Πέμπτη, Ιουνίου 22

Ο Τσίπρας, το momentum και η ανάπτυξη που ακόμα έρχεται...

Ο Τσίπρας, το momentum και η ανάπτυξη που ακόμα έρχεται...
Εάν άκουγε κανείς με προσοχή την εισήγηση του Έλληνα πρωθυπουργού ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου, σίγουρα θα ανακάλυπτε την επίμονη και ταυτόχρονα κουραστική μέχρι πλήξης επανάληψη μιας λέξης που έβγαινε κάθε τρεις και λίγο από τα χείλη του Αλέξη Τσίπρα: momentum.
Το γραμμένο στα ελληνικά «μομέντουμ» που φιγουράριζε στις αναρτήσεις και τις δηλώσεις του
αρχηγού της κυβέρνησης στα social media και τη Βουλή αντίστοιχα, σημαίνει «η κατάλληλη στιγμή», ο «κατάλληλος χρόνος».
Γιατί, όμως, τόσες πολλές επαναλήψεις: Μετρήσαμε την αναφορά της συγκεκριμένης λέξης στα δάκτυλα σχεδόν των δύο χεριών. Γιατί τόση έμφαση;
Είναι προφανές πως ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση της δήθεν περήφανης διαπραγμάτευσης έχασαν πολύτιμο χρόνο, παίζοντας το παιχνίδι των καθυστερήσεων απέναντι στους δανειστές για τα μάτια του κόσμου. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, όλα ήταν προσυμφωνημένα.
Και τώρα προσπαθεί να πείσει ακόμη και τους υπουργούς του που έχουν εξαντληθεί από τις απαιτήσεις των Θεσμών ότι τώρα είναι η ώρα της δράσης.
Το ερώτημα είναι, βεβαίως, πολύ απλό: Γιατί έπρεπε να συρθεί σχεδόν 2,5 χρόνια αυτή η χώρα στο βούρκο ακόμη δύο Μνημονίων; Γιατί δεν έδρασε ο κ. Τσίπρας, όταν έπρεπε κι όταν η Ελλάδα είχε πράγματι το... μομέντουμ τον Φλεβάρη του 2015 να τελειώνει με όλα αυτά τα «greek accidents», τα οποία λίγο αργότερα έγιναν «ψωμοτύρι» στη διαλεκτική των δανειστών απέναντι σε μια ταπεινωμένη χώρα από τα capital controls;
Καταλαβαίνουμε τον πρωθυπουργό και τη συχνή επανάληψη μιας λέξης που φανταζόμαστε ότι θα του τη συνέστησε κάποιος από τους συμβούλους του. Όμως, δεν βρέθηκε κάποιος από αυτούς τους «φωστήρες» του επικοινωνιολόγους του να του πει πως η επανάληψη μιας λέξης φανερώνει αδυναμία;
Όσοι έχουν σπουδάσει επιστήμη της Επικοινωνίας, γνωρίζουν πως αυτό είναι η «αλφαβήτα». Αλλά κι όσοι δεν έχουν σπουδάσει το συγκεκριμένο αντικείμενο αντιλήφθηκαν, για πολλοστή φορά, πως το μομέντουμ είναι ακόμη ένα ωραίο ευχολόγιο: Λόγια παραμυθίας και παρηγοριάς απέναντι σε έναν λαό που έχει βαρεθεί να ακούει τα ίδια και τα ίδια.
Τα λόγια είναι φτωχά, κύριε πρωθυπουργέ. Το μομέντουμ το έχετε χάσει εδώ και πολύ καιρό, απλά σας είναι δύσκολο να ομολογήσετε την ήττα σας. Ο κόσμος βαρέθηκε τα λόγια, κύριε Τσίπρα. Κι από πράξεις; Δεν βλέπει τίποτα... Μόνο φόρους, μέτρα και εξαθλίωση ως εκεί που δεν παίρνει.