Σάββατο, Σεπτεμβρίου 9

Απέραντο Γαλάζιο …


Από: Λία Μπονάτσου
Ταξιδεύοντας τη ματιά μου στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και τ ουρανού, χάθηκα στα δυσδιάκριτα σύνορα τους και βρέθηκα ανάμεσα τους, διαλέγοντας η μισή μου ύπαρξη να βαπτίζεται την καθαρότητα του υγρού στοιχείου και η άλλη μισή ν’ ανυψώνεται για να δραπετεύσει από την ύλη …

Οι άνθρωποι γίνονταν αχνές τελείες, που σαν μαγνήτες με τραβούσαν και τα σύννεφα έπλαθαν ζωντανές παραστάσεις, πλανεύοντας το νου, υποσχόμενα τη μαγεία των αοράτων κόσμων …
Πέταξα, μυρίζοντας όλες τις μυρωδιές του πλανήτη και η όσφρηση οξύνθηκε. Κοίταξα με κυκλική όραση, χωρίς περιορισμούς, βλέποντας όσα έλειπαν από το πεδίο που ήξερα έως τώρα …
Φώναξα, και η κραυγή έγινε ύμνος και συνειδητή προσευχή …
Δάκρυσα, και η ψυχή μου αποτίναξε λυτρωτικά την ενοχή, τη θλίψη και τον πόνο …
Μέθυσα, και η ευτυχία βιάστηκε να με συναντήσει, με πρόθεση να παραμείνει …
Ξάπλωσα, και με ταξίδευαν χωρίς αμοιβή, σε ότι ομορφότερο και αναβαθμισμένο υπήρχε, εκεί που έσμιγε η αγάπη, η γαλήνη και η καλοσύνη σ’ ένα σπάνιο μείγμα ύψιστου αγαθού …
Σηκώθηκα, και για μια στιγμή κοίταξα χαμηλά. Αμέσως ένα βελούδινο κύμα με προσγείωσε στην δροσερή αμμουδιά, αλλά τότε, ήξερα πόσα κοχύλια και πόσοι χρυσοί κόκκοι στόλιζαν την ακροθαλασσιά …
Ένα δεύτερο κύμα χτύπησε απαλά το πρόσωπο μου, και είδα τον ήλιο με την αφάνταστη λαμπρότητα του, να με χρυσώνει και να διαπερνά το φως του στις ψιλές ρυτίδες μου, δωρίζοντας μου αθάνατη νιότη !!!
Ξαναγεννημένη έκανα τα παρθενικά μου βήματα στη γη σαν πρωτόπλαστη, ευγνωμονώντας κάθε τι που υπήρχε γύρω μου, και που εως τώρα προσπερνούσα …
hypnotherapy4u.gr

 http://katohika.gr