Σάββατο, Σεπτεμβρίου 2

«Ενέχυρο» κειμήλια και μνήμες μιας ζωής...




Της Ιωαννας Φωτιαδη
«Πέτυχα έναν άνεργο φίλο στον δρόμο, τον ρώτησα τι κάνει και πώς τα βγάζει πέρα. «Πούλησα τον βαφτιστικό μου σταυρό και είμαι καλύτερα», μου αποκρίθηκε». Η παραπάνω πικρή μαρτυρία που καταγράφηκε στο twitter είναι ενδεικτική του κλίματος των ημερών, όπου όλο και περισσότεροι «εξαργυρώνουν» κοσμήματα και οικογενειακά κειμήλια προκειμένου να καλύψουν πάγια και «έκτακτα» έξοδά τους.

«Ανοιξα τα ντουλάπια και άφησα απέξω τους συναισθηματισμούς», εξομολογείται στην «Κ» η 45χρονη Μ. Σ., «είναι πολλά τα χρυσαφικά που μπορεί να κληρονόμησα από τη μητέρα και τη γιαγιά μου, αλλά δεν τα φόρεσα σχεδόν ποτέ μέχρι σήμερα». Η ιδιωτική υπάλληλος υπολογίζει ότι με αυτή τη μικρή θυσία - «που μετά από λίγο ελπίζω να ξεχάσω» - θα μπορέσει να πληρώσει μεταξύ άλλων και το φροντιστήριο αγγλικών του γιου της. Με άλλη λογική, η 70χρονη συνταξιούχος Π. Δ. πήρε μια ανάλογη απόφαση «προτού τα αρπάξει ένας πιθανός διαρρήκτης, προτιμώ να τα πουλήσω και να αξιοποιήσω τα χρήματα».
Η αυξανόμενη κινητικότητα προς τα ενεχυροδανειστήρια χρονολογείται ήδη από τις αρχές του 2010. Συν τω χρόνω, όμως, πολλά έχουν αλλάξει. «Στην αρχή της κρίσης, οι πελάτες έδιναν τα πολύτιμα αντικείμενά τους ως ενέχυρο για να πάρουν ρευστό», εξηγεί στην «Κ» έμπειρος ενεχυροδανειστής, «τώρα, όμως, τα πουλούν σε εμάς κατευθείαν, γιατί δεν ελπίζουν ότι θα εξασφαλίσουν το απαιτούμενο αντίτιμο για να τα πάρουν πάλι πίσω». Πολλοί γνωρίζοντες υποστηρίζουν ότι τα ενεχυροδανειστήρια, αν και αγοράζουν πολύτιμα αντικείμενα σε πολύ χαμηλότερη τιμή από την αντικειμενική αξία, έχουν πάντα πελατεία. «Ο χρυσός τώρα κοστολογείται είκοσι ευρώ το γραμμάριο, αλλά κάποιες φορές τον αγοράζουν ακόμα και στη μισή τιμή», σχολιάζουν κύκλοι της αγοράς.
Ανταγωνισμός
Ωστόσο, οι ενεχυροδανειστές επισημαίνουν ότι οι Ελληνες είναι πλέον «ψυλλιασμένοι». «Κάνουν έρευνα αγοράς προτού πάρουν την απόφαση», μας λέει άλλος ενεχυροδανειστής, «αναγκάζεσαι να ενδώσεις στα παζάρια, γιατί υπάρχει υψηλός ανταγωνισμός». Σήμερα, πολλά ενεχυροδανειστήρια προσφέρουν πέραν της πώλησης ή του ενέχυρου τη δυνατότητα ανταλλαγής των πολύτιμων αντικειμένων με χρυσές λίρες ή ράβδους χρυσού.
Η εικόνα του κόσμου που συρρέει στα ενεχυροδανειστήρια συμπληρώνεται από τα δεκάδες νέα ενεχυροδανειστήρια, που ανοίγουν παντού, σχεδόν σε κάθε περιοχή υπάρχει και ένα. Δύο εμβληματικές ψηφίδες του παζλ της κρίσης.
Στους χειμαζόμενους εμπορικούς δρόμους της πόλης με τα δεκάδες λουκέτα, τα μοναδικά καταστήματα που κάνουν χρυσές δουλειές είναι τα ενεχυροδανειστήρια. «Πριν από δύο χρόνια στην περιοχή ήμασταν πέντε ενεχυροδανειστήρια», λέει στην «Κ» επαγγελματίας στην περιοχή του Συντάγματος, «σήμερα έχουμε γίνει είκοσι πέντε». Πλάι, μάλιστα, στους ενεχυροδανειστές «παλιάς κοπής», που διατηρούσαν μαγαζιά σε υπόγεια ή ημιωρόφους πολυκατοικιών, σήμερα αυτοί που κάνουν έναρξη επαγγέλματος καλλιεργούν ένα τελείως διαφορετικό προφίλ. Νοικιάζουν κεντρικά καταστήματα -η επιλογή από διαθέσιμα ακίνητα είναι μεγάλη! - τα ανακαινίζουν πολυτελώς, δημιουργούν ιστοσελίδα στο Ιντερνετ, διανέμουν διαφημιστικά φυλλάδια και υποδέχονται με κάθε επισημότητα και «λεπτότητα» τον υποψήφιο πελάτη. Πολλά διαθέτουν βιτρίνα με βαφτιστικούς σταυρούς, βέρες, επώνυμα ρολόγια και χρυσές καδένες σε τιμές «ευκαιρίας».
«Τώρα πια οι συναλλαγές δεν γίνονται εν κρυπτώ ούτε απευθύνονται στους απόκληρους της κοινωνίας, αλλά στο σύνολό της», σχολιάζει στην «Κ» ένας νέος ενεχυροδανειστής, που έως πρόσφατα είχε κατάστημα ρούχων. Τα περισσότερα από τα μαγαζιά του είδους, που κατακλύζουν την αγορά, φέρουν πια τον τίτλο «αγοράζω χρυσό». Πάντως, πριν από λίγες μέρες, σε ενεχυροδανειστήριο στου Ζωγράφου, κάποιοι έδειξαν τη δυσαρέσκειά τους γράφοντας συνθήματα στη βιτρίνα, που παρέπεμπαν σε λεξιλόγιο της Κατοχής. Αλλοι, πάλι, διατηρούν το πικρό χιούμορ τους. «Θα σταματήσω να ψάχνω στις αγγελίες για δουλειά και θα ανοίξω ενεχυροδανειστήριο - εκεί είναι το μέλλον», σχολιάζει μια άνεργη κοπέλα στο twitter.
Πάρκινγκ σκαφών και αυτοκινήτων
Αν καθ' οδόν προς το αεροδρόμιο συναντήσετε «καθηλωμένα» σε ένα πάρκινγκ δεκάδες αυτοκίνητα, σκάφη, μηχανές μεγάλου κυβισμού, αλλά και φορτηγά, μην εκπλαγείτε. Δεν πρόκειται για έκθεση, αλλά για το ενεχυροδανειστήριο αυτοκινήτων και σκαφών Euro Car Auto Credit. Πελάτες του είναι άτομα που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν πια στο βάρος της πολυτελούς επιλογής τους και τώρα αποχωρίζονται τα πανάκριβα μεταφορικά τους μέσα προκειμένου να εξασφαλίσουν την απαραίτητη γι' αυτούς ρευστότητα: να πληρώσουν τη δόση του στεγαστικού τους, τον ΦΠΑ, την έκτακτη εισφορά ή τις οφειλές τους προς το ΙΚΑ. Για ένα 10%, σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας, κ. Χρήστο Ιωάννου, o «αποχωρισμός» είναι οριστικός, αφού δεν καταφέρνουν να πληρώσουν το αντίτιμο για το ενέχυρό τους εντός τεσσάρων μηνών, που είναι η ανώτατη προθεσμία.
«Η εταιρεία μας δραστηριοποιείται και σε άλλους τομείς, όπως η εισαγωγή και η πώληση αυτοκινήτων», διευκρινίζει στην «Κ» ο κ. Ιωάννου. Δεδομένων, όμως, των νέων συνθηκών, «έχουμε σταματήσει τις εισαγωγές, αλλά εξάγουμε μεταχειρισμένα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού στη Γερμανία». Το όφελος, βέβαια, για όσους έχουν προσωρινά «παρκάρει» στο ενεχυροδανειστήριο τα σκάφη τους, που τον χειμώνα είναι ανενεργά, είναι μεγάλο: «γλιτώνουν» τα έξοδα για parking και το υψηλό κόστος της ασφάλειας. Με ακόμα πιο βαριά καρδιά αφήνουν κάποιοι επαγγελματίες τα φορτηγά τους, από τα οποία βιοπορίζονταν. Σήμερα, στον χώρο «φιλοξενούνται» 60 αυτοκίνητα, 30 σκάφη αναψυχής και πάνω από δεκαπέντε φορτηγά, ενώ καθημερινά η εταιρεία δέχεται πάνω από τριάντα τηλεφωνικές κλήσεις από ενδιαφερομένους, ενδεικτικό της «ζήτησης».kathimerini.gr