ΤΟ 4ο ΡΑΙΧ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ....
Η κόντρα μεταξύ Γερμανίας
και ΗΠΑ που προέκυψε από τις σφοδρές δηλώσεις του νέου Αμερικανού
Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ κατά της πολιτικής του Βερολίνου ανέδειξε και
μία πτυχή που δείχνει πώς ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κάνει τον σκληρό στην
Ελλάδα και θέλει να υπογραφεί ένα νέο μνημόνιο που θα ελέγχεται από την
γερμανική Βουλή, αλλά όταν βλέπει τα δύσκολα βάζει μπροστά την Ευρωπαϊκή
Ένωση.
Τόσο ο ίδιος όσο και η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ όταν διάβασαν τις συνεντεύξεις του Ντόναλντ Τραμπ στους Times του Λονδίνου και τη γερμανική εφημερίδα Bild που έλεγε πώς μετά το Brexit θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες προς την έξοδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έσπευσαν να απαντήσουν με μία φωνή ότι η Ευρώπη κρατάει στα χέρια της το πεπρωμένο της και πως θα συνεχίσουν να εργάζονται για το κοινό μέλλον των «27».
Κατ” αρχήν τί διαφορετικό
είπε ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος απ” αυτό που λένε πολλοί ηγέτες της
Ευρωπαϊκής Ένωσης εδώ και αρκετό καιρό, ότι δηλαδή αν συνεχιστεί η
πολιτική λιτότητας που επιβάλει η Γερμανία τότε το οικοδόμημα τόσο της
Ε.Ε. όσο και της Ευρωζώνης θα καταρρεύσουν; Η ουσία είναι ότι η Γερμανία
την έχει δει… Ευρωπαϊκή Ένωση και νομίζει ότι αποφασίζει και διατάζει η
ίδια και για τους «27».
Σίγουρα δεν θα έπρεπε να είναι
έτσι, αλλά και δεν είναι έτσι. Παρά το γεγονός ότι το Βερολίνο έστησε
μια Ευρωζώνη στα μέτρα της και σήμερα εξουσιάζει τους λαούς της Ε.Ε. με
το χρέος και τα ελλείμματα ο ηγεμονισμός της θα τελειώσει γιατί απλά τα
συμφέροντα σε παγκόσμιο επίπεδο την ξεπερνούν σιγά σιγά.
Η Νέα Τάξη Πραγμάτων για
να καταφέρει να επιβιώσει θα κοιτάξει να βρει άλλα κανάλια, γιατί
αντιλαμβάνεται πώς ΗΠΑ και Ρωσία σε κοινή γραμμή με τους Τραμπ και
Πούτιν συνιστούν ένα μέτωπο εξαιρετικά δύσκολο να διασπαστεί. Αυτός
είναι και ο λόγος που ο Αμερικανός Πρόεδρος επιτέθηκε στη Γερμανία και
θα συνεχίσει να το κάνει καθώς το Βερολίνο πάει πλέον κόντρα στο… ρεύμα.
Οι φωνές που ακούστηκαν
για την υπεράσπιση της Γερμανίας όταν δέχθηκε την επίθεση από τον Ντ.
Τραμπ (και για την αυτοκινητοβιομηχανία και το ΝΑΤΟ) ήταν λίγες και
αχνές και αυτό δείχνει πώς η Ε.Ε. κουράστηκε πλέον να δέχεται τις
εντολές του κ. Σόιμπλε και της κ. Μέρκελ.
Δεν μπορεί η Γερμανία να μιλάει
εξ ονόματος ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης βάζοντας στην άκρη μεγάλες
δυνάμεις όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία (δεν μιλάμε για την
Βρετανία γιατί έχει τραβήξει το δρόμο της και κινείται ολοένα και
περισσότερο προς τις ΗΠΑ). Είναι βέβαια και μεγάλο λάθος των χωρών αυτών
που επέτρεψαν στο Βερολίνο να πάρει την μπαγκέτα και να διευθύνει μία
Ένωση.
Και εκεί λοιπόν που
Σόιμπλε και Μέρκελ αντιμετωπίζουν τον Τραμπ (στα δύσκολα) ως… Ευρωπαϊκή
Ένωση έρχεται ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών να δηλώσει πώς αν το ΔΝΤ
φύγει από το ελληνικό πρόγραμμα τότε τα πράγματα θα είναι ακόμη πιο
δύσκολα για την Ελλάδα, διότι θα υπογραφεί ένα νέο μνημόνιο που θα
ελέγχεται εν ολίγοις από την γερμανική Βουλή.
Με ποιο δικαίωμα; Για
ποια Ευρωπαϊκή Ένωση μιλάμε και πώς μπορεί μία χώρα να βρίσκεται σε μια
Ένωση (ο Θεός να την κάνει) που δύο-τρεις άνθρωποι αποφασίζουν με
κανόνες ολοκληρωτικού καθεστώτος βάζοντας και βγάζοντας το Grexit στο τραπέζι ανάλογα με το πώς κοιμήθηκαν την προηγούμενη ημέρα.
Ο κ. Σόιμπλε που νοιάζεται για την Ευρωπαϊκή Ένωση απειλεί την Ελλάδα κάθε τρεις και λίγο και δηλώνει τώρα αποφασισμένος να επιβάλει ακόμα πιο αυστηρή και σκληρή επιτήρηση επί του ελληνικού προγράμματος, εφόσον τελικά αποχωρήσει το ΔΝΤ.
Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί, λένε οι πληροφορίες από τους
κόλπους των δανειστών, που γνωρίζουν τις βασικές σκέψεις στο Βερολίνο,
με την ενίσχυση του ρόλου που θα έχει το γερμανικό κοινοβούλιο στην
αξιολόγηση του προγράμματος. Ουσιαστικά η εφαρμογή της νέας συμφωνίας
και οι εγκρίσεις των δόσεων του δανειακού προγράμματος θα περνούν ανά
τακτά διαστήματα και σε σαφώς προσδιορισμένα χρονικά σημεία από την
κρίση της Bundestag!
Ποιοι κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το προβλέπουν αυτό; Ο περίφημος ESM για
ποιον λόγο δημιουργήθηκε; Η Ελλάδα έχει δανειστεί μόνο από την Γερμανία
και είναι αυτή που θα ελέγχει το πρόγραμμα; Δεν φταίει το Βερολίνο,
αλλά οι ελληνικές κυβερνήσεις που κρατούν στα συρτάρια τις γερμανικές
επανορθώσεις και δεν ζητούν τις αποζημιώσεις εδώ και τώρα για τα
εγκλήματα των Ναζί σε βάρος της χώρας μας.