Σάββατο, Οκτωβρίου 28

Προανθοκυανιδίνες

Οι προανθοκυανιδίνες - επίσης ονομάζονται «OPCs» όταν αναφέρονται σε ολιγομερείς προανθοκυανιδίνες ή «PCOs» για τα προκυανιδολικά ολιγομερή - αποτελούν μια τάξη ουσιών που ανήκει στην οικογένεια των φλαβονοειδών.
Βρίσκονται σε αρκετά φυτά και κυρίως στον φλοιό του πεύκου, στο σταφύλι και τη φλούδα του σταφυλιού. Επιπλέον, μύρτιλλο, κράνα, φραγκοστάφυλα, πράσινο τσάι, μαύρο τσάι και άλλα φυτά, επίσης περιέχουν τέτοια φλαβονοειδή.
Έχουν αντιοξειδωτική δράση και παίζουν σημαντικό ρόλο στη σταθεροποίηση του κολλαγόνου και τη διατήρηση της ελαστίνης— δύο κύριων πρωτεϊνών του συνδετικού ιστού, που προστατεύουν τα όργανα, τις αρθρώσεις, τα αιμοφόρα αγγεία και τους μύες.1,2 Πιθανότατα εξαιτίας της επίδρασής τους στα αιμοφόρα αγγεία, αναφέρεται σε διπλές-τυφλές μελέτες ότι μειώνουν τη διάρκεια των οιδημάτων μετά από κάποια επέμβαση για λίφτινγκ προσώπου από 15,8 σε 11,4 ημέρες3. Σε προκαταρκτικές έρευνες αναφέρθηκε ότι έχουν και αντι-μεταλλαξογόνο δράση (παρεμποδίζουν τη μετάλλαξη των χρωμοσωμάτων)4. Σε κάποιες διπλές-τυφλές μελέτες όπου χρησιμοποιήθηκαν μικροποσότητες γύρω στα 100mg την ημέρα, φάνηκε ότι οι προανθοκυανιδίνες ενισχύουν τα τριχοειδή αγγεία5, ενώ σε μια άλλη διπλή-τυφλή δοκιμασία, Γάλλοι ερευνητές ανέφεραν ότι γυναίκες με χρόνια φλεβική ανεπάρκεια παρουσίασαν μείωση των συμπτωμάτων, όταν ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν 150mg την ημέρα6. Μια άλλη γαλλική διπλή-τυφλή δοκιμασία, έδειξε ότι 100mg συμπληρωμάτων, τρεις φορές την ημέρα, είχε ως αποτέλεσμα μια εμφανή βελτίωση σε μόλις τέσσερεις εβδομάδες7.
Τέλος, οι προανθοκυανιδίνες (200mg την ημέρα, για πέντε εβδομάδες) βελτίωσαν τομείς της όρασης (όραση στο σκοτάδι και μετά την έκθεση σε ηλιακή ακτινοβολία) σε υγιείς ανθρώπους8,9. Ένα προϊόν, πλούσιο σε προανθοκυανιδίνες κατάφερε να εμποδίσει ή ακόμα και να αναστρέψει, τη μη φυσιολογική θρόμβωση του αίματος σε καπνιστές10.
Οι Ολιγομερείς Προανθοκυανιδίνες (OPCs) που βρίσκονται στα κουκούτσια των σταφυλιών προστατεύουν αποτελεσματικά από την αθηρωμάτωση και την οξείδωση της LDL χοληστερόλης, από ευρυαγγείες, κιρσούς και φλεβίτιδα. Ενισχύουν την αιμάτωση των ματιών και του εγκεφάλου. Δρουν αντιθρομβωτικά και, σε αντίθεση με την ασπιρίνη, βοηθούν στην πρόληψη των ελκών και της γαστρεντερικής αιμορραγίας.
Η έρευνα που διεξήχθη στην Ολλανδία υπό την επίβλεψη του Δρ Jan Andries. Δημοσίευση στο Center for Cellular Architecture and Dynamics Department of the University of Utrecht, στόχευσε στην κατανόηση των τρόπων που οι προανθοκυανιδίνες προστατεύουν το αγγειακό τοίχωμα, κι ενδεχομένως μειώνουν τον κίνδυνο αγγειακών διαταραχών και καρδιαγγειακών επιπλοκών. Η πρώτη φάση της έρευνας επιβεβαίωσε ότι τα OPCs είναι ικανά να προστατεύουν τα ενδοθηλιακά κύτταρα των αιμοφόρων αγγείων από οξειδωτικές βλάβες και έτσι να μειώσουν τον κίνδυνο για ενδοθηλιακή δυσλειτουργία και αγγειακές διαταραχές. Η επόμενη έρευνα μελέτησε την προστασία που παρέχουν τα OPCs από την οξείδωση της LDL στο πλάσμα και την αλληλεπίδρασή τους με το αγγειακό τοίχωμα, ένα βασικό παράγοντα που προάγει τη φλεγμονή στα αιμοφόρα αγγεία με αποτέλεσμα την αρτηριοσκλήρυνση και τις καρδιαγγειακές επιπλοκές. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα OPCs, στα επίπεδα που βρισκόταν στην  κυκλοφορία του αίματος μετά την πρόσληψή τους από το στόμα, είναι όντως ικανά να προστατεύουν την LDL από την οξείδωση, ενώ φαίνεται να είναι πιο αποτελεσματικά από την βιταμίνη Ε.
Ο μηχανισμός δράσης των OPCs είναι η αποτελεσματική σάρωση των ελεύθερων ριζών που δημιουργούνται τόσο στην υδατική μεταβολική φάση όσο και στη φάση των λιπιδίων, προκαλώντας την οξείδωση της LDL και δημιουργώντας φλεγμονές.
Οι ελεύθερες ρίζες παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση των αγγειακών φλεγμονωδών διεργασιών, αφού το έναυσμα για την αγγειακή φλεγμονή είναι η οξείδωση του πλάσματος λιποπρωτεϊνών χαμηλής πυκνότητας (LDL). Αποδείχθηκε ότι, σε συγκεντρώσεις βιολογικά σχετικές με τον ανθρώπινο οργανισμό, οι φλαβονοειδείς ενώσεις είναι ένας σημαντικός διατροφικός παράγοντας που μειώνει την εμφάνιση των φλεγμονωδών αντιδράσεων οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε πολλές καρδιαγγειακές επιπλοκές. Εάν μπορούμε να προστατεύσουμε τη χοληστερόλη (LDL) από την οξείδωση, μειώνουμε τις φλεγμονώδεις αποκρίσεις του σώματος και αυξάνουμε τις πιθανότητες ενός υγιούς μέλλοντος για το αγγειακό μας σύστημα.
Επιπρόσθετα, τα OPCs εμποδίζουν τη συγκόλληση των αιμοπεταλίων του αίματος, και βελτιώνουν την απορρόφηση της βιταμίνης C. Αυξάνουν την παραγωγή του κολλαγόνου, της ελαστίνης και άλλων ενώσεων που αποτελούν τη βάση των υγιών τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων, της επιδερμίδας και των συνδετικών ιστών. Τα OPCs προσκολλώνται στο κολλαγόνο, όπου μπλοκάρουν τις βλαπτικές συνέπειες των αποσυνθετικών ενζύμων, όπως η κολλαγενάση. Βοηθούν στον σχηματισμό των γεφυρών υδρογόνου, που συγκρατούν συνεκτικά τα νήματα του κολλαγόνου μεταξύ τους.
Τα OPCs και τα φλαβονοειδή που προέρχονται από εκχύλισμα μύρτιλλου μπορούν να δράσουν γρήγορα στην επισκευή και την αναγέννηση των διαρρηγμένων τριχοειδών (ευρυαγγείες) και των αιμοφόρων αγγείων ενώ εμποδίζουν την εναπόθεση της αθηρωματικής πλάκας. Ενισχύουν πραγματικά τις φλέβες που ταλαιπωρούνται από φλεβίτιδα και αποκαθιστούν την ελαστικότητα τους. Βοηθούν στη θεραπεία των κιρσών και συμβάλλουν στη μείωση του πόνου, την αίσθηση καψίματος, της φαγούρας και της διάτασης των φλεβών. Μειώνουν το οίδημα, γεγονός ευεργετικό για άτομα που πάσχουν από υψηλή πίεση του αίματος, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια και αθλητικούς τραυματισμούς. Τα OPCs έχουν επίσης αποδειχθεί ευεργετικά για τη θεραπεία της κούρασης των ματιών, τη νυχτερινή τύφλωση, τον εκφυλισμό της ωχράς κηλίδας, τον καρκίνο, την αρθρίτιδα, το άσθμα, την αλλεργική ρινίτιδα, τις αλλεργίες, τη ρινορραγία και την ουλίτιδα.
Δρουν αντιθρομβωτικά και σε αντίθεση με την ασπιρίνη, οι ενώσεις αυτές βοηθούν στην πρόληψη των ελκών και της γαστρεντερικής αιμορραγίας αντί να τα προκαλούν.
Βιβλιογραφικές αναφορές
1. Mitcheva M, Astroug H, Drenska D, et al. Biochemical and morphological studies on the effects of anthocyans and vitamin E on carbon tetrachloride induced liver injury. Cell Mol Bio 1993;39:443–8.
2. Maffei F, Carini M, Aldini G, et al. Free radical scavenging action and anti-enzyme activities of
procyanidines from Vitis vinifera. A mechanism for their capillary protective action. Arzneimittelforschung 1994;44:592–601.
3. Baroch J. Effect of Endotelon in postoperative edema. Results of a double-blind study versus placebo in 32 female patients. Ann Chir Polast Esthet 1984;29:393–5 [in French].
4. Liviero L, Puglisis E. Antimutagenic activity of procyanidins from vitis vinfera. Fitother 1994;65:203–9.
5. Dartenuc JY, Marache P, Choussat H. Resistance Capillaire en Geriatrie Etude d’un Microangioprotecteur.
Bordeaux Mιdical 1980;13:903–7 [in French].
6. Delacroix P. Etude en Double Avengle de l’Endotelon dans l’Insuffisance Veineuse Chronique. Therapeutique, la Revue de Medicine 1981;27–28 Sept:1793–802 [in French].
7. Thebaut JF, Thebaut P, Vin F. Study of Endotelon in functional manifestations of peripheral venous insufficiency. Gazette Medicale 1985;92:96–100 [in French].
8. Corbe C, Boissin JP, Siou A. Light vision and chorioretinal circulation. Study of the effect of procyanidalic
oligomers. J Fr Ophtalmol 1988;11:453–60.
9. Boissin JP, Corbe C, Siou A. Chorioretinal circulation and dazzling; use of procyanidolic oligomers. Bull Soc Ophtalmol Fr 1988;88:173–4, 177–9 [in French].
10. Puetter M, Grotemeyer KHM, Wuerthwein G, et al. Inhibition of smoking-induced platelet aggregation by aspirin and pycnogenol. Thromb Res 1999;95:155–61.

http://holisticlife.gr