Λεωνίδας Κακάρογλου – Σπίτι

Ξεκρέμασα από την ντουλάπα
Το παλιό μου πανωφόρι
Εκείνο με το σκίσιμο στη μασχάλη
Μυρίζει ναφθαλίνη
Μα καινούργιο θα φαίνεται μ’ ένα μαντάρισμα
Έτσι που το προβάρω στον καθρέφτη
Και βλέπω το αντιφέγγισμά μου στο τζάμι

Τις μέρες συλλογίζομαι
Πού πέρασαν από την τρύπα της ζωής μου
Ούτ’ ένα μπάλωμα
Ούτ’ ένα μαντάρισμα
Δεν τις ομορφίζει
Όλη του κόσμου η ναφθαλίνη
Τη μυρωδιά του χρόνου δεν σκεπάζει
.
.
Λεωνίδας Κακάρογλου – Η μυρωδιά του χρόνου

✿✿

Τρίζουν τα σκαλοπάτια
Ξυπνώ και νομίζω
Πώς γύρισες κι ανεβαίνεις
Την ξύλινη σκάλα
Σηκώνομαι να σε χαιρετίσω
Όμως η σκάλα άδεια
Τα σκαλοπάτια τρίζουν μόνα τους
Συνήθισαν το βάρος της απουσίας
.
.
Λεωνίδας Κακάρογλου – Τα βράδυα

✿✿

Λιγόστεψε το φως στο σπίτι
Κάηκαν οι λάμπες στα δωμάτια

Το μόνο φως που έρχεται
Είναι από τις γρίλιες
Μου αρκεί
Εξάλλου
Τι να το κάνω το περισσότερο
Μόνος μου είμαι
.
.
Λεωνίδας Κακάρογλου – Το φως στο σπίτι

✿✿

Σφραγίζω πόρτες και παράθυρα
Να μη φύγουν οι ίσκιοι
Να μη χαθεί η σκιά σου

Χαϊδεύω τους τοίχους
Ψάχνω να βρω πού απόμεινε
Το αποτύπωμά σου
Να ξοδεύει τις μέρες του
.
.
Λεωνίδας Κακάρογλου – Αποτύπωμα

✿✿

//elenahalivelaki.wordpress.com