Αν όλα κυλήσουν ομαλά και οι συμβολαιογράφοι αποφασίσουν σήμερα την λήξη της αποχής, τότε την ερχόμενη Τετάρτη 29 Νοεμβρίου θα διενεργηθούν οι πρώτοι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί.Θα είναι η πρώτη πράξη μίας μακράς διαδικασίας που έχει περάσει από σαράντα κύματα και αναμένεται να περάσει από άλλα τόσα.
Από τη μία οι τράπεζες θέλουν να εισπράξουν όσα περισσότερα χρήματα μπορούν από αυτούς που συνειδητά δεν πληρώνουν όλα αυτά τα χρόνια. Από αυτούς που εκμεταλλεύονταν αφενός τις προστατευτικές διατάξεις των νόμων και αφετέρου τις αντιδράσεις και τις ακτιβιστικές δράσεις των ανθρώπων που σήμερα όχι μόνο κυβερνούν αλλά ξαφνικά βλέπουν τους πλειστηριασμούς ως εργαλείο «τιμωρίας» των «εχόντων».
Από την άλλη, είναι αυτοί – όχι λίγοι – που θα χάσουν τα σπίτια τους καθώς όσο δεν λειτουργεί το σύστημα, η ατιμωρησία ακυρώνει την έννοια της αναγκαστικής εκτέλεσης και προκαλεί σοβαρές στρεβλώσεις στην αγορά. Χαμένοι για μία ακόμη φορά είναι τα… συνήθη κορόιδα, όσοι δηλαδή κάνουν τα αδύνατα δυνατά και εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις τους. Ακόμη, ωστόσο, και αν οι συμβολαιογράφοι καθυστερήσουν τις αποφάσεις, οι πιέσεις από την Τρόικα είναι τόσο μεγάλες που λύση θα βρεθεί και μάλιστα σύντομα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, η κυβέρνηση δείχνει ξανά την εκπληκτική της ικανότητα να προσαρμόζεται με το περιβάλλον και να αλλάζει… χρώματα εν είδει χαμαιλέοντα, ανάλογα με τις συνθήκες. Το χιλιοειπωμένο σύνθημα «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» και οι πομπώδεις δηλώσεις, όπως του Αλέξη Τσίπρα, «όσο υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ δεν θα γίνουν πλειστηριασμοί», μοιάζουν πλέον σκόρπια λόγια χαμένα στη λήθη.
Ξαφνικά, λοιπόν, οι πλειστηριασμοί είναι «απαραίτητοι» ακόμα και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο απαραίτητοι που μέχρι και ο Νίκος Καρανίκας τάχθηκε υπέρ τους, αναπαράγοντας το πρωτοσέλιδο της Αυγής που είχε τίτλο «Τέρμα η ασυλία στους κακοπληρωτές πολυτελείας».
Μέσα σε αυτό το κλίμα, η κυβέρνηση δείχνει ξανά την εκπληκτική της ικανότητα να προσαρμόζεται με το περιβάλλον και να αλλάζει… χρώματα εν είδει χαμαιλέοντα, ανάλογα με τις συνθήκες. Το χιλιοειπωμένο σύνθημα «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» και οι πομπώδεις δηλώσεις, όπως του Αλέξη Τσίπρα, «όσο υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ δεν θα γίνουν πλειστηριασμοί», μοιάζουν πλέον σκόρπια λόγια χαμένα στη λήθη.
Ξαφνικά, λοιπόν, οι πλειστηριασμοί είναι «απαραίτητοι» ακόμα και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο απαραίτητοι που μέχρι και ο Νίκος Καρανίκας τάχθηκε υπέρ τους, αναπαράγοντας το πρωτοσέλιδο της Αυγής που είχε τίτλο «Τέρμα η ασυλία στους κακοπληρωτές πολυτελείας».
Τι άλλο θα δούμε; Το μόνο σίγουρο είναι πως όλα τα εμπλεκόμενα μέρη πρέπει να δείξουν ιδιαίτερη προσοχή στην εξέλιξη της διαδικασίας για να μην παρατηρηθούν φαινόμενα που είδαμε σε άλλες χώρες.
Αρχικά, οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί θα αφορούν ακίνητα μεγάλης αξίας καθώς οι τράπεζες έχουν δεσμευτεί να ξεκινήσουν από τους μεγαλοοφειλέτες «μπαταχτσήδες». Τραπεζικά στελέχη, σε κάθε ευκαιρία προσπαθούν να καταστήσουν σαφές ότι οι πλειστηριασμοί αποτελούν το σημαντικότερο εργαλείο πίεσης για τον εντοπισμό των στρατηγικών κακοπληρωτών. Όσων δηλαδή, διαθέτουν εισοδήματα ή/και μεγάλη ακίνητη περιουσία αλλά συνειδητά δεν πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι πλειστηριασμοί δεν θα αγγίξουν την πρώτη κατοικία ή ότι θα γίνουν μόνο για τα ακίνητα «εχόντων». Η πρώτη φάση θα αφορά μεγάλα ακίνητα για δύο λόγους.
Πρώτον, διότι οι τράπεζες θέλουν να ξεκινήσουν από τα ακίνητα για τα οποία υπάρχει ενδιαφέρον και μπορούν να εισπράξουν ικανοποιητικά ποσά.
Δεύτερον, επειδή αναμφισβήτητα οι πλειστηριασμοί έχουν κοινωνικές προεκτάσεις, εκτιμάται ότι η βέλτιστη δυνατή επιλογή είναι η σταδιακή εφαρμογή του μέτρου από τα… υψηλότερα προς τα χαμηλότερα. Άλλωστε, το τελευταίο που θα ήθελαν σήμερα οι τράπεζες θα ήταν να ανοίξουν μέτωπο με την κοινωνία.
Πλειστηριασμοί όμως θα γίνουν για μεγάλα και μικρά, ακριβά και φθηνότερα ακίνητα. Για ακίνητα που βρίσκονται σε ακριβά προάστια αλλά και σε λαϊκές συνοικίες. Γιατί μόνο έτσι θα εντοπιστούν οι «μπαταχτσήδες» και δεν θα αισθάνονται κορόιδα όσοι πληρώνουν κανονικά τις υποχρεώσεις τους.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μέσα στο 2018 θα διενεργηθούν πάνω από 18.000 πλειστηριασμοί με στόχο να αυξηθούν περαιτέρω το 2019 και να διπλασιαστούν το 2020, πάνω από τις 35.000.
«Τέρμα η ασυλία στους κακοπληρωτές πολυτελείας», είναι, λοιπόν, πλέον το σύνθημα της αριστερής κυβέρνησης. Μόνο που το συγκεκριμένο σύνθημα αποτελεί μόνιμο επιχείρημα των τραπεζιτών από την πρώτη στιγμή που υφίσταται το πρόβλημα με τους πλειστηριασμούς.
Άρα, τελικά, οι πλειστηριασμοί είναι καλό πράγμα ή κακό;
Προφανώς για την κυβέρνηση οι πλειστηριασμοί είναι καλοί όταν γίνονται κατά πλουσίων και κακοί όταν γίνονται κατά φτωχών. Μόνο που η ίδια η κυβέρνηση είναι αυτή που… σέρνει τη διαδικασία εδώ και τρία χρόνια και τάζει προστασία.
Επίσης, οι «ακτιβιστές» που εμποδίζουν τους πλειστηριασμούς και τα βάζουν με τους συμβολαιογράφους καταφέρνουν να αναβάλουν την εκποίηση ακινήτων πολύ μεγάλης αξίας που αφορούν πολλές φορές υποθέσεις μεγαλοοφειλετών και όχι του κοσμάκη.
Μάλιστα, το φαινόμενο αλληλέγγυοι και άλλες ομάδες να εμποδίζουν τη διενέργεια πλειστηριασμών έχει φτάσει μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου. Όποιοι το ακούν πραγματικά απορούν πως γίνεται να συμβαίνουν τέτοια πράγματα σε ανεπτυγμένη χώρα. Πως μπορεί μία ομάδα ανθρώπων να εμποδίζει δικαστικές πράξεις.
Χαρακτηριστική της κατάστασης που βιώνουμε είναι η προ ημερών δήλωση του προέδρου της Eurobank, Νίκου Καραμούζη. Ο κ. Καραμούζης είπε το απλό:
Όπως ωφελούνται όσοι μπορούν να φοροδιαφεύγουν, που βλέπουν τα υπόλοιπα κορόιδα να σηκώνουν το βάρος των μεγάλων πλεονασμάτων.
liberal.gr
Αρχικά, οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί θα αφορούν ακίνητα μεγάλης αξίας καθώς οι τράπεζες έχουν δεσμευτεί να ξεκινήσουν από τους μεγαλοοφειλέτες «μπαταχτσήδες». Τραπεζικά στελέχη, σε κάθε ευκαιρία προσπαθούν να καταστήσουν σαφές ότι οι πλειστηριασμοί αποτελούν το σημαντικότερο εργαλείο πίεσης για τον εντοπισμό των στρατηγικών κακοπληρωτών. Όσων δηλαδή, διαθέτουν εισοδήματα ή/και μεγάλη ακίνητη περιουσία αλλά συνειδητά δεν πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι πλειστηριασμοί δεν θα αγγίξουν την πρώτη κατοικία ή ότι θα γίνουν μόνο για τα ακίνητα «εχόντων». Η πρώτη φάση θα αφορά μεγάλα ακίνητα για δύο λόγους.
Πρώτον, διότι οι τράπεζες θέλουν να ξεκινήσουν από τα ακίνητα για τα οποία υπάρχει ενδιαφέρον και μπορούν να εισπράξουν ικανοποιητικά ποσά.
Δεύτερον, επειδή αναμφισβήτητα οι πλειστηριασμοί έχουν κοινωνικές προεκτάσεις, εκτιμάται ότι η βέλτιστη δυνατή επιλογή είναι η σταδιακή εφαρμογή του μέτρου από τα… υψηλότερα προς τα χαμηλότερα. Άλλωστε, το τελευταίο που θα ήθελαν σήμερα οι τράπεζες θα ήταν να ανοίξουν μέτωπο με την κοινωνία.
Πλειστηριασμοί όμως θα γίνουν για μεγάλα και μικρά, ακριβά και φθηνότερα ακίνητα. Για ακίνητα που βρίσκονται σε ακριβά προάστια αλλά και σε λαϊκές συνοικίες. Γιατί μόνο έτσι θα εντοπιστούν οι «μπαταχτσήδες» και δεν θα αισθάνονται κορόιδα όσοι πληρώνουν κανονικά τις υποχρεώσεις τους.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μέσα στο 2018 θα διενεργηθούν πάνω από 18.000 πλειστηριασμοί με στόχο να αυξηθούν περαιτέρω το 2019 και να διπλασιαστούν το 2020, πάνω από τις 35.000.
«Τέρμα η ασυλία στους κακοπληρωτές πολυτελείας», είναι, λοιπόν, πλέον το σύνθημα της αριστερής κυβέρνησης. Μόνο που το συγκεκριμένο σύνθημα αποτελεί μόνιμο επιχείρημα των τραπεζιτών από την πρώτη στιγμή που υφίσταται το πρόβλημα με τους πλειστηριασμούς.
Άρα, τελικά, οι πλειστηριασμοί είναι καλό πράγμα ή κακό;
Προφανώς για την κυβέρνηση οι πλειστηριασμοί είναι καλοί όταν γίνονται κατά πλουσίων και κακοί όταν γίνονται κατά φτωχών. Μόνο που η ίδια η κυβέρνηση είναι αυτή που… σέρνει τη διαδικασία εδώ και τρία χρόνια και τάζει προστασία.
Επίσης, οι «ακτιβιστές» που εμποδίζουν τους πλειστηριασμούς και τα βάζουν με τους συμβολαιογράφους καταφέρνουν να αναβάλουν την εκποίηση ακινήτων πολύ μεγάλης αξίας που αφορούν πολλές φορές υποθέσεις μεγαλοοφειλετών και όχι του κοσμάκη.
Μάλιστα, το φαινόμενο αλληλέγγυοι και άλλες ομάδες να εμποδίζουν τη διενέργεια πλειστηριασμών έχει φτάσει μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου. Όποιοι το ακούν πραγματικά απορούν πως γίνεται να συμβαίνουν τέτοια πράγματα σε ανεπτυγμένη χώρα. Πως μπορεί μία ομάδα ανθρώπων να εμποδίζει δικαστικές πράξεις.
Χαρακτηριστική της κατάστασης που βιώνουμε είναι η προ ημερών δήλωση του προέδρου της Eurobank, Νίκου Καραμούζη. Ο κ. Καραμούζης είπε το απλό:
«To 2009 έγιναν 58.849 πλειστηριασμοί, μηδέν αντίδραση! Το 2017 έγιναν 6.900, με πολλαπλάσια NPLs, και υπήρξαν έντονες αντιδράσειs. Χωρίς πλειστηριασμούς, συνεπείς πελάτες αδικούνται, στρατηγικοί κακοπληρωτές πίνουν στην υγεία των κορόιδων, υπονομεύοντας τράπεζες, χρηματοδότηση, οικονομία, ανάκαμψη. Ποιος ωφελείται;».Ωφελούνται όσοι μπορούν να κρύβονται.
Όπως ωφελούνται όσοι μπορούν να φοροδιαφεύγουν, που βλέπουν τα υπόλοιπα κορόιδα να σηκώνουν το βάρος των μεγάλων πλεονασμάτων.
Δυστυχώς, όπου δεν υπάρχει έλεγχος, χαμένος βγαίνει τελικά αυτός που είναι νόμιμος…Του Κωνσταντίνου Μαριόλη
liberal.gr
realpolitics.gr