Ένα αποκαλυπτικό
ρεπορτάζ για τους νέους στην Ελλάδα δημοσίευσε η ιστοσελίδα του
γερμανικού περιοδικού Der Spiegel. Αναφέρεται στους σκληρά εργαζόμενους,
που όμως βγάζουν χρήματα που φτάνουν να καλύψουν μόνο τις άμεσες
ανάγκες τους για φαγητό.
Κάνει λόγο για μια νέα κοινωνική τάξη στη χώρα μας, τους «working poor», δηλαδή τους «εργαζόμενους φτωχούς».
Πρόκειται για μορφωμένους νέους, που έχουν σπουδάσει και έχουν προσόντα, ωστόσο οι αποδοχές του είναι τόσο μικρές, που μπορούν να καλύψουν μόνο το φαγητό τους. Η νέα αυτή κατάσταση οφείλεται στην οικονομική κρίση που βιώνει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, αλλά κυρίως η χαλάρωση της εργατικής νομοθεσίας. Στο ρεπορτάζ φιλοξενούνται δηλώσεις νεαρών εργαζόμενων στην Ελλάδα που εξηγούν πως ο μισθός του αρκεί μόνο για τα απολύτως απαραίτητα για την επιβίωσή τους.
Όπως επισημαίνεται στο άρθρο: «Ο νομοθέτης μείωσε το κατώτατο όριο μισθού στα 586 ευρώ και παράλληλα επέτρεψε στους εργοδότες να πηγαίνουν και χαμηλότερα, όταν αυτός που ψάχνει εργασία είναι κάτω των 25. Πίσω από αυτό κρύβονταν η ελπίδα ότι έτσι θα καταπολεμούνταν η νεανική ανεργία που το 2016 άγγιξε το 47%. Παράλληλα προέκυψε μια γενιά εργαζομένων που έκαναν σχεδόν τα πάντα, γνωρίζοντας ότι εάν δεν το έκαναν αυτοί, θα το έκαναν άλλοι».
Παρά τις αντιδράσεις, μια κακοπληρωμένη δουλειά είναι προτιμότερη από την ανεργία.
Τα στοιχεία που παρατίθενται στο ρεπορτάζ των Γερμανών είναι ενδεικτικά της κατάστασης: «Το 1/3 των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα κερδίζει τόσο λίγα που μόλις τούς φτάνει για να ζήσει. Είναι πάνω από μισό εκατομμύριο. Για τη δουλειά τους παίρνουν κάτω από 376 ευρώ το μήνα ή 60% λιγότερα από το μέσο μισθό… Ο κίνδυνος, ακόμη και με σταθερή εργασία, να συγκαταλεχθεί κανείς στους φτωχούς στην Ελλάδα είναι τόσο μεγάλος, όσο πουθενά αλλού στην ΕΕ».
Επιχειρώντας μια σύγκριση στο κόστος ζωής ανάμεσα στο Βερολίνο και την Αθήνα, τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά: «Στο Βερολίνο οι τιμές για προϊόντα καθημερινής κατανάλωσης είναι μόλις 14,5% υψηλότερα από ότι στην Αθήνα, παρά το ό,τι στη γερμανική πρωτεύουσα η αγοραστική δύναμη είναι 117%».
.makeleio.gr
Κάνει λόγο για μια νέα κοινωνική τάξη στη χώρα μας, τους «working poor», δηλαδή τους «εργαζόμενους φτωχούς».
Πρόκειται για μορφωμένους νέους, που έχουν σπουδάσει και έχουν προσόντα, ωστόσο οι αποδοχές του είναι τόσο μικρές, που μπορούν να καλύψουν μόνο το φαγητό τους. Η νέα αυτή κατάσταση οφείλεται στην οικονομική κρίση που βιώνει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, αλλά κυρίως η χαλάρωση της εργατικής νομοθεσίας. Στο ρεπορτάζ φιλοξενούνται δηλώσεις νεαρών εργαζόμενων στην Ελλάδα που εξηγούν πως ο μισθός του αρκεί μόνο για τα απολύτως απαραίτητα για την επιβίωσή τους.
Όπως επισημαίνεται στο άρθρο: «Ο νομοθέτης μείωσε το κατώτατο όριο μισθού στα 586 ευρώ και παράλληλα επέτρεψε στους εργοδότες να πηγαίνουν και χαμηλότερα, όταν αυτός που ψάχνει εργασία είναι κάτω των 25. Πίσω από αυτό κρύβονταν η ελπίδα ότι έτσι θα καταπολεμούνταν η νεανική ανεργία που το 2016 άγγιξε το 47%. Παράλληλα προέκυψε μια γενιά εργαζομένων που έκαναν σχεδόν τα πάντα, γνωρίζοντας ότι εάν δεν το έκαναν αυτοί, θα το έκαναν άλλοι».
Παρά τις αντιδράσεις, μια κακοπληρωμένη δουλειά είναι προτιμότερη από την ανεργία.
Τα στοιχεία που παρατίθενται στο ρεπορτάζ των Γερμανών είναι ενδεικτικά της κατάστασης: «Το 1/3 των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα κερδίζει τόσο λίγα που μόλις τούς φτάνει για να ζήσει. Είναι πάνω από μισό εκατομμύριο. Για τη δουλειά τους παίρνουν κάτω από 376 ευρώ το μήνα ή 60% λιγότερα από το μέσο μισθό… Ο κίνδυνος, ακόμη και με σταθερή εργασία, να συγκαταλεχθεί κανείς στους φτωχούς στην Ελλάδα είναι τόσο μεγάλος, όσο πουθενά αλλού στην ΕΕ».
Επιχειρώντας μια σύγκριση στο κόστος ζωής ανάμεσα στο Βερολίνο και την Αθήνα, τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά: «Στο Βερολίνο οι τιμές για προϊόντα καθημερινής κατανάλωσης είναι μόλις 14,5% υψηλότερα από ότι στην Αθήνα, παρά το ό,τι στη γερμανική πρωτεύουσα η αγοραστική δύναμη είναι 117%».
.makeleio.gr