Τρίτη, Σεπτεμβρίου 12

Ο «κόφτης» των Γερμανικών χρεών που λειτούργησε αντίθετα από τον Ελληνικό «κόφτη

Εβδομήντα χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, συνυπέγραψαν στις 23/2 1953 τη Συμφωνία του  Λονδίνου για τη διαγραφή του 62% των τεράστιων Γερμανικών χρεών και την αποπληρωμή του υπολοίπου με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους. Το υπόλοιπο αυτό 38% του χρέους, συμφωνήθηκε να αποπληρωθεί σε 10 – 30 χρόνια σε μάρκα, άτοκα για τα πέντε πρώτα χρόνια και με επιτόκιο ο 0%-5%, για τα υπόλοιπα.

Η εξυπηρέτηση αυτού του περίπου 1/3 του χρέους δε θα ξεπερνούσε το 5% των εσόδων της Γερμανίας από τις εξαγωγές της και εφ’ όσον τα υπερέβαινε, θα επανεξεταζόταν η γενική συμφωνία για βελτίωσή της. Όχι μόνο δηλ. κουρεύτηκε πάνω από το μισό του χρέους της Γερμανίας,αλλά και για το υπόλοιπο 38%, θεσπίστηκε ένας φιλικός «κόφτης» για την  αποπληρωμή των χρεών, αν η χώρα αδυνατούσε να τα αποπληρώσει.

Σήμερα και στη δική μας περίπτωση καθιερώνεται ο περιώνυμος «κόφτης». Με τη διαφορά ότι λειτουργεί ακριβώς αντίθετα απ’ ότι για τη Γερμανία. Εδώ, η μικρή πλην έντιμος Ελλάς της «νεοφιλελεύθερης» Πρώτης Φορά Αριστεράς, συμφώνησε να  κόβει δαπάνες σε μισθούς , συντάξεις κλπ. και να αυξάνει φόρους, όταν τα κρατικά έσοδα δεν αρκούν για την αποπληρωμή των τεράστιων και διαρκώς αυξανόμενων χρεών, που δεν οφείλονται σε πολεμικές επιδρομές όπως στην περίπτωση της Γερμανίας, αλλά το μεγαλύτερο μέρος τους δημιουργήθηκε μέσα στην Ευρωζώνη.

Στην περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι εξωπραγματικοί στόχοι για επίτευξη τεράστιων ετήσιων πλεονασμάτων του 3,5% όπως έχει οριστεί από το Eurogroup κάτι που είναι περισσότερο από βέβαιο, τότε πέφτει σε βάρος μας ο «κόφτης» σε δημόσιες δαπάνες, μισθοί, συντάξεις,υγεία, παιδεία, πρόνοια, επενδύσεις κλπ.Ενώ για την «καλή» Γερμανία του ναζιστικού παρελθόντος, ο «κόφτης» λειτουργούσε αντίστροφα προς όφελός της.

Ομολογουμένως, θαυμάζουμε το γύρισμα των καιρών και πάνω απ’ όλα, τον ραγιαδισμό της ΠΦΑ και όλων των προσκυνημένων στο παράλογο και δουλικό δόγμα του «πάση θυσία στο ευρώ»

http://odosdrachmis.gr