Η χρεοκοπία, η στάση πληρωμών δεν μπορεί να δαιμονοποιείται, αφού
αποτελεί συνηθισμένη διεθνή πρακτική για πολίτες,επιχειρήσεις και κράτη.
Σε περίπτωση υπέρογκων χρεών, που συχνά σωρεύονται από εξωτερικές
αιτίες, οι δανειστές μπορεί να εισπράξουν μέρος των δανείων τους μόνο αν
δώσουν τη δυνατότητα στον υπερχρεωμένο να απαλλαγεί από μεγάλο μέρος
του δυσβάσταχτου φορτίου τους. Γιατί «οι πεθαμένοι δεν πληρώνουν χρέη»,
όπως έχει ειπωθεί χαρακτηριστικά από τον τ. πρόεδρο της Αργεντινής
Νέστορα Κίρχνερ
Μέσα στην ευρωζώνη δεν επιτρέπεται κούρεμα και συμφέρουσα για το
δανειστή ρύθμιση χρεών. Η καταρρέουσα μέσα στο ευρώ ελληνική οικονομία,
είναι σήμερα αποκομμένη από τις αγορές και έχει άτυπα πτωχεύσει δύο
φορές : στις 23 Απριλίου του 2010 με την είσοδο στο ΔΝΤ και στις 21
Ιουλίου 2012 με το κούρεμα του PSI, με απομείωση κυρίως ελληνικών
ομολόγων. Αυτό είχε ως συνέπεια να ενεργοποιηθούν και τις δύο φορές τα
ασφάλιστρα κινδύνου (CDS), από τα οποία εισέπραξαν τεράστια ποσά οι
διεθνείς κερδοσκόποι και μας επιβάρυναν με μεγαλύτερα χρέη. Το κούρεμα
των χρεών με το PSI του 2012 ελάφρυνε μεν προσωρινά το χρέος αλλά δε
σταμάτησε την άνοδό του.
Είναι προφανές ότι η ευρωζώνη στην πράξη λειτουργέι ως «παγίδα
χρέους».Αυτό αναδεικνύεται περίτρανα από το περίπου διπλασιασμό των
χρεών στο διάστημα μεταξύ των ετών 2008-2015 εκτός από την Ελλάδα και
της Πορτογαλίας,Ιταλίας,Ιρλανδίας, Κύπρου και τον τριπλασιαμό του στην
Ισπανία. Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες και την πολιτική της
ευρωζώνης, δεν επιτρέπεται η στάση πληρωμών και η ρύθμιση χρεών μέσα σε
ευρωζωνικό καθεστώς.Μόνο με έξοδο από το ευρώ, την απόκτηση ανεξάρτητες
νομισματικής πολιτικής και την έκδοση εθνικού νομίσματος, υπάρχει η
δυνατότητα στάσης πληρωμών, επαναδιαπραγμάτευσης χρεών και προσφυγής
στις αγορές, χωρίς τις απαγορεύσεις που θέτει το Eurogroup και η
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Στην πραγματικότητα, η ελληνική οικονομία βρίσκεται σήμερα σε
κατάσταση μόνιμης πτώχευσης. Οι αγορές μας έχουν από καιρό εγκαταλείψει
και ουδείς μας δανείζει, ενώ οι ιδιώτες εισαγωγείς υποχρεώνονται να
πληρώνουν με μετρητά. Με τις επαίσχυντες ρυθμίσεις των Μνημονίων, δεν
επιτρέπεται στο ελληνικό κράτος να αναζητήσει δημόσιο δανεισμό από
αλλού.
Μτά από το τρίτο, τέταρτο και το νιοστό μνημόνιο, τον ληστρικό
αφελληνισμό των ελληνικών τραπεζών, τη μεταφορά όλης της δημόσιας
περιουσίας στο νέο υπερταμείο υπό τον έλεγχο των δανειστών, τη
διαχείριση των κόκκινων δανείων από ξένα αρπακτικά funds, τις περαιτέρω
μειώσεις των συντάξεων και των μισθών, τις νέες βαρύτατες φορολογικές
επιβαρύνσεις, την χωρίς τέλος φτωχοποίηση των πολιτών και την καταστροφή
των ελληνικών επιχειρήσεων, βιώνουμε την απόλυτη καταστροφή.
Μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι όπως η Japonica Partners έχουν αγοράσει
ομόλογα του ελληνικού δημοσίου υποτιμημένα μέχρι και 89%, καταβάλλοντας
δηλ. μόλις το 11% της αρχικής τους αξίας. Κάτι ανάλογο έγινε με την
ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών όπου μετοχές τους αγοράστηκαν στο
υποπολλαπλάσιο της αξίας τους από ξένους οίκους, ενώ αυτό δεν έγινε
επιτρεπτό για Έλληνες. Πολύ πρόσφατα η Eurobank πούλησε «κόκκινα
δάνειỨσε ξένο fund στο…3% της αξίας τους και αναμένονται πολλές
παρόμοιες ρυθμίσεις. Και ας μην ξεχνάμε την εξοργιστική περίπτωση της
Γερμανίας, που όχι μόνο δεν κατέβαλε πολεμικές αποζημειώσεις, αλλά τα
τεράστια χρέη της από το αιματοκύλισμα δύο παγκοσμίων πολέμων,
κουρεύτηκαν κατά 62% και το υπόλοιπο ρυθμίστηκε με εξαιρετικά ευνοϊκούς
όρους.
Είναι εξαιρετικά παράλογο να μην μπορεί ένα ολόκληρο κράτος να
διαπραγμετευτεί και να αγοράσει τα χρέη του υποτιμημένα κατά 50% -70%
και ίσως περισσότερο, ενώ αυτό μπορούν να το κάνουν ιδιωτικά funds. Ενώ
αυτό είναι αδύνατο μέσα στην ευρωζώνη, είναι μαχητό και δυνατό να γίνει
με Grexit και συντεταγμένη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα. Όσον αφορά τις
ρήτρες δανεισμού που έχουμε υπογράψει σε Αγγλικό δίκαιο, παρόμοια θέματα υπόκεινται
σε πολιτικού τύπου διαπραγμάτευση, όπως έχει γίνει σε πολλές άλλες
περιπτώσεις, με πιο χαρακτηριστική αυτή της Γερμανίας.
Το συμπέρασμα που προκύπτει απο τα παραπάνω είναι ότι, οι δάνειστές
μας κρατούν μέσα στην παγίδα χρέους και στο ευρώ με σκοπό και
προοπτική την πλήρη υφαρπαγή της χώρας. Και ότι, μόνο με έξοδο από τη
μέγκενη της γερμανικής ευρωφυλακής υπάρχει ελπίδα για την πατρίδα μας.
Όλα τα άλλα είναι κοροϊδία για αφελείς και μικρά παιδιά.http://odosdrachmis.gr