφάσεις δεν λαμβάνονται για την παραμονή στο ευρώ ως αυτοσκοπό, αλλά γιατί μέσα από αυτήν περνά μέχρι στιγμής η πολιτική σταθερότητα και η παραμονή της παρούσας κυβέρνησης στην θέση της. 
Αν έκριναν ότι θα μπορούσαν να μείνουν αλώβητοι οδηγώντας τη χώρα εκτός ευρώ, πιθανότατα θα το είχαν πράξει. 
Και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα το πράξουν αν ανατραπούν και πάλι τα δεδομένα. 
Αν για παράδειγμα οι πολιτικές ισορροπίες στην Ευρώπη διαφοροποιηθούν σε βαθμό που να ευνοούν τις ευρωσκεπτικιστικές τάσεις. 
Αν για παράδειγμα σκληρύνει κι άλλο η στάση των Ευρωπαίων ή αν το ΔΝΤ ανακρούσει για τα καλά πρύμνη μετά την επικράτηση Τραμπ στις ΗΠΑ. 
Αυτή τη στιγμή, συμφέρει τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το ευρώ. 
Αύριο ποιος ξέρει; 
Το γεγονός αυτό πάντως, ότι οι κάλπες δεν δείχνουν να αποτελούν νομοτελειακό γεγονός, μην εκπλαγείτε αν οδηγήσει κάποια στιγμή στη διαπίστωση ότι δυνάμεις που θεωρητικά τις χωρίζει άβυσσος από την κυβέρνηση Τσίπρα, π.χ. επιχειρηματικές, δείξουν διαλλακτικές διαθέσεις αν και εφόσον ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση και φανεί και ότι η χώρα μπορεί να μπει κάποια στιγμή στο QΕ. 
Kαι μην εκπλαγείτε καθόλου αν αυτό συνοδευτεί την ερχόμενη χρονιά και από θετικές εξελίξεις τόσο στο Χρηματιστήριο όσο και στην αγορά ομολόγων. 
Με άλλα λόγια, μάλλον έχουν ακόμα πολλά να δουν τα μάτια μας...
shmantikanea