Ακόμη και όταν τα αριστερά δικτατορικά καθεστώτα δολοφονούσαν και φυλάκιζαν όπως στην Τιεν Αν Μεν και την Πολωνία του Γιαρουζέλσκι οι διαμαρτυρόμενοι έξω από τις πρεσβείες στην Αθήνα δεν ήταν φιλελεύθεροι και δεξιοί, αλλά συνιστώσες της αριστεράς…Το ίδιο συνέβη και με το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ όταν τα στελέχη και τα μέσα προπαγάνδας του ΚΚ μιλούσαν για μια ιμπεριαλιστική συνωμοσία και καλούσαν τα μέλη τους, για του λόγου το αληθές να καταναλώνουν προϊόντα «ύποπτα” για συγκέντρωση υψηλών ποσοτήτων ραδιενέργειας δημόσια.
Το ίδιο θα συνέβαινε ενδεχομένως και με το πραξικόπημα των σοβιετικών στην Πράγα το 1968, αν η ελληνική Χούντα είχε βάλει όλους τους πολίτες με δημοκρατικές ευαισθησίες στο «γύψο”.
Ο πρωθυπουργός που ανέτρεψε η Χούντα ήταν ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος της ΕΡΕ και όχι κάποιος Αλιέντε της ελληνικής αριστεράς.
Ο χώρος του φιλελεύθερου κέντρου μετά τον πόλεμο εμφανίστηκε διασπασμένος και δεν κατάφερε να επανασυστήσει τον προπολεμικό πόλο εξουσίας. Είτε ως κόμμα των Φιλελευθέρων ή των Προοδευτικών περιορίστηκε σε συμπληρωματικούς ρόλους προς δεξιά σχήματα όπως το Λαϊκό Κόμμα- ο Συναγερμός- η ΕΡΕ ή τα κεντροαριστερά όπως η ΕΠΕΚ- η Ένωση Κέντρου, ΠΑΣΟΚ κλπ.
Αντιθέτως η δεξιά εμφανίζει μετά τον πόλεμο αξιομνημόνευτη συμπαγή παρουσία, είτε ως Λαϊκό Κόμμα, είτε ως Εθνικός Συναγερμός, ως ΕΡΕ ή Ν.Δ. Το 2012 ενώ το ΠΑΣΟΚ διαλύθηκε η Ν.Δ. άντεξε παρά τα βάρη της ευθύνης για τη διαχείριση της περιόδου 2004-2009.
Η συντηρητική παράταξη επιβίωσε όμως οργανικά υποκύπτοντας ιδεολογικά στη μεταπολιτευτική κυριαρχία της αριστεράς.
Ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα κανείς δεν τολμά να δηλώσει αντικομμουνιστής ενώ θεωρείται φυσιολογικό να δηλώνει κάποιος αντιφασίστας, αντιχουντικός, αντιδεξιός, αντινεοφιλελεύθερος, αντιαμερικάνος, αντιγερμανός, αντισιωνιστής…
Αν εξαιρέσει κάποιος τους κ. Άδωνι Γεωργιάδη ή τον Μ. Βορίδη ελάχιστοι στην Ελλάδα (ιδίως από τα στελέχη πρώτης γραμμής της ΝΔ) τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκαν διατεθειμένοι να υπερασπιστούν την ιδεολογία της δεξιάς συντηρητικής παράταξης. Το νεοφιλελευθερισμό ουδείς τολμά να παραδεχτεί δημόσια πως τον ασπάζεται, όπως στα σοβιετικά καθεστώτα όλοι δημόσια αποτάσσονταν τον καπιταλισμό και δειλά μιλούσαν για ατέλειες του κρατικού σχεδιασμού που έπρεπε να διορθωθούν με ήπια μέτρα.
Τούτο είναι μια από τις πτυχές που μαρτυρούν την κατά κράτος επικράτηση της αριστερής ιδεολογίας στη μεταπολίτευση.
Πριν λίγες μέρες ο κ. Λαλιώτης σε μια προσπάθεια όσμωσης του βαθέως ΠΑΣΟΚ με το ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για το λαό που δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά.
Κανείς δεν βγήκε να υπερασπιστεί τη δεξιά…
Σίγουρα η δεξιά ευθύνεται για πολλά λάθη. Μετά τον πόλεμο όμως αποτέλεσε το βασικό κορμό με τον οποίο ο αστικοδημοκρατικός κόσμος απέτρεψε την προσπάθεια βίαιης και αυθαίρετης μετατροπής της χώρας σε σοβιετική επαρχία όπως η Βουλγαρία ή η Αλβανία.
Επιπλέον, η δεξιά του Παπάγου με τον επιτελικό σχεδιασμό του φιλελεύθερου Σπύρου Μαρκεζίνη δημιούργησαν το ελληνικό μεταπολεμικό οικονομικό θαύμα που έφερε την Ελλάδα μεταξύ των 30 πλουσιότερων χωρών του πλανήτη.
Η Ελλάδα τις δεκαετίες του ‘50-60 και ‘70 είχε μεταβολή του ΑΕΠ κατά μέσο όρο υψηλότερη από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ. Έτσι φτάσαμε μεταξύ των πλουσιότερων χωρών του κόσμου.
Μετά την έλευση της αριστεράς στην εξουσία στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 η σχέση αντιστράφηκε. Η μεταβολή του ΑΕΠ ήταν χαμηλότερη του μέσου όρου του ΟΟΣΑ ενώ ο πληθωρισμός κάλπαζε.
Μικρή εξαίρεση στη μεταπολίτευση αποτέλεσε η περίοδος Σημίτη και αυτή μετά την είσοδο στο ευρώ. Η πρώτη οφείλεται στο πρόγραμμα σύγκλισης και η δεύτερη στα χαμηλά επιτόκια του ευρώ που αύξησαν την κατανάλωση.
Πηγή γραφήματος:Ανάπτυξης ιστορία…
Στη μεταπολίτευση βιώνουμε την πλήρη παράδοση της δεξιάς και του φιλελεύθερου κέντρου στην ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς. Αν τελειώσει αυτή η κατάσταση η κατάσταση χρεοκοπίας δεν έχει τέλος…
2) Νοθεία και αίσθημα ανασφάλειας…
Καλησπέρα σας κ. Στούπα,
Είμαι τακτικός αναγνώστης σας, τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση στις απόψεις σας και σας συγχαίρω για την αρθρογραφία σας.
Ήθελα από καιρό να σας γράψω όμως πλέον η κατάσταση είναι πολύ κρίσιμη και έχουμε φτάσει σε σημείο καμπής για να το αφήσω κι άλλο.
Δύο θέματα θέλω να επισημάνω:
1. Σχετικά με την τρέχουσα κυβέρνηση, και δεδομένων των δειγμάτων χοτζισμού/μαδουρισμού κλπ που έχει παρουσιάσει, θεωρείτε πως υπάρχει πιθανότητα νοθείας στις επόμενες εκλογές;;
Όσοι έχουμε βιώσει έστω και ελάχιστα το ανατολικό μπλοκ αλλά και οι άνθρωποι οι οποίοι το έζησαν στο πετσί τους σε όλο του το μεγαλείο, φοβόμαστε πως οι άνθρωποι αυτοί θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να μην απωλέσουν την «κουτάλα” και να επιβάλλουν πάση θυσία αυτό που έχουν στο μπερδεμένο τους μυαλό. Πιστεύετε ότι υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες για κάτι τέτοιο μετά και τις επίμονες προσπάθειές τους να ελέγξουν τα πάντα (Δικαιοσύνη, Εκτελεστική εξουσία, ΜΜΕ, διαφημίσεις, Τράπεζες, επιχειρηματικότητα, κατασκευές κοκ) αλλά και το αναμφισβήτητο πλέον σχέδιο εξόδου από την Ευρωζώνη που αποφύγαμε παρατρίχα;
2. Θα έπρεπε να αναδείξετε περισσότερο από τη στήλη σας το αίσθημα ανασφάλειας και την έξαρση της εγκληματικότητας που έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις στη χώρα και το οποίο κατά την άποψή μου επηρεάζει καταλυτικά το οικονομικό περιβάλλον. Ποιος σοβαρός επιχειρηματίας θα έρθει να βάλει χρήματα σε οτιδήποτε (μικρό ή μεγάλο) όταν θα κινδυνεύει η ζωή του και η ζωή της οικογένειάς του ανεξαρτήτως του πόσο «δυνατός» είναι (βλ. περίπτωση Λεμπιδάκη και το καθημερινό αστυνομικό δελτίο);;;;; Η γενικευμένη ανομία όχι δεν επιτρέπει σε ικανούς και αξιόλογους ανθρώπους να έρθουν αλλά κάνει και όσους ξεμείναμε και έχουμε μια δουλειά να σκεφτόμαστε σοβαρά να πάρουμε το δρόμο της εξόδου από τη χώρα.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας,
Καλή δύναμη στη δουλειά σας και καλές διακοπές,
Εάν προκύψει, παρακαλώ πολύ να μην δημοσιευτούν τα στοιχεία μου.
Νίκος Μ.
Κώστας Στούπας
capital.gr
http://realpolitics.gr