Φελνίκος
Αύριο, 29 Σεπτεμβρίου, είναι μία από τις πιο δύσκολες ημέρες για τους Έλληνες φορολογούμενους. Θα πρέπει, παρότι η φοροδοτική τους ικανότητα, λόγω της υπερφορολόγησης, έχει εξαντληθεί, να πληρώσουν μαζί την πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ και τη δεύτερη δόση του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων.Αν το κράτος, από τα περίπου 2,3 δις ευρώ που πρέπει να πληρωθούν, καταφέρει να εισπράξει
εμπροθέσμως 1,6 δις θα πρέπει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος να πάει στην εκκλησία να ανάψει μια λαμπάδα ίση με το μπόϊ του.
Αν δεν το καταφέρει η μαύρη τρύπα στα έσοδα θα μεγαλώσει και θα πρέπει η κυβέρνηση αφενός να δει πως θα καταρτίσει, χωρίς πολλές αβαρίες, το νέο πρϋπολογισμό και αφετέρου να ενσωματώσει στην πολιτική της τα πρόσθετα μέτρα που θα της ζητήσου οι δανειστές να λάβει, ενόψει της "καθαρής" εξόδου στις αγορές (και από τα μνημόνια) που προγραμματίζεται για μετά από 47 εβδομάδες.
Εάν η πτώση των εσόδων -ένεκα και του διαφαινομένου ναυαγίου των ιδιωτικοποιήσεων- είναι μεγαλύτερη, συν τα σοβαρά προβλήματα που φαίνεται ότι θα αντιμετωπίσει, ενόψει στρες τεστ και ανακεφαλαιοποιήσεων, το τραπεζικό σύστημα, δύσκολα μπορεί να φανταστεί κάποιος πως οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι ευθύγραμμες.
Βεβαίως, αυτά ισχύουν για τους νουνεχείς ανθρώπους, για τους εργαζόμενους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους ιδιοκτήτες ακινήτων και όχι για τους πολιτικούς.
Αυτοί τσακώνονται για το που χόρεψε ζεϊμπέκικο ο Κουρουμπλής, πόσα χρήματα έπαιξε στο καζίνο ο Καμμένος, αν το Ελληνικό είναι δάσος και αρχαιολογικός χώρος, πόση είναι η δημοσκοπική διαφορά (σημείωση: όσο η αξιωματική αντιπολίτευση ασχολείται και κάνει πολιτική με τα γκάλοπ τόσο η διαφορά που έχει με τον ΣΥΡΙΖΑ θα μειώνεται), αν θα γίνει ηλεκτρονικά ή όχι η ανάδειξη του αρχηγού στην κεντροαριστερά και άλλα πολλά τέτοια.
Σημαντικά δεν λέω, αλλά η ζωή, δυστυχώς για τα κόμματα, είναι αλλού. Και πρώτα απ' όλα είναι στην αυριανή μέρα και στο χαλάζι των φόρων που θα πέσει. Είναι στα 80 δις επενδύσεις, που λέει ο Καραμούζης ότι χρειάζονται για να επανέλθει η χώρα στο 2010. Είναι στην παραγωγική ανασυγκρότηση για την οποίαν έχουμε βαρεθεί να ακούμε ότι είναι εκ των ων ουκ άνευ και ψάχνουμε να τη δούμε με τα κυάλια και δεν τη βλέπουμε. Είναι στο καθημερινό μεροκάματο και στο κλείσιμο των βιβλίων του μήνα, που ελάχιστοι από τους 300 εθνοσωτήρες μας γνωρίζουν πως γίνεται. Είναι στην περίθαλψη, την εκπαίδευση, την ασφάλεια που συνεχώς υποβαθμίζονται. Είναι στην αγωνία αυτού του τόπου για ζωή.
Αν τα κόμματα δεν σταματήσουν να αγνοούν τους πολίτες και να ασχολούνται με ανοησίες θα πάθουν ότι έπαθε και ο στρατιώτης με το άλογό του.
Ένας στρατιώτης όσο ήταν στον πόλεμο, φρόντιζε να τρέφει καλά και να φροντίζει το άλογό του, γιατί χωρίς αυτό δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στους κινδύνους και τις απαιτήσεις μιας μάχης. Όταν όμως έγινε ειρήνη και ο στρατιώτης γύρισε στο σπίτι του, το φόρτωσε δουλειές βαριές γαϊδάρου. Ούτε και το 'τρεφε καλά. Λίγο καιρό αργότερα έγινε πάλι πόλεμος. Και ο στρατιώτης σέλωσε το άλογο να πάει στη μάχη. Όμως εκείνο ήταν πια αδύναμο και κάθε τόσο σκόνταφτε. Τότε άρχισε ο στρατιώτης να το βρίζει και να το καταριέται. Και το άλογο του είπε πικραμένο: "Αφού μου φέρθηκες σα γάϊδαρο για ένα μεγάλο διάστημα, πως περιμένεις τώρα ξαφνικά να γίνω πάλι άλογο;"
Να προσέξουν λοιπόν, γιατί μπορεί κάποια στιγμή να ψάχνουν να βρουν άλογα και να μην βρίσκουν ούτε τα γαϊδούρια που τώρα σιτίζουν. Και οι μεν και οι δε. Και να πέσουμε, μέρες που 'ναι, σε τίποτε γερμανικά μουλάρια. Και ο νοών νοείτω...matrix24.gr