.."Σοσιαλισμός",
"διεθνισμός", "φιλοσιωνισμός", "ευρωπαϊκή ένωση"
κλπ., ήταν "οράματα" άνωθεν επιβεβλημένα και η γενιά αυτή τα
"μοσχοπουλούσε" σαν "προϊόντα" αγώνων, κοινωνικών
ευαισθησιών και γνώσεων ...Έτσι "προόδευσαν" ...Γρήγορα και με
"πλάτες". Πριν συμπληρώσουν τα είκοσί τους χρόνια ήταν χαφιέδες
πρεσβειών. Πριν συμπληρώσουν τα σαράντα τους χρόνια είχαν αναρριχηθεί στις
κορυφαίες θέσεις εξουσίας ...Δεν ήταν ακόμα σαράντα χρόνων ο Σαμαράς, όταν
αναλάμβανε στην πιο δόλια κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης το τρομερό Υπουργείο
Εξωτερικών ...Παπανδρέου, Λαλιώτης, Δαμανάκη ανέλαβαν τεράστια πόστα σε
ηλικίες, που σήμερα άλλοι ακόμα σπουδάζουν.
Η μάχη των γενεών, για το ποιος θα
"πληρώσει" τον "λογαριασμό" της παγκόσμιας κρίσης χρέους,
τώρα μόλις ξεκινά.
Ποιος θα πάρει τον "μουντζούρη";
...Η γενιά της dolce Vita και των δανείων ή η νέα
γενιά;
...Η κοινωνική έκρηξη είναι κοντά.
"Σώσαμε τις τράπεζες, αλλά κινδυνεύουμε να
χάσουμε μια ολόκληρη γενιά"... είπε με υποκριτική ανησυχία ο
Γερμανός Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς. Τι άραγε ήθελε να
μας πει το γνωστό αυτό ναζιστικό "γουρούνι"; Με ποια νομιμοποίηση η
πολιτική ηγεσία μιας γενιάς —η οποία βρίσκεται στη "δύση" της—
αποφασίζει μόνη της για το ποιον θα "σώσει" και ποιον θα αφήσει να
"χαθεί"; Με ποια νομιμοποίηση μια γενιά αποφασίζει μόνη της για το
μέλλον τής επόμενης; Με ποια νομιμοποίηση αποφάσισαν οι κυβερνώντες να σώσουν
τις ιδιωτικές τράπεζες αυτού του κόσμου, γνωρίζοντας εν παραλλήλω ότι αυτό θα
έχει τραγικές συνέπειες στη ζωή των επόμενων γενεών των Ευρωπαίων; Τι πρέπει να
κάνει αυτή η "χαμένη" γενιά, εξαιτίας των επιλογών της προηγούμενης;Αν οι τράπεζες, το ευρώ και η πολιτική λιτότητας ρίχνουν μια ολόκληρη γενιά στον "Καιάδα", αυτή η γενιά δεν πρέπει να αντιδράσει; Αν φταίνε οι τράπεζες για τον "χαμό" μιας γενιάς, δεν πρέπει αυτή η γενιά να στραφεί εναντίον των τραπεζών, προκειμένου να επιβιώσει; Αν φταίει το ευρώ, δεν πρέπει να την "πληρώσει" το ευρώ; Αν φταίει η Ενωμένη Ευρώπη, δεν πρέπει να την "πληρώσει" η Ένωση; Αυτό δεν μας λέει η λογική, η οποία πάντα αναζητά την πιο καλή λύση στα προβλήματα; Αγώνα επιβίωσης πρέπει να δώσει η "μελλοθάνατη" νέα γενιά και σε έναν τέτοιον αγώνα τα πάντα επιτρέπονται. Αν η γενιά του Σουλτς έκανε εις γνώση της ένα κολοσσιαίο λάθος, το οποίο το "φόρτωσε" στην επόμενη γενιά, γιατί αυτή η γενιά να μην επιχειρήσει να το αποφύγει, όπως και το δικαιούται; Άρα; Άρα, αυτοί, οι οποίοι πήραν συνειδητά τις ολέθριες αποφάσεις, τι φοβούνται; ...Τις αντιδράσεις αυτών, των οποίων έθιξαν.
"Οι δαίμονες του πολέμου δεν έχουν
φύγει, απλώς κοιμούνται"... είπε σε επίσης δραματικούς τόνους ο
Ζαν Κλοντ Γιούγκερ ...Ο συνομήλικος, ομοτράπεζος και ομοϊδεάτης του Σουλτς. Ο
τρόφιμος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ σπεύδει να προλάβει τις πιθανές
"επαναστατικές" σκέψεις των "καταδικασμένων". Αν
αντιδράσουν οι φτωχοί Ευρωπαίοι, κινδυνεύουν με πόλεμο, σύμφωνα με τον
πάμπλουτο τοκογλύφο, ο οποίος —πριν αναλάβει την προεδρία στο Eurogroup— ήταν
διοικητής της Παγκόσμιας Τράπεζας. Σε μια Ευρώπη, η οποία αυτήν τη στιγμή
λιμοκτονεί και υποφέρει από μια νέα ιδιόμορφη θηριωδία του "άρειου"
γερμανικού έθνους, έρχεται ο τοκογλύφος και απειλεί. Τι λέει ο γελοίος; ...Να
αποδεχθεί η Ευρώπη να ζήσει τις τραγικές συνέπειες ενός οικονομικού πολέμου,
προκειμένου να αποφύγει τον πραγματικό πόλεμο.
...Να αποφύγει δηλαδή τον πόλεμο, ο οποίος μπορεί να
της δώσει μια λύση, έστω κι αν χρειαστεί να ζήσει ως υπόδουλη ...Να ανεχθεί την
νέα γερμανική θηριωδία, προκειμένου να μην αντισταθεί και ρισκάρει τη
σύγκρουση. Μιλάει για το όνειρο της γενιάς του, που ήταν το ευρώ, αλλά αγνοεί
το κόστος αυτού του ονείρου, όπως το περιγράφει ο Σουλτς. Μιλάει για το
"όνειρο" της γενιάς τους, αλλά τον "λογαριασμό" τον στέλνει
στην επόμενη γενιά ...Οι "οραματιστές", οι οποίοι
"τιτλοποίησαν" το μέλλον των Ελλήνων ...Οι "οραματιστές",
οι οποίοι θα προεισπράξουν τον πλούτο και τη χλιδή εκείνη, που τους πρόσφερε η δρομολόγηση
αυτού του "οράματος", αλλά το κόστος της εφαρμογής του το
"μετακινούν" στο μέλλον, για να το πληρώσουν οι επόμενοι. Τέτοιοι
"οραματιστές" είναι ...Εκ του ασφαλούς και με κέρδος.
Την ίδια ώρα η Ελλάδα ζει ημέρες "σωτηρίας".
Δεν ξέρουμε ποιον να πρωτοθυμηθούμε να ευχαριστήσουμε σαν "σωτήρα"
...Τον Γιωργάκη, ο οποίος μας "έσωσε", βάζοντάς μας στο ΔΝΤ; ...Τον
Αντωνάκη, ο οποίος "διαπραγματεύτηκε" από την αρχή, για να είναι η
"σωτηρία" μας τέλεια ...ή μήπως τον Βενιζέλο, ο οποίος ξέρει από
"διαπραγματεύσεις"; ...Τον γνωστό Βενιζέλο ...Τον Ι3 —λόγω
παχυσαρκίας— Βενιζέλο, ο οποίος, όταν μας "έβαζε" στο σφαγείο της
Τρόικας, μας έλεγε με "περηφάνια" πως δεν θα μπορούσε να λείψει από
τη μάχη της γενιάς του ...Τη μάχη της γενιάς, η οποία, σύμφωνα με τον Σουλτς,
"έσωσε" τις Τράπεζες και θυσίασε την ευρωπαϊκή νεολαία ...Τη μάχη της
γενιάς, η οποία, σύμφωνα με τον Γιούγκερ, "ονειρεύτηκε" το ευρώ,
βάζοντας ως "υποθήκη" την ευρωπαϊκή ελευθερία.
Όπως είναι φανερό τον όρο "γενιά" δεν τον
βάζουμε εμείς στο "τραπέζι" και αυτό είναι το παράδοξο ...Τον βάζουν αυτοί,
οι οποίοι δεν τους συμφέρει να βάζουν τέτοιες παραμέτρους στη σημερινή
προβληματική "εξίσωση" ...Δεν τους συμφέρει, γιατί ασκούν εξουσία.
Αυτούς, που ασκούν εξουσία, δεν τους συμφέρουν ποτέ οι ομαδοποιήσεις ή οι
διαχωρισμοί μέσα στην κοινωνία, γιατί υποσκάπτεται η εξουσία τους. Συνήθως οι
σφετεριστές της εξουσίας είναι αυτοί, οι οποίοι χρησιμοποιούν
"πλατφόρμες" μειονοτήτων, για να αλλάξουν "κλίμακα" και να
ισχυροποιηθούν μέσω των πιο κοντινών τους συλλογικών συμφερόντων ...Των συμφερόντων
των συμμαθητών, των γειτόνων, των συμφοιτητών κλπ..
Κάποιους νέους, για παράδειγμα, μπορεί να συμφέρει ο
διαχωρισμός των γενεών, για να δημιουργήσουν συγκρουόμενα συλλογικά συμφέροντα
και να πάρουν έστω και ένα μικρό μέρος εξουσίας, προκειμένου να τους
εξυπηρετήσει στη μάχη τους ...Να βρουν την ευκαιρία να τεθούν επικεφαλής του
"μερικού", για να έχουν την ευκαιρία να κατακτήσουν το
"όλον". Όπως κάποτε συνέφερε κάποιους να παριστάνουν τους
"ηγέτες" της γενιάς του Πολυτεχνείου, για να γίνουν στη συνέχεια οι
ηγέτες όλης της χώρας. Αυτή η γενιά, η οποία σήμερα κυβερνά τόσο την Ευρώπη όσο
και την Ελλάδα, είναι αυτή, η οποία μιλά για τη "μάχη" της.
...Ίδια γενιά είναι όλοι αυτοί ...Η γενιά του
Καραμανλή (1956), της Ντόρας (1954), του Παπανδρέου (1952), της Δαμανάκη
(1952), του Σαμαρά (1951), του Βενιζέλου (1957), του Αλογοσκούφη (1955), του
Παπαθανασίου (1954), του Λοβέρδου (1956), του Σκανδαλίδη (1953) και του
Στουρνάρα (1956) ...Κυβερνώντες και συγκυβερνώντες ...Ρεπούση (1954), Ψαριανός
(1954) ...Επιφανή μέλη της γενιάς που "σώζει" τους πάντες ...Της
γενιάς, που φτωχοποιεί τις κοινωνίες και ως εκ θαύματος η ίδια όχι μόνον δεν
φτωχαίνει, αλλά πλουτίζει ...Της γενιάς, που έκανε όλα τα σφάλματα της
διαφθοράς και η οποία ως δια μαγείας δεν θα υποστεί καμία συνέπεια για τα λάθη
της ...Της γενιάς, που θα πάρει και προμήθεια από τους δανειστές μας για τη
φτώχεια που θα προκαλέσει ...Της γενιάς, που —δια στόματος Ψαριανού— μάθαμε ότι
στα μέλη της "αρέσει" περισσότερο να είναι πλούσιοι
"επαναστάτες", παρά φτωχοί και "μαλάκες".
Βλέπουμε ότι ο —ανεξηγήτως
πολυεκατομμυριούχος δημόσιος υπάλληλος— Βενιζέλος έχει δίκιο, όταν λέει ότι
πρέπει να συμμετάσχει στη μάχη της γενιάς του. Πρέπει κι αυτός, ως πρωταγωνιστής
της γενιάς του, να σώσει τα κέρδη τής διαφθοράς της ...Να αποφύγει τα
"κουρέματα", τις "κατασχέσεις" ή τις
"απαλλοτριώσεις" που αφορούν τη δική του γενιά ...Εμείς, απλά δεν
καταλάβαμε τι ακριβώς μας έλεγε ...Εμείς είμαστε εκείνοι, οι οποίοι από την
αρχή δεν καταλάβαμε τι είδους μάχη είναι αυτή
...Η γενιά του δεν πολεμάει, για να σώσει τον κόσμο, το έθνος ή το κράτος ...Η γενιά του πολεμάει όλες τις υπόλοιπες, για να μην χάσει τη "λεία" της ...Η γενιά του πολεμάει την προηγούμενη, "κουρεύοντας" τα ταμεία της και πολεμάει και την επόμενη, "μετακινώντας" τα σημερινά χρέη στο απώτερο και απώτατο μέλλον. Η γενιά του πολεμάει όπως ένα κοπρόσκυλο, το οποίο δεν θέλει με τίποτε να χάσει το κόκαλο που έχει στο στόμα του.
...Η γενιά του δεν πολεμάει, για να σώσει τον κόσμο, το έθνος ή το κράτος ...Η γενιά του πολεμάει όλες τις υπόλοιπες, για να μην χάσει τη "λεία" της ...Η γενιά του πολεμάει την προηγούμενη, "κουρεύοντας" τα ταμεία της και πολεμάει και την επόμενη, "μετακινώντας" τα σημερινά χρέη στο απώτερο και απώτατο μέλλον. Η γενιά του πολεμάει όπως ένα κοπρόσκυλο, το οποίο δεν θέλει με τίποτε να χάσει το κόκαλο που έχει στο στόμα του.
http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2013/04/i-mitera-olon-ton-maxon.html