Τρίτη, Σεπτεμβρίου 26

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΛΛΑΔΑ

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΕΣ ΤΙ;
Γράφει η Κατερίνα Χατζηθεοδώρου
Πρόσφατα επιχείρησα ένα ξανακοίταγμα της “όλης κατάστασης” (κοινωνικής, πολιτικής, διαδικτυακής) όπως αυτή έχει διαμορφωθεί στην πατρίδα μας και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τα συμπεράσματα από αυτό το ξανακοίταγμα.
Και αρχίζω από τη διαδικτυακή: πέρα από κάθε αμφιβολία υπάρχουν εξαιρετικά
blogs στο διαδίκτυο, τα περισσότερα εξειδικευμένα. Ειδησεογραφίας, πολιτικών αναλύσεων, γεωπολιτικο-στρατιωτικών αναλύσεων, σχολιασμών της επικαιρότητας, Ορθόδοξης θέσης, αρχαιολατρευτικής θέσης, έρευνας του παράξενου, έρευνας των κοινωνικών φαινομένων, οικονομικών αναλύσεων, ιατρικών θεμάτων και τόσα άλλα.

Και βέβαια τα φερέφωνα των κομμάτων, τα οποία προκαλούν απέχθεια στον σκεπτόμενο πολίτη, όποιο “χρώμα” και αν υπηρετούν ή γλείφουν.

Τα περισσότερα από τα εξειδικευμένα ιστολόγια κάνουν εξαιρετική δουλειά και είναι άξια πολλών συγχαρητηρίων. Παρ’ όλα αυτά, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πλέον το διαδίκτυο έχει αρχίσει να γίνεται βλαπτικό για την πολιτική -και όχι μόνον- απελευθέρωση της Ελλάδος. 

Και το γιατί κατέληξα σε αυτό το συμπέρασμα θα γίνει κατανοητό από τα παρακάτω, που αφορούν την αναψηλάφηση της πολιτικοκοινωνικής μας κατάστασης. Από αυτήν την αναψηλάφηση κατέληξα στο ότι όσοι ήταν να αφυπνιστούν από το διαδίκτυο έχουν ήδη ξυπνήσει. Και τώρα απαιτείται να μπουν σε μιαν επόμενη φάση. 

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με μια σειρά. Στην “όλη κατάσταση” της πατρίδος μας έχουν διαμορφωθεί μερικές πάρα πολύ σταθερές βεβαιότητες. Βεβαιότητες που δεν αποδέχονται αμφισβήτηση, παρά μόνον από νοητική τυφλότητα. Και όποιος δεν τις έχει καταχωρήσει ήδη ως βεβαιότητες μέσα στην ψυχονοητική του δομή, δύσκολα θα το κάνει όσα επί πλέον άρθρα και αν διαβάσει στο διαδίκτυο. Ας τις δούμε όμως αυτές τις βεβαιότητες, μία προς μία.

Βεβαιότητα πρώτη. Όλοι οι κομματικοί φορείς, τα κόμματα, είναι προδότες της Ελλάδος ενταγμένοι άμεσα, ή με ένα δήθεν “αντί”, στο Παγκόσμιο Σύστημα, τη Ν.Τ.Π. Και δεν έχει κανένα νόημα η διαβάθμιση περισσότερο ή λιγότερο προδότης, όπως δεν έχει νόημα η έκφραση “ολίγον έγκυος”. Οι προδότες είναι προδότες . Τελεία και παύλα.

Σε κάθε κατάσταση προδοτικά θα φερθούν σύμφωνα με τις χρείες (ανάγκες) και τις εντολές του Παγκόσμιου Συστήματος (στο εξής αυτό θα αναφέρεται με τα αρχικά του, ως ΠΣ). Από αυτό ζουν πολιτικά, αυτό τους προστατεύει, αυτό τους στηρίζει, αυτό τους προωθεί, τον κατάλληλο στην κατάλληλη ώρα, αυτό αποφασίζει πριν από αυτούς γι’ αυτούς.

Σιγά μην τους νοιάξει ο ελληνικός λαός. Σαν ένα ενοχλητικό σκουλήκι τον βλέπουν που πρέπει να πατηθεί. Και υπάρχουν δεκάδες τρόποι, που τους επιτελούν πλέον εντελώς απροκάλυπτα. Τόση πίστη και σιγουριά αισθάνονται στα χέρια της “Δύναμης” που τα εξουσιάζει και τόσο σίγουροι ότι μπορούν να παίζουν το λαό όπως το κομπολόι τους, που αποκτούν μια υπέρμετρη αλαζονεία και αναίδεια έναντι του απλού λαού. 

Τον λιώνουν και ταυτόχρονα του βγάζουν γλώσσα χλευασμού κατάμουτρα: α-προ-κάλυπτη προδοσία, α-προ-κάλυπτα ψεύδη, κατάλληλα για ιθαγενείς Αφρικανικής ζούγκλας.

Βεβαιότητα δεύτερη. Σε όσους έχει γίνει αποδεκτή η πρώτη βεβαιότητα, αμέσως, σαν δίδυμη αδελφή, γεννιέται μια δεύτερη. Με το παρόν πολιτικό σκηνικό δεν έχουν κανένα νόημα οι εκλογές. Έχει κάποιο νόημα να προτιμήσεις τον ένα προδότη αντί για τον άλλον; Θα μου πείτε: ναι, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ αποδομεί εθνικοθρησκευτικά και συνεπώς κοινωνικά την Ελλάδα με ξέφρενους ρυθμούς και απροκάλυπτο τρόπο. Σωστά, πολύ σωστά.

Πότε όμως ξεκίνησε η πλήρης αποδόμηση του ψυχισμού των Ελλήνων; Έχω την άποψη ότι ξεκίνησε (τουλάχιστον στην πρόσφατη Ιστορία μας) με τη δολοφονία του Καποδίστρια και συνεχίζεται με όλο και πιο επιταχυνόμενους ρυθμούς. Δεν αλλάζεις ένα τόσο αρχαίο λαό, με βαθιές ρίζες στην Ιστορία και τους Προγόνους του, από τη μια μέρα στην άλλη. 

Ωστόσο, το ΠΣ δείχνει πλέον να βιάζεται εξαιρετικά και όλα έχουν πάρει καταιγιστικούς ρυθμούς. Στο γιατί βιάζεται τόσο πολύ μόνον υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

Είναι προφανές ότι θέλει να κατακυριεύσει -και σύντομα- τον πλανήτη και θέλει να ξεμπερδεύει με όσους θα μπορούσαν να του χαλάσουν τα σχέδια. Φρονώ ότι είναι όλο το “Ορθόδοξο τόξο” και η Κίνα, αλλά κυρίαρχα οι Έλληνες, οι οποίοι θα μπορούσαν κάποια στιγμή να ξαναδημιουργήσουν ένα παγκόσμιο (οικουμενικό) πολιτισμικό πρότυπο. Και είναι τόση η απειλή για το ΠΣ, που μόνο με την επιχειρούμενη εξαφάνιση των Ελλήνων απαλείφεται.

Στον ΣΥΡΙΖΑ το ΠΣ έδωσε το ρόλο να αποδομήσει και να διαλύσει ραγδαία τα πάντα, πριν οι Έλληνες, υπό την επήρεια των αλλεπάλληλων ΣΟΚ και του αντίστοιχου δέους, μπορέσουν να επανασυντονίσουν την εσωτερική ψυχονοητική τους δομή, πόσο μάλλον να εκπονήσουν και να εφαρμόσουν ένα σχέδιο δράσης προς ανατροπή της “όλης κατάστασης”.

Ο επόμενος προδότης-κομματικός φορέας, πιθανότατα η ΝΔ ή συνασπισμός κομματιδίων-προδοτών, θα εδραιώσει τις “κατακτήσεις” του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή τη διάλυση της εθνικής ταυτότητας και των οικονομικών θεμελίων της πατρίδος μας προς όφελος και υπό τις εντολές του ΠΣ.

 Ο ένας έτρεξε το “πρόγραμμα”, ο επόμενος θα το σταθεροποιήσει. Επειδή η σταθεροποίηση είναι εντελώς απαραίτητη για το Σύστημα, για να περάσει στην επόμενη και ίσως τελική φάση για την Ελλάδα, χωρίς “κλυδωνισμούς”.

Βεβαιότητα τρίτη. Η λεγόμενη Ελληνορθόδοξη Εκκλησία έχει ενταχθεί στο ΠΣ σε μια πλειονότητα που την εκτιμώ στο 90 -95% των μεγαλόσχημων, αλλά και των απλών ιερέων. Οι “κεφαλές” της δουλεύουν ήπια και αθόρυβα η μεν, πιο βίαια και απροκάλυπτα η δε προς διάλυση της Ορθοδοξίας και ένταξή της στην εωσφορική πανθρησκεία. 

Κάποιος που θέλει να βλέπει μπορεί να διακρίνει, πέρα από τους λατρευτικούς τύπους που ακόμα διατηρούνται και τα τυπικά, “άοπλα” κηρύγματα, την καθοδική (προς τον Εωσφόρο) πορεία της διοικούσας Εκκλησίας από το τι ανέχεται να συμβαίνει στην πατρίδα μας, τι προωθεί (σύνοδος Κολυμπαρίου-πανθρησκεία), ποιους καταδιώκει…

Συνεπώς, η διοικούσα Εκκλησία, με τη βοήθεια και των ιερωμένων τους οποίους ελέγχει, μεταβάλλεται εν σπουδή σε απόλυτο πνευματικό εχθρό των Ελλήνων, εφ’ όσον βήμα βήμα, τον ωθεί στις αγκάλες του ΠΣ. 

Ωστόσο ενεργεί άκρως συγκεκαλυμμένα, εφ’ όσον προσπαθεί να το πραγματοποιήσει χωρίς να το δηλώνει ανοιχτά, διατηρώντας (ακόμα) μια διγλωσσία: και (δήθεν) με το Χριστό, ολοταχώς δε και πραγματικά με το Σύστημα, το εγχώριο και το Παγκόσμιο, κύριος πυλώνας του οποίου είναι ο Πάπας, τον οποίον “εναγκαλίζεται” σφιχτά το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως και όλοι οι περί αυτό, από φόβο ή συμφέρον.



Ένα Σύστημα για το οποίο ο Χριστός είπε: “Αλλ’ έρχεται ο Άρχων του Κόσμου τούτου και εν εμοί ουκ έχει ουδέν” (Ιωαν.16 στ. 31). Ναι, το ίδιο ήταν το Σύστημα και τότε και τώρα. Το Σύστημα του “Αρχοντος του κόσμου τούτου”, του Εωσφόρου και των τέκνων του. Συνεπώς αντί να μας οδηγούν μακριά από αυτόν, ώστε καμία σχέση να μην έχουμε μαζί του κατά το παράδειγμα του Χριστού, μας οδηγούν ίσια στα γαμψόνυχά του. 

Αναρωτιέμαι τι θα πουν στους πιστούς, όταν έρθει η ώρα (και πλησιάζει) για το “χάραγμα” στο δέρμα, ώστε να εμφυτευθεί το τσιπάκι του απόλυτου ελέγχου των ανθρώπων από το εωσφορικό Κέντρο.

Βεβαιότητα τέταρτη. Το Παγκόσμιο Σύστημα είναι μια καθαρά εωσφορική κατασκευή. Δεν υπάρχει ούτε ίχνος θεϊκού στοιχείου μέσα σ’ αυτό: Αγάπης, Ειρήνης, Δικαιοσύνης, Α-λήθειας, Ομορφιάς, Αρμονίας, Εν-τιμότητας και όποιου άλλου θεϊκού στοιχείου. Αν αντιστρέψουμε όλες αυτές τις θεϊκές ποιότητες-ιδιότητες, θα πάρουμε τις αντι-θεϊκές αρχές στις οποίες το ΠΣ είναι θεμελιωμένο και δομημένο. 

Μίσος, Πόλεμοι, Αδικία, Ψέμα (ως διαστρέβλωση ή απόκρυψη της Α-λήθειας), Ασχήμια, Δυσαρμονία των πάντων προς τα πάντα, αν-Εν -τιμότητα… Αν αυτό το Σύστημα δεν είναι εωσφορικό, τότε ποιο είναι;

Βεβαιότητα πέμπτη. Το Σύνταγμα της Ελλάδος, που ούτως ή άλλως είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του πολιτικού μας Συστήματος, (υπο-Σύστημα του ΠΣ) έχει πλέον γραφτεί στα παλαιότερα των υποδημάτων τους από το σύνολο των μελών του στη Βουλή των “Ελλήνων”. Κανένα κόμμα ποτέ δεν αντέδρασε σθεναρά, και συνεπώς αποτελεσματικά, στα όσα αντισυνταγματικά αποφασίζει, νομοθετεί και εφαρμόζει η εκάστοτε κυβέρνηση. Φανερή απόδειξη της προδοτικής στάσης όλων, για όσους ακόμα εθελοτυφλούν.

Αποτελεί μεγάλη αφέλεια αν κάποιος ή κάποιοι πολίτες νομίζουν ότι θα υποχρεώσουν τη διεθνή και εγχώρια οικονομοπολιτική Ολιγαρχία -κοινώς Χούντα- που κυβερνάει να τηρήσει το Σύνταγμα επειδή κατέθεσαν στη Βουλή ένα ψήφισμα ή μια μήνυση για εσχάτη προδοσία ή δεν ξέρω τι άλλο. Εκτός αν έχουν τις δυνάμεις, τις οικονομικές και νομικές να προσφύγουν στα διεθνή Δικαστήρια για τα δίκια της Ελλάδος που έχουν καταπατηθεί από το άλφα ως το ωμέγα τους. Τότε, ίσως, μπορούν να ελπίζουν σε κάποια δικαίωση.

Αυτό συμβαίνει έτσι γιατί το ίδιο το Σύνταγμα δεν έχει δώσει κανένα “άρθρο-όπλο” στο λαό, ώστε αυτός να μπορεί να επιβάλει την τήρησή του. 

Το ακροτελεύτιο άρθρο 120, που προτρέπει τους πολίτες να το υπερασπιστούν με κάθε μέσο, έρχεται σε αντιπαράθεση με το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα που δεν επιτρέπει καμία προσπάθεια, βίαιη ή μη, (αλλά η έκφραση με “κάθε μέσο” του άρθρου 120 ασφαλώς υπονοεί και τα βίαια μέσα) για αλλαγή του Πολιτεύματος! 

Βέβαια το Σύνταγμα ως υπέρτερος Νόμος υπερισχύει του Ποινικού Κώδικα, αλλά ποιος είναι σίγουρος ότι σε μια ένοπλη υπεράσπιση του Συντάγματος οι κρατούντες θα σεβαστούν το Σύνταγμα; Αν ήταν έτσι, δε θα χρειαζόταν η ένοπλη υπεράσπισή του!

Το ακροτελεύτιο αυτό άρθρο είναι τόσο τραγικά αόριστο και τόσο σκόπιμα αστήριχτο από κάποιο άλλο άρθρο του Συντάγματος, που είναι να γελάει, αλλά κυρίως να κλαίει ο Έλληνας που κατανοεί τις παγίδες που του έχουν στήσει.

Συνεπώς απαιτείται, για πάρα πολλούς λόγους, ένα εντελώς νέο Σύνταγμα και μια εντελώς διαφορετική πολιτειακή δομή. Η προτεινόμενη αναθεώρηση είναι μια τεράστια παγίδα και θα γίνει αναφορά σε αυτήν σ’ ένα επόμενο άρθρο. Στο βιβλίο μου “Νίκη της Δημοκρατίας και νέο Σύνταγμα” προτείνονται δύο Βουλές, όπου η δεύτερη δεν νομοθετεί, αλλά μόνον ελέγχει τη Συνταγματικότητα κάθε νομοσχεδίου που φέρνει προς ψήφιση η Νομοθετική Βουλή. Και δεν περνάει “αντισυνταγματικό” κουνούπι, (εννοείται με βάση το νέο Σύνταγμα) γιατί οι ποινές είναι πολύ μεγάλες και στους μεν και στους δε αν επιορκήσουν, επιβαλλόμενες από θεσμοθετημένο λαϊκό δικαστήριο.

Μην φοβάστε το κόστος! Η βουλευτική αποζημίωση μειώνεται στο ελάχιστο, το ίδιο τα προνόμια, για βουλευτικές ή μεταβουλευτικές φρουρές ασφαλείας ούτε λόγος να γίνεται και βουλευτική σύνταξη γιοκ. 

Μόνον από τον ασφαλιστικό τους φορέα, όπου βέβαια καταγράφονται τα μάξιμουμ 8 χρόνια που έχουν δικαίωμα να παραμείνουν στη Βουλή. Ή, καλύτερα ακόμα, για μία μόνον θητεία, 4 χρόνια. Για να μην κατσικώνονται στη Βουλή και στη “ράχη” μας. Όμως όλες αυτές οι προτάσεις είναι όνειρα θερινής νύχτας, αν πρώτα δεν ανατραπεί σύσσωμο το πολιτικό κατεστημένο. Πώς όμως; Εδώ σε θέλω “μάστορα”, πώς;

Βεβαιότητα έκτη. Τα πάντα, όσα έχουν υπογραφεί από τις διαδοχικές κυβερνήσεις και εγκριθεί από την εκάστοτε Βουλή, μνημόνια, “παραμνημόνια”, συμβάσεις και το κακό συναπάντημα είναι παράνομα και αίολα. Είναι φτερά στον άνεμο, που αν ο λαός αποφασίσει να τα “φυσήξει” θα εξαφανιστούν από τη ζωή του. Πρώτον, επειδή είναι αντισυνταγματικά με κυρίαρχη αντισυνταγματικότητα την παραίτηση από την Εθνική κυριαρχία. 


Βέβαια το ισχύον Σύνταγμα προβλέπει (προετοίμαζε) την απομείωση της Εθνικής κυριαρχίας (άρθρο 28 παρ.3) δήθεν για λόγους μεγάλου εθνικού συμφέροντος, αλλά οπωσδήποτε δεν προβλέπει την πλήρη παράδοσή της. Οι Έλληνες πολιτικοί (όλοι, γιατί κανένας δεν αντέδρασε με τον τρόπο που απαιτούσε μια τέτοια προδοτική πράξη) παραιτήθηκαν ολοκληρωτικά από την εθνική κυριαρχία. Και ο ελληνικός λαός βρέθηκε, χωρίς καν να το καταλάβει ή να το εγκρίνει, στην ίδια θέση όπως ένας λαός που έχει ηττηθεί σε πόλεμο. Και χωρίς να πέσει τουφεκιά!

Δεύτερον, επειδή το υποτιθέμενο χρέος το οποίο ήταν η αφορμή για όλα αυτά είναι ψευδές ως, κατά το μεγαλύτερο κομμάτι του, ανυπόστατο. Τρίτον και εξ’ ίσου σημαντικό: ένας εκ των συμβαλλομένων, η Γερμανία, δεν έχει δικαίωμα δικαιοπραξίας ως Κράτος, εφ’ όσον δεν έχει Σύνταγμα, τη θεμελιώδη Συνθήκη η οποία συνιστά ένα κυρίαρχο και ελεύθερο Κράτος.

Συνεπώς η Γερμανία δεν έχει το δικαίωμα να συμβάλλεται με άλλα Κράτη επί ίσοις όροις. Λειτουργεί με καταστατικό Εταιρείας αντί για Σύνταγμα και μάλιστα Εταιρείας Περιορισμένης Ευθύνης (ΕΠΕ).* Πώς μια εταιρεία μπορεί να μετέχει σε διεθνείς διακρατικές συμβάσεις, με ποιο κύρος και ποια νομιμότητα;

Όμως και η Ελλάδα , ίσως και κάθε άλλη χώρα, είναι καταχωρημένη ως Εταιρεία στα “κιτάπια” των ΗΠΑ. Προφανώς στους στόχους του ΠΣ είναι η όσο το δυνατόν ταχύτερη κατάργηση αφ’ ενός των Κρατικών υποστάσεων και η αντικατάστασή τους από Εταιρείες και δη Περιορισμένης Ευθύνης. (Και την πλήρη ευθύνη ποιος θα την έχει; Η Παγκόσμια υπερκυβέρνηση; Θεός φυλάξοι!)

Και αφ’ ετέρου η κατάργηση των Συνταγμάτων και η αντικατάστασή τους από Εταιρικά Καταστατικά, που (θα) εκπονούνται από τα μεγάλα δικηγορικά γραφεία του ΠΣ. Και ο λαός; Καμία σχέση, καμία ανάμιξη, κανένα ρόλο, παρά μόνον αυτόν του δούλου. Δημοκρατία; Τι είναι αυτό; Αστεία πράγματα! 

Και ήρθε ο άλλος, ο Γάλλος αρχιυποκριτής, στην Πνύκα να μιλήσει στους Έλληνες για τη δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας! Τα διεθνή εωσφορικά τσόλια, εγχώρια και εξωχώρια εν πλήρη δράσει, χεράκι-χεράκι: βόηθα με να σε βοηθώ να πάρουμε, ες αεί, σκλάβους όλη την ανθρωπότητα και ιδιαίτερα του Έλληνες. Φαίνεται ότι μας έχει μεγάλο “άχτι” το ΠΣ. 

Έχετε αναρωτηθεί εσείς για την αιτία; Και μη μου πείτε: “για να μας πάρουν τον πλούτο μας”. Υπάρχει και αυτή η επιδίωξη, αλλά είναι μέσα στα πλαίσια της προσπάθειάς του για γενικό αφανισμό των Ελλήνων.

Βεβαιότητα έβδομη. Οι σχέσεις μεταξύ των Κρατών (όσο αυτά υπάρχουν) δεν είναι παρά σχέσεις Δύναμης και συμφερόντων. Το τόνισε και το ξεκαθάρισε ο Θουκιδίδης, αλλά οι σύγχρονοι Έλληνες δεν εννοούμε να το καταλάβουμε. 

Νομίζουμε ότι έτσι, για τα ωραία μας μάτια, θα μας βοηθήσει το άλφα ή το βήτα Κράτος ή Ένωση Κρατών. Πάρα πολλοί Έλληνες “διανοούμενοι”, παραδείγματος χάριν, ισχυρίζονταν και ίσως ακόμη ισχυρίζονται ότι πρέπει να παραμείνουμε στην Ε.Ε. για να είμαστε εξασφαλισμένοι έναντι της Τουρκικής απειλής! Την αυτάρκειά μας σε όλους τους τομείς ποτέ δε την πρότειναν όλοι αυτοί..
 Κι αν τη σκέφτηκαν λίγοι, οι πολλοί έδιναν την ψήφο τους στους προδότες που πάντα μας εξαρτούσαν από το Π.Σύστημα, όποια μορφή και αν είχε στην εποχή τους.

Επί πλέον, καθώς τώρα το Σύστημα είναι η επικρατούσα δύναμη -προς το παρόν- στον πλανήτη, οι σχέσεις μεταξύ Κρατών μεταξύ τους ή με Ενώσεις Κρατών (όρα Ε.Ε.) δεν είναι παρά σχέσεις του “εωσφορικού δόγματος”: είσαι αδύναμος; σε καταβροχθίζω! 

Κι αν δεν είσαι και τόσο, φροντίζω με δάνεια να σε καταστήσω. Και μάλιστα δάνεια με λογιστικό, δηλαδή ανυπόστατο χρήμα, που όμως παίρνει υπόσταση με το δάνειο, γιατί εσύ (ελληνικέ) λαέ το δάνειο το οφείλεις και θα το πληρώσεις με πολύ πραγματικό χρήμα, βγαλμένο από το μόχθο και τον ιδρώτα σου. 

Σου έδωσαν “αέρα” (λογιστική εγγραφή χρήματος) και παίρνουν πίσω την ίδια τη ζωή σου. Σατανικά πανούργο!

Οι διεθνείς είναι σχέσεις Δύναμης με την κλασική έννοια, όταν οι σχετιζόμενοι είναι φορείς ίσης ή περίπου ίσης δύναμης. Οι υπόλοιποι δεν είναι παρά ένα καλό γεύμα στο τραπέζι των “Αρχόντων του Κόσμου τούτου”, των Εωσφορικών Αρχόντων.



Βεβαιότητα όγδοη. Ο ελληνικός λαός είναι τριχοτομημένος. Ένα κομμάτι του είναι αυτό που λέμε “αφυπνισμένοι” ως 
προς το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελλάδα, σε συνάρτηση με το ΠΣ. 

Δεν μπορώ να προσδιορίσω με ακρίβεια το ποσοστό του, ίσως είναι 15% των ενηλίκων Ελλήνων, αλλά με διαβάθμιση αφύπνισης από την οξύτερη προς την πιο αδύναμη όσο ανεβαίνει το ποσοστό. Ένα άλλο, το μεγαλύτερο, γύρω στο 50-55% είναι ουδέτερο και με περισσή εσωστρέφεια κοιτάει απλά και μόνο πώς να “βολέψει” τα του οίκου του.

Ένα μέρος από αυτό έχει αρχίσει να “βλέπει”, αλλά όχι ακόμα καθαρά και κυρίως είναι πεπεισμένο ότι δεν μπορεί να αντιδράσει, ότι “δε γίνεται τίποτα” και ότι η υπομονή είναι ο μόνος τρόπος να τα βγάλει πέρα. Αυτό, εξ’ άλλου, συμβουλεύει και ο Αρχιεπίσκοπος : υπομονή.

 Εδώ όμως ταιριάζει η λαϊκή παροιμία: “παρηγοριά στον άρρωστο, μέχρι να βγει η ψυχή του”. Υπομονή, κάντ’ υπομονή…μέχρι να εξοντωθούμε. Δεν αργεί εξ’ άλλου το γεγονός. Ολοταχώς βαδίζουμε προς τον αφανισμό μας. Για χίλιους δυο λόγους, γνωστούς στον καθένα μας.

Τέλος υπάρχει ένα 30-35% που είναι ενταγμένο στο Σύστημα, είτε επειδή απολαμβάνει κάποια υλικά οφέλη από την ένταξη αυτή είτε επειδή ψυχονοητικά ανήκει σ’ αυτό.

Βεβαιότητα ένατη. Η υπέρ κάθε μέτρο αύξηση του μουσουλμανικού στοιχείου στη χώρα μας αποτελεί τον υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνο για την ασφάλεια, την επιβίωση να πούμε καλύτερα, της πατρίδος μας και του καθενός μας προσωπικά. Απειλή πολύ μεγαλύτερη από την ίδια την Τουρκία -αν αυτή δράσει χωρίς το εντός μουσουλμανικό στοιχείο. Κοιμόμαστε “τον ύπνο του δικαίου” πάνω σε μια πυριτιδαποθήκη.

Πολλοί ισχυρίζονται: ας μην συγχέουμε το Ισλάμ με τον ισλαμικό φανατισμό. Αυτή η τοποθέτηση ενέχει ή ακραίο δόλο ή ακραία άγνοια. Όταν η θρησκεία που θεμελίωσε ο Μωάμεθ επιτάσσει τους πιστούς να την επιβάλουν δια της βίας σε “αλλόθρησκους” πληθυσμούς, εσείς τι νομίζετε ότι θα πράξουν αυτοί οι πιστοί; 

Θα πράξουν αυτό που επιτάσσει η θρησκεία τους, χωρίς να το αμφισβητούν (γενικά οι μουσουλμάνοι δεν αμφισβητούν το παραμικρό της θρησκείας τους), χωρίς να το θεωρούν ανίερο ή ανήθικο ή έστω παράλογο.

Μα, θα πει κάποιος δεν έχουν δώσει τέτοια δείγματα μέχρι τώρα εδώ στην Ελλάδα. Αυτή η άποψη είναι τόσον αφελής, που δεν μπορεί καν να τεθεί προς συζήτηση. 

Οι απαντήσεις είναι πάρα πολλές, με κυρίαρχη το ότι προς τούτο αναμένουν δύο πράγματα: πρώτον να φθάσουν σε αριθμό που θα τους δίνει τη βεβαιότητα επικράτησής τους και δεύτερον το “σφύριγμα” της εκκίνησης δράσης από το παρακλάδι του Συστήματος που τους “χειρίζεται”.

 Αυτό θα συμβεί όταν έχει ολοκληρωθεί ο εποικισμός της Ευρώπης, -ειδικός στόχος η Γερμανία για πολλούς λόγους!- και μια μουσουλμανική εξέγερση τώρα στην Ελλάδα, θα “έκοβε” για τα καλά τη σούπα της φυλετικής ομογενοποίησης της Ευρώπης.

Θα πρέπει να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα εποικισμού της Ευρώπης και στη συνέχεια η κατακυρίευση και η (ολοκληρωτική) φυλετική μετάλλαξη της Ελλάδος δεν θα είναι παρά ένα απλό παιχνιδάκι για το ΠΣ. Αν το θελήσει, θα τους οπλίσει εν ριπή οφθαλμού…

 Και δυστυχώς ο Λεωνίδας δεν κατοικεί πια εδώ. Αλλά δεν παίρνω όρκο, μπορεί να κάνω και λάθος. Ίσως ακόμα κατοικεί στην καρδιά των Ελλήνων. Ποτέ δεν ξέρεις, παρά μόνον όταν “κρίνονται όλα”!

Όμως, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι οι οι μουσουλμάνοι που έχουν κατσικωθεί, ελέω “Ελληνικών” κυβερνήσεων και βουλήσεως του Π.Σ., στα ιερά τούτα χώματα δε θα επιτεθούν ποτέ για να κατακτήσουν διά της βίας θρησκευτικο-πολιτικά την Ελλάδα, με ελάχιστη υπομονή 2-3 δεκαετιών θα την κατακτήσουν ειρηνικά, γιατί θα είναι η πλειοψηφία στη χώρα μας.

 Αυξάνονται με καλπάζοντες ρυθμούς, ενώ εμείς ελαττούμεθα με επίσης καλπάζοντες ρυθμούς. Αφ’ ενός επειδή διαρκώς εισρέουν νέα “προσφυγικά” πλήθη, αφ’ ετέρου επειδή αυτά τα πλήθη φέρνουν στον κόσμο 3-4-5 παιδιά το κάθε ζευγάρι, ενώ κάθε ζευγάρι Ελλήνων περίπου 1,5 παιδιά(!), δηλαδή οι δύο γονείς δεν αντικαθιστούν ούτε τους εαυτούς τους.
 Χώρια που χιλιάδες νέοι Έλληνες είτε έχουν φύγει ή θα φύγουν στο εξωτερικό και οι πλείστοι από αυτούς που μένουν εδώ δεν παντρεύονται λόγω οικονομικής δυσπραγίας.

Όταν το πολιτικό “μας” Σύστημα εισάγει σε έναν ομογενή πληθυσμό μεγάλα πλήθη αλλογενών, στο Γένος των 

Ελλήνων μουσουλμανικούς πληθυσμούς εν προκειμένω, αυτό αποτελεί προπαρασκευαζόμενη και τεκταινόμενη (εν εξελίξει) γενοκτονία. Για το λόγο ότι αυτοί οι πληθυσμοί ποτέ δε θα ενσωματωθούν στο Ελληνικό Γένος και εξ’ αιτίας του υπερβολικού αριθμού τους που τους δίνει δύναμη. 

Επί πλέον, επειδή κανένα κοινό στοιχείο, πολιτισμικό, γλωσσικό, ηθικό, θρησκευτικο-πολιτικο-νομικό (ενσωματωμένα και τα τρία στη θρησκεία τους, το Ισλάμ) δεν έχουν με αυτά που χαρακτηρίζουν και “σφραγίζουν” το Γένος των Ελλήνων. (Ποιος Ελληνας ποτέ, ακόμα κι αν πιστεύει ότι η αρχαία θρησκεία ήταν πλήρως λανθασμένη, θα έσκυβε με τα οπίσθια προς τον Παρθενώνα, απλά και μόνον από σεβασμό στο πραγματικά θεϊκό κάλλος αυτού του μνημείου!)

Και όπως είδη καταδείχτηκε, απλά και μόνο λόγω της υπογεννητικότητας των μεν και της υπεργεννητικότητας των δε, το Γένος των Ελλήνων οδηγείται μεθοδικά σε βέβαιη απόσυρση από τη σκηνή της Ιστορίας (Ολική Γενοκτονία). Η όμορφη αυτή και αιματοπότιστη πατρίδα μας τον επόμενο αιώνα προορίζεται να ανήκει και να κατοικείται από έγχρωμους μουσουλμάνους. Μη γένοιτο!

Αν δεν αντιμετωπιστεί από εμάς τους ίδιους (το 15%!) αυτό το πρόβλημα της ταχύτατης και εσπευσμένης από το ΠΣ (σε συνεργασία με ολόκληρο το ελληνικό υποσύστημά του) αντικατάστασης του Ελληνικού Γένους από έχρωμους μουσουλμανικούς πληθυσμούς, δεν υπάρχει κανένα μέλλον για την Ελλάδα. Αν αυτή η κατάσταση δεν ανατραπεί ολοκληρωτικά, τότε καληνύχτα Έλληνες, καληνύχτα Ελλάδα.

Μερικές φορές διαβάζω άρθρα που αναφέρουν σχέδια για το μέλλον της Ελλάδος, να κάνουμε αυτό, να κάνουμε εκείνο και απορώ: για ποιο μέλλον της Ελλάδος μιλάνε; έχουν καταλάβει πάνω σε ποια υδρογονοβόμβα κοιμόμαστε; 

Ας την εξουδετερώσουμε πρώτα και μετά, ναι, ας μιλήσουμε για το μέλλον. Και για να την εξουδετερώσουμε ο δρόμος περνάει από την άμεση έξοδό μας από την Ε.Ε. (αυτή τη φωλιά των δαιμόνων) και την πλήρη απαξίωση, διάλυση και εξαφάνιση του παρόντος πολιτικού προσωπικού.

Αν “κατακτήσαμε” με την πείρα και τη νόησή μας αυτές τις εννέα βεβαιότητες, τι κάνουμε πάρα κάτω;

Και γεννιέται το πελώριο ερώτημα: Ο Έλληνας με αυτές τις εννέα κυρίαρχες βεβαιότητες (ασφαλώς βέβαια υπάρχουν και άλλες, δευτερεύουσες) να επικρέμανται πάνω από κεφάλι του, αλλά και να κουδουνίζουν μέσα σ’ αυτό, τι κάνει; Πώς αντιδρά; Τι σχεδιάζει για το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του;



Εκείνο που μπορώ να διακρίνω είναι ότι ο μέσος Έλληνας, αυτός του 50-55% , έχει βάλει το κεφάλι του στην άμμο σαν τη στρουθοκάμηλο και δε θέλει ούτε να βλέπει ούτε να ακούει ούτε να ξέρει (με την έννοια ότι όσα βλέπει και ακούει και όσα βιώνει δεν τον αγγίζουν και φυσικά δεν τον κινητοποιούν) ότι κάποιοι τον έχουν προγράψει και εν τέλη “ξεγράψει”. Τελειωμένη υπόθεση θεωρούν αυτόν και τα παιδιά του και την Ελλάδα.

Αυτό το 50-55% έχει κατακυριευτεί από μια περίεργη απάθεια, μια “υπερκόσμια Νιρβάνα”, μια “ησυχία “ και παραίτηση, όπως ο μελλοθάνατος που ξέρει ότι το χάραμα θα τον πάνε για εκτέλεση. 

Φαντάζομαι ότι τα πάντα έχουν “ησυχάσει” μέσα του, επειδή έχει αποδεχτεί το θάνατό του ως αναπόφευκτο γεγονός για το οποίο δεν μπορεί να κάνει το οτιδήποτε. Ακριβώς αυτήν την εσωτερική στάση έχει σήμερα αυτό το μεγαλύτερο κομμάτι των Ελλήνων.

Το άλλο 30-35% , το είπαμε ήδη, είναι ενσωματωμένο στο Σύστημα. Συνεπώς δε μένει παρά μια ελπίδα σωτηρίας από αυτό το 15% των περίπου “ξύπνιων” και “ανήσυχων”. Ε, λοιπόν, έχω πειστεί ότι σε αυτό το ελπιδοφόρο κομμάτι και σε όσους από το 55% έχουν αρκετά προσεγγίσει την κατανόηση της πραγματικότητας και τις αντίστοιχες βεβαιότητες, το διαδίκτυο τους κρατάει στάσιμους και δεν τους ωθεί προς τα εμπρός, προς λύση της πολιορκίας θανάτου η οποία μας περισφίγγει.

Λυπάμαι που ίσως στενοχωρήσω πολλούς από όσους γράφουν στο διαδίκτυο, αλλά θα πρέπει να δούμε το θέμα κατάματα. Όσο τέλεια κι αν είναι τα πολιτικο-αναλυτικά άρθρα που γράφονται ενάντια στο σύστημα, αφ’ ενός αναμασούν τα ίδια και τα ίδια, τις ίδιες και και αέναες κατηγόριες προς τα κόμματα και τα ανθρώπους τους, με προεξάρχοντα σε αριθμό φαρμακερών “βελών” τον Τσίπρα, (αυτόν…ντε.. που νομίζει ότι πρωθυπουργεύει!), τους ίδιους λιβέλους, τις ίδιες καυτές από ειρωνεία και χλευασμό ατάκες.

 Κάθε μέρα το θέμα μπορεί να είναι διαφορετικό, όμως ο τρόπος αντιμετώπισής του είναι ο ίδιος: κατηγόριες και ευχολόγια!

Αφ’ ετέρου, πολλά άρθρα επιδίδονται σε μια ανάλυση της τρέχουσας επικαιρότητας, η οποία κρατάει τα πιο καλά μυαλά της κοινωνίας μας σε μια βασανιστική εμμονή για την σε βάθος πληροφόρηση, που όμως γίνεται παραλυτική, όταν καταντάει υπερπληροφόρηση, ή μάλλον ένα ασταμάτητο κυνήγι της υπερπληροφόρησης. 

Λες και αν βρισκόμαστε συνέχεια μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή πρόκειται να αλλάξει κάτι. Αν όμως φροντίσουμε να συντονιστούμε μεταξύ μας, να φτιάξουμε οργανώσεις προς ανατροπή όλης αυτής της εσχατολογικά επικίνδυνης κατάστασης για την Ελλάδα κι εμάς τους ίδιους, τότε ίσως αλλάξει κάτι.

Των οικιών ημών εμπιπραμένων, εμείς…πληκτρολογούμε! Ασφαλώς είναι όπλο το πληκτρολόγιο, αλλά μέχρις ενός σημείου. Αυτού του σημείου που μπορεί να απευθύνεται σαν ένα καμπανάκι αφύπνισης στον Έλληνα που ακόμα κοιμάται, παντελώς αδιάφορος για τα συμβαίνοντα. Η υπερβολή όμως που έχει συμβεί στην Ελλάδα βλάπτει σοβαρά την “υγεία” της.

Προτρέπω λοιπόν: λιγότερος χρόνος στα πλήκτρα, ώστε να μείνει χρόνος για τα πόδια και το μυαλό να “πάρουν τους δρόμους”, να βρουν ανθρώπους να συνεννοηθούν. Και οι 2-3 να γίνουν 5, 100, 1000, 100.000. Η γεωμετρική πρόοδος είναι ασύλληπτα αυξανόμενη, όταν μεγαλώσουν οι αριθμοί.

Και θα ρωτήσει κάποιος. Ποιο θα είναι το κοινό σημείο επαφής όλων αυτών; Μα ασφαλώς πώς θα σώσουμε την Ελλάδα από τα νύχια του ΠΣ.

Πρώτον, εδαφικά. Η ακεραιότητα της πατρίδος μας απειλείται άμεσα και οι πολιτικοί “μας” χρόνια τώρα στρώνουν το δρόμο στον επεκτατισμό της Τουρκίας. (Να μια ακόμα βεβαιότητα. Καλά είπα ότι σίγουρα υπάρχουν και άλλες). 

Δεύτερον, φυλετικά. Εδώ παραπέμπω απλώς στην ένατη βεβαιότητα. 

Τρίτον, ηθικά και πολιτισμικά. Εν τέλη δηλαδή πνευματικά. Η ανόρθωση της οικονομίας, και μάλιστα σε στέρεες βάσεις, δεν είναι παρά απόρροια των άλλων συνιστωσών που μόλις αναφέρθηκαν.

Στην κοινή αυτή προσπάθεια όλων των Ελλήνων (αναφέρομαι στους αφυπνισμένους) δε χωράει διαχωρισμός. Δε λέω κομματικός διαχωρισμός, γιατί κομματάνθρωπος και αφυπνισμένος είναι έννοιες ασύμβατες. 

Δε χωράει διαχωρισμός Χριστιανών, αρχαιολατρών, δωδεκαθεϊστών, ακολούθων των Ανατολικών θρησκειών ή ανηκόντων σε οποιοδήποτε άλλο θρησκευτικό σύστημα υπάρχει στον πλανήτη, πλην της θρησκείας του Εωσφόρου (με τις μορφές της Σατανολατρίας ή της Πανθρησκείας και άλλων Σατανοκινούμενων κινημάτων και θρησκειών).

Και από ιδεολογίες, απόβλητες για μας τους γνήσιους Έλληνες είναι οι εθνομηδενιστικές, (δήθεν υπέρ της διεθνούς αλληλεγγύης και “ενότητας” των λαών!) και άλλες, που έχει εισάγει το ΠΣ στις κοινωνίες για να τις διαλύει, με κυρίαρχες τις φεμινιστικές , LGBT και τα λοιπά καθαρά εωσφορικά “συναπαντήματα”.

Για να συνεργαστούν αποτελεσματικά, αρκεί να σέβονται οι ακόλουθοι διαφορετικών θρησκειών οι μεν τους δε και και να μην αλληλο-υβρίζονται ως σκοταδιστές, βλάκες, ταλιμπάν και δε συμμαζεύεται.

 Κανείς δε μας υποχρεώνει να δεχτούμε αυτά που πιστεύει ο άλλος -εκτός από το ίδιο το Σύστημα που σκοπεύει να μας υποχρεώσει να δεχτούμε την Πανθρησκεία. Οπότε δεν έχουμε κανένα λόγο να καθυβρίζουμε την πίστη των άλλων. Πατάμε όλοι στην κοινή βάση ότι είμαστε Έλληνες.

Μπορεί να πιστεύουμε ότι η πίστη των άλλων είναι λάθος, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας εμποδίζει να συνεργαστούμε, απλά, ως Έλληνες. “Για την Ελλάδα ρε γαμώτο”! Κι όταν έρθει η εποχή της πλήρους Γνώσης (γιατί θα έρθει, αν τώρα η ανθρωπότητα επιβιώσει από την επίθεση του εωσφορικού Κέντρου) τότε θα διαπιστώσουμε, ιδία αντιλήψει, ότι “Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν Πνεύματι και Αληθεία δει προσκυνείν”. (Ιωαν.δ’ 5-42) Αυτό ακριβώς που δεν κάνουμε σήμερα!

Δεν περιμένουμε, βέβαια, όπως διευκρινίστηκε πιο πάνω, να βρουν κοινό σημείο επαφής με τους “ανήσυχους” Έλληνες οι κομματάνθρωποι του πολιτικού κατεστημένου, οι νεολαίες και οι “παρα-νεολαίες” του. 

Με τον τελευταίο όρο αναφέρομαι στους αναρχικούς, που το κατεστημένο τους ανακατεύει, εν γνώσει τους ή μη, με παρακρατικούς για να κάνουν όλοι μαζί όλες τις βρωμοδουλειές του.

[Παρένθεση] …Να διαλύουν πορείες αντίστασης, να στήνουν προβοκάτσιες, να φοβίζουν τον “μέσο” πολίτη, να στηρίζουν τον λαθροεποικισμό και συνεπώς τον όλεθρο της Ελλάδος, στο όνομα του αντικαπιταλιστικού Διεθνισμού. 

Και δεν κατανοούν αυτά τα χειραγωγούμενα από το Σύστημα νοητικά νήπια ότι αυτό τα χρησιμοποιεί και τα εκμεταλλεύεται στο έπακρο. Θαρρούν ότι μάχονται τον Καπιταλισμό του Συστήματος, ενώ αποτελούν στηρίγματά του!

Σκέφτομαι, ακόμη, πως δεν είναι έξυπνο να ψαχνόμαστε σε αυτήν την αρχική φάση του αγώνα για το ποια θρησκεία, ποιο πολίτευμα, ποια κοινωνική οργάνωση, ποιο σχέδιο ανασυγκρότησης, εν τέλει ποιος πολιτισμός, θα επικρατήσουν αν “ελευθερωθούμε”. Τώρα ένα προέχει, που χωρίς αυτό όλα τα άλλα εκμηδενίζονται -κι εμείς μαζί! Η σωτηρία μας, η εδαφική και η φυλετική.

 Και αυτή θέλει σχέδιο, θέλει ομοψυχία (του 15%), θέλει αγώνα, θέλει τοπικούς αρχηγούς και υπαρχηγούς, ίσως και έναν γενικό υπεραρχηγό. Θέλει επαγρύπνηση για να μην “τρυπώσουν” προδότες και τελικά θέλει μια μεγάλη “επίθεση”. Μια έξυπνη επίθεση, που δεν είναι αναγκαίο ντε και καλά να είναι βίαιη. Η βία θα συμβεί, όταν όλα τα άλλα έχουν αποτύχει.

Κι αφού “νικήσουμε”, όλοι μαζί, με ομόνοια και συνεργασία, θα φτιάξουμε το σχέδιο για την ανασυγκρότηση της πατρίδος μας, το νέο Σύνταγμά μας και την Πολιτειακή δομή που θα αρμόζει στην ελευθερία που θα έχουμε κατακτήσει.

Ίτε Παίδες Ελλήνων, ελεθερούτε πατρίδ’, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων.

Νυν υπέρ πάντων αγών.


* Όλα αυτά τα περί Εταιρειών αντί Κρατών και Εταιρικών καταστατικών αντί Συνταγμάτων, τα έχουμε γνωρίσει από τις πολύ σοβαρές έρευνες της κ. Βενετίας Κάντζια.