Του Γιώργου Κράλογλου
Ας βάλουμε ένα στοίχημα. Σε πόσο χρόνο θα είναι παρελθόν ότι το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ μας ετοίμαζε κατοχικά κουπόνια για μισθούς και μπακάλικα.
Αν λάβουμε υπόψη ότι όχι μόνο τα ετοίμαζαν ( Βαρουφάκης και Τσίπρας) αλλά και τα διέδιδαν (ως μυστικά) στις παρέες τους, τα είχαν κάνει βούκινο σε επιχειρηματικούς και επαγγελματικούς κύκλους, και τα "έσπρωξαν" να γραφτούν... αλλά εμείς τα περάσαμε στα ψιλά, το στοίχημα είναι πως στο τέλος Ιουλίου θα τα ξεχάσουμε.
Γιατί έτσι το έχουμε στην Ελλάδα. Αφού δεν μας πλάκωσε το βουνό πάμε για καφέ και ουζάκι... περιμένοντας να έλθει το άλλο βουνό.
Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι ενώ η φημολογία για τα κουπόνια δεν καταλάγιασε μέχρι και το 2017 ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανέθεσε σε πρώην υποστηρικτή του διπλού νομίσματος (κουπόνια), στον ελληνοαμερικανό σύντροφο υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, να μελετήσει μοντέλο ανάπτυξης για την Ελλάδα!!!
Και ο σύντροφος υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης μαζί με άλλους επιστήμονες... του διπλού νομίσματος (κουπόνια) και κάποιους θεωρητικούς αριστερούς μας πήραν τα αυτιά για τη μεγάλη Ελλάδα με τη δίκαιη ανάπτυξη που θα μελετήσουν.
Όλα αυτά τα σπουδαία συμβαίνουν το 2017. Το θυμόμαστε; Πολύ αμφιβάλλω. Ούτε οι λεγόμενες Οργανώσεις των παραγωγικών τάξεων το θυμούνται. Αν ήταν αλλιώς θα είχαν αναζητήσει ήδη την τύχη του οράματος...
Ωστόσο αν ο Αλέξης Τσίπρας κρίνει πως του είναι χρήσιμος ένας ανασχηματισμός βέβαιο φαίνεται (από αυτά που ακούγονται) πως ο σύντροφος καθηγητής Δημήτρης Παπαδημητρίου θα φύγει από το υπουργείο Οικονομίας και θα τον διαδεχθεί ο σύντροφος Νίκος Παπππάς που συντονίζει την κυβερνητική επαφή με επενδύσεις και επενδυτές.
Θα ψάξει κανείς να μάθει (και πάλι όχι από εμάς αλλά από την επιχειρηματική αγορά) τι έγινε η μελέτη-όραμα της επιτροπής Παπαδημητρίου και τελικά ποιο μοντέλο δίκαιας ανάπτυξης θα έχει η Ελλάδα;
Πάμε στο επόμενο στοίχημα. Υπάρχει περίπτωση δυναμικής διαμαρτυρίας ή και κινητοποιήσεων από τους λεγόμενους παραγωγικούς φορείς της οικονομίας για ελεύθερες συναλλαγές με τις Τράπεζες και κατάργηση των capital controls εκτός από τις γνωστές πλαδαρές αναφορές στους στο θέμα;
Η απάντηση είναι πως και τα capital controls θα ξεχαστούν, όπως τα μονά-ζυγά στο κυκλοφοριακό, γιατί κανείς δεν πρόκειται να "μαλώσει" κανένα σε ημερινή η αυριανή κυβέρνηση εφόσον το κράτος-πατερούλης συνεχίζει να μοιράζει δουλίτσες στους κρατικοδίαιτους.
Πάμε παρακάτω. Το 2016 ο σύντροφος Νίκος Παππάς θα έσωζε την Ελλάδα και τους μπολσεβίκους της από τους "τσάρους της ενημέρωσης".
Με τα λεφτά των "τσάρων καναλαρχών" θα λύναμε το πρόβλημα των βρεφονηπιακών σταθμών και των συσσιτίων στα σχολεία.
Το σχέδιο σκόνταψε και στραπατσαρίστηκε στον ισχυρό τοίχο της δημοκρατίας, των θεσμών της δικαιοσύνης και στην ανικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να καταλάβει πως λειτουργεί η δημοκρατία.
Ποιος, ιθαγενής ψηφοφόρος της χώρας, θυμάται την συγκεκριμένη "μπαγαποντικά" και την, εν συνεχεία, πλήρη αδιαφορία του ΣΥΡΙΖΑ στο ξεκρέμαστο ζήτημα με τα συσσίτια και τους βρεφονηπιακούς.
Το 17% που θα ξαναψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ (σύμφωνα με χθεσινή δημοσκόπηση της MRB) θα αναζητήσει ευθύνες για τις ουρές στα συσσίτια και στις εντάξεις σε βρεφονηπιακούς των παιδιών τους;
Πριν δύο εβδομάδες μόνο χορούς δεν έστησαν οι ιθαγενείς στο Σύνταγμα γιατί η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε την συμφωνία και έβγαλε την Ελλάδα από την αβεβαιότητα. Τους χειροκρότησαν οι πάντες.
Πριν δύο ημέρες όμως καταλάβαμε ότι και το (κατά άλλα συνδεδεμένο με τη συμφωνία) QE όνειρο ήταν και πάει... Ενώ ξεκίνησε το μαρτύριο της σταγόνας στη δόση των 8,5 δισ. που μας υποσχέθηκαν (βεβαίως κάτω από 113!!! προϋποθέσεις προαπαιτούμενων).
Εμάς όμως (τους καθισμένους στην πολυθρόνα απέναντι στην τηλεόραση) μας απασχόλησαν μια βλακώδης κοκορομαχία στη Βουλή. Ποιόν έβρισε ο Πολάκης. Το μνημείο πεσόντων στην ΕΡΤ με τα ξεφωνητά Ραχήλ-Τσακνή. Και η διαφήμιση του βιβλίου του Βαρουφάκη που το πληρώσαμε 80 δισ. ευρώ.
Εκεί ποντάρει ο Τσίπρας. Στην κοντή μας μνήμη. Στο ενάντια στη δεξιά... που λίγο έλειψε να φέρει και τον Αρτέμη στη Βουλή... Στα "κανακέματα" των δανειστών (έστω και αν τα δανεικά θα έρχονται με μαστίγιο και καρότο). Στα ζήτω των κρατικοδίαιτων που θα μοιραστούν δουλίτσες με την αποκρατικοποίηση (δόση δεν θα στάζει... χωρίς πώληση κράτους). Και στην "αντρειωμένη αριστεροσύνη" του λαού έστω και αν με τον ΣΥΡΙΖΑ κατάντησε φτηνό σενάριο για θεατρικό μπουλούκι.