Του Κώστα Στούπα
"Το 2018 κλείνει το χάσμα. Όλοι επιβεβαιώνουν ότι έχει γίνει μεγάλη πρόοδος. Το άλλο καλό νέο είναι ότι θα ξεκινήσουν άμεσα τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.
Είναι πολλά υποσχόμενα τα μέτρα και πολύ πιο ευνοϊκά από αυτά που περιμέναμε τον περασμένο Μάιο.
Ο κ. Ρένγκλινγκ ήδη ανακοίνωσε μείωση στο 20% του ελληνικού χρέους μέχρι το 2060", δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος μετά την ολοκλήρωση του Eurogroup.
"Το αναγνώρισαν οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι εντυπωσιακό αυτό που έχει πετύχει η χώρα στις μεταρρυθμίσεις και τώρα ήλθε η ώρα να αποκομίσουμε καρπούς", ανέφερε ο κ. Τσακαλώτος
Όταν κάποιος ζει στην Ελλάδα και διαβάζει τις παραπάνω δηλώσεις του Υπουργού των Οικονομικών αλλά και πολλών Ευρωπαίων, το πρώτο πράγμα που αναρωτιέται είναι αν στο Eurogroup μοιράζουν παραισθησιογόνα...
Αυτό που η κυβέρνηση παρουσιάζει σαν επιτυχία δεν είναι παρά μια "τρύπα στο νερό", όπως "τρύπα στο νερό", τηρουμένων των αναλογιών ήταν και η ανάπτυξη που πέτυχαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις της περιόδου μετά τη χρεοκοπία του 2010.
Όποιος μιλά για ανάπτυξη την ώρα που οι νέοι συνεχίζουν να δραπετεύουν από τη χώρα την οποία οι κυβερνήσεις έχουν καταστήσει οικονομικό και φορολογικό Νταχάου ή λέει ψέματα στον εαυτό του ή λέει ψέματα στους άλλους.
Τα 40-45 δισ. ευρώ μελλοντική μείωση του χρέους που πέτυχε η κυβέρνηση κατ’ αρχήν είναι μια επιτυχία πολύ υποδεέστερη του PSI το οποίο είχε πετύχει μείωση πάνω από 100 δισ. ευρώ σε παρούσες τιμές και όχι μετά από 50 χρόνια...
Αν το PSI δεν στάθηκε ικανό να αλλάξει τη ρότα της χώρας πολύ περισσότερο δεν θα την πετύχει η επικοινωνιακή "κουτσουλιά" των κ. Τσίπρα και Τσακαλώτου...
Τόσο η κυβέρνηση όσο και οι Ευρωπαίοι δανειστές χειρίζονται μια υπόθεση που είναι υπόθεση ζωής και θανάτου για τη χώρα και εκατομμύρια Ευρωπαίους (τους Έλληνες) με επικοινωνιακά κριτήρια.
Οι Ευρωπαίοι δανειστές καθώς έχουν ανοιχτό το ιταλικό ζήτημα, το Brexit και τις εκλογές σε Γαλλία και Γερμανία, σε περίοδο έξαρσης του ευρωσκεπτικισμού και του λαϊκισμού δεν ήθελαν να σκάσει τώρα και η αποτυχία του ελληνικού ζητήματος. Πόσο μάλλον πριν τις εκλογές...
Πάγια τακτική τα τελευταία χρόνια σε σχέση με το ελληνικό ζήτημα είναι η αναβολή της λήψης δραστικών αποφάσεων για το μέλλον υπό καλύτερες συνθήκες για την Ευρώπη.
Το ημέτερο "τσίρκο" που παριστάνει την κυβέρνηση και δεν είναι ικανό να αντιληφθεί πως κινδυνεύει να του σκάσει η χώρα στα χέρια ή να υποστεί κάποια γεωπολιτική εθνική τραγωδία με απροσδιόριστες συνέπειες, βολεύεται με το "τυράκι" που του δίνουν αρκεί να το αφήσουν να κυβερνήσει μερικούς μήνες παραπάνω και να διορίσει τους ακαμάτηδες του κομματικού μηχανισμού, όπως άλλωστε έκαναν και οι προηγούμενοι.
Η ιστορία των βραχυπρόθεσμων ρυθμίσεων του χρέους που επαίρεται πως πέτυχε η κυβέρνηση Τσίπρα είναι μια "τρύπα στο νερό" από πολλές απόψεις, από επικοινωνιακή, πολιτική, οικονομική...
Από επικοινωνιακή άποψη τα πανηγύρια δεν μπορούν να κρατήσουν πάνω από λίγες μέρες. Η απόφαση δεν έχει κανένα αντίκρισμα στην τσέπη των ανθρώπων που καλούνται να πανηγυρίσουν.
Αντιθέτως, θα συνοδεύεται από επιπλέον φορολογικά μέτρα και περικοπές.
Δηλαδή, ο άνθρωπος που δεν έχει να πληρώσει το ηλεκτρικό και το πετρέλαιο θέρμανσης θα πανηγυρίσει γιατί το 2060 το ελληνικό χρέος λογιστικά θα μειωθεί κατά το μισό επιπλέον βάρος που δημιούργησαν οι Τσίπρας-Βαρουφάκης το 2015 ή κατά το ποσό που πληρώνει η χώρα σε συντάξεις κατ’ έτος;
Από πολιτική άποψη η επιτυχία της κυβέρνησης είναι "σαπουνόφουσκα" γιατί δεν μπορεί να αλλάξει και να αντιστρέψει την πορεία κατάρρευσης της αποδοχής της από την κοινή γνώμη. Μόνο ένα θαύμα θα μπορούσε να αλλάξει τη διευρυνόμενη πεποίθηση της κοινής γνώμης για την κυβέρνηση Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ που περικλείεται στις λέξεις: Ψεύτες, απατεώνες και παντελώς ανίκανοι...
Από οικονομική άποψη η ρύθμιση χρέους ύψους 40-45 δισ. μεταξύ 2014 με 2060 δεν πρόκειται να έχει καμιά επίπτωση στο αρνητικό κλίμα που επικρατεί για την Ελλάδα σαν επενδυτικό προορισμό.
Δεν πρόκειται να αντιστρέψει την πορεία φυγής των νέων, των επιχειρήσεων και την αύξηση της μαύρης οικονομίας που προκαλεί η φορολογική λαίλαπα. Στο βαθμό που δεν μπορεί να πετύχει αυτό δεν μπορεί να αντιστρέψει την πορεία προς την κατάρρευση.
Ο μόνος άνθρωπος απ’ όσους εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις για το ελληνικό πρόβλημα που λέει την αλήθεια για την Ελλάδα είναι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Εν μέρει τη λέει το ΔΝΤ.
Ο Σόιμπλε λέει πως το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος, αλλά οι μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν την οικονομία ανταγωνιστική.
Λέει ακόμη πως αν δεν τις κάνει η Ελλάδα δεν μπορεί να μείνει στο ευρώ.
Χθες ο Τσακαλώτος πανηγύριζε για την ανάπτυξη που θα’ ρθει ενώ ο Σόιμπλε προχθές επανέφερε το θέμα του Grexit.
Ποιος από τους δύο λέει την αλήθεια;
Κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει πως θα είναι η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη σε δώδεκα μήνες από σήμερα. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να προβλέψει σε ποια κατάσταση θα είναι η Ελλάδα σε σχέση με την Ευρώπη και τους γείτονες που φανερά πλέον ακονίζουν μαχαίρια...
Η συμφωνία εκτός από τη βραχυπρόθεσμη ρύθμιση του χρέους προβλέπει και νέα μέτρα τα οποία η κυβέρνηση θα δυσκολευτεί να πάρει.
Επιπλέον η οικονομία τους πρώτους μήνες του 2017 θα παρουσιάσει σημάδια περαιτέρω επιδείνωσης.
Η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να αποδράσει...
Η ανάπτυξη θα προκύψει μόνο μετά από ένα επενδυτικό σοκ για το οποίο χρειάζονται όμως επαναστατικές αλλαγές σε σχέση με τη φορολογία και την πολιτική σταθερότητα.
Η Ελλάδα δεν επιστρέφει στην ανάπτυξη αλλά συνεχίζει να βαδίζει στην άβυσσο...