Του Eric Mack
Κανείς δεν είπε ότι η επίλυση του προβλήματος με το κλίμα και τις ΗΠΑ που θέλουν ενεργειακή ανεξαρτησία θα ήταν εύκολη. Θα έπρεπε να είναι τόσο απλή όσο η μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά υπάρχει πάντα η άλλη όψη του νομίσματος. Η χρήση πυρηνικής ενέργειας θα μπορούσε να φέρει κάποιο αποτέλεσμα, αλλά..
. Φουκουσίμα.
. Φουκουσίμα.
Η κατασκευή υδροηλεκτρικών φραγμάτων παρουσιάζει παρόμοια προβλήματα, ειδικά όταν ο ποταμός που "φράζεται" θα μπορούσε να καταδικάσει σε θάνατο ένα από τα πιο πολύτιμα οικοσυστήματα του κόσμου, σύμφωνα με νέα έκθεση στο περιοδικό Nature.
Πάνω από 140 υδροηλεκτρικά φράγματα στη λεκάνη του Αμαζονίου της Νότιας Αμερικής κατασκευάζονται ή βρίσκονται υπό κατασκευή, ενώ έχουν προταθεί περισσότερα από 280. Μια διεθνής ομάδα ερευνητών από δέκα χώρες εξέτασε τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει μια τέτοια υποδομή στη ροή των θρεπτικών ουσιών που τροφοδοτεί τα οικοσυστήματα που παρέχουν τα τοπικά εφόδια τροφίμων, την μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στη Γη και βασικά συστατικά που χρησιμοποιούνται στη σύγχρονη ιατρική.
"Ο κόσμος θα πει 'άλλο ένα φράγμα, άλλο ένα ποτάμι'. Δεν είναι έτσι, πρόκειται για τον Αμαζόνιο", λέει ο καθηγητής του Παεπιστημίου του Texas-Austin, Edgardo Latrubesse, επικεφαλής της μελέτης. "Πρέπει να βάλουμε τους κινδύνους στο τραπέζι και να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι εξετάζουν το πρόβλημα. Καταστρέφουμε μαζικά τους φυσικούς μας πόρους και ο χρόνος μας αναγκάζει να βρούμε κάποιες ορθολογικές εναλλακτικές λύσεις για τη διατήρηση και την αειφόρο ανάπτυξη".
Εξηγεί ότι τα ιζήματα κινούνται μέσα από τον Αμαζόνιο και το δίκτυο των παραποτάμων του, μεταφέροντας όλα τα είδη των θρεπτικών ουσιών στα οποία στηρίζεται "ένα μωσαϊκό υγροτόπων".
Η ομάδα ανέπτυξε έναν νέο μέτρο που ονομάζεται Δείκτης Περιβαλλοντικής Ευπάθειας σε Φράγματα (DEVI) για να προσπαθήσει να ποσοτικοποιήσει την ευπάθεια μιας περιοχής σε επιπτώσεις που προκλήθηκαν από φράγματα. Διαπίστωσαν ότι χιλιάδες πτηνά, ψάρια και δέντρα που βασίζονται στους παραπόταμους του Αμαζονίου για θρεπτικά συστατικά (τα ποτάμια Marañon και Ucayali), συγκαταλέγονται μεταξύ αυτών που κινδυνεύουν περισσότερο.
Ο ποταμός Tapajós, όπου κατασκευάστηκαν πρόσφατα πάνω από 20 φράγματα και άλλα 90 βρίσκονται στα σχέδια, αντιμετωπίζει εξίσου μεγάλη απειλή.
"Αναλογιστείτε πώς θα ήταν να μπουν φράγματα στο Μισισιπή που συνδέει τις τεχνητές λίμνες από το Μέμφις έως τη Νέα Ορλεάνη", λέει ο Latrubesse. "Θα ήταν σκάνδαλο γιατί δεν θα ήταν βιώσιμο, αλλά αυτό είναι αυτό που προτείνεται για τον ποταμό Tapaiós".
Προσθέτει ότι οι πιθανές επιπτώσεις θα μπορούσαν να επεκταθούν πολύ πιο πέρα από τον Αμαζόνιο, καθώς τα επίπεδα ιζημάτων έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζουν τις βροχοπτώσεις και το μοτίβο των καταιγίδων στον Κόλπο του Μεξικού. Η ειρωνεία είναι ότι θα μπορούσαν επίσης να υπάρξουν συνέπειες για το κλίμα από τα φράγματα του Αμαζονίου.
"Εάν όλα τα προγραμματισμένα φράγματα στη λεκάνη κατασκευαστούν, το σωρευτικό τους αποτέλεσμα θα επιφέρει αλλαγή στα ιζήματα που ρέουν προς τον Ατλαντικό Ωκεανό επηρεάζοντας πιθανότατα το τοπικό κλίμα".