Ακόμα μία αποκλειστικότητα της στήλης. Το μηχάνημα νομίμων συνακροάσεων που διαθέτομεν ηχογράφησε τα ακόλουθα συγκλονιστικά:
- Κήρυκας, λέγετε.
- Γεια σας.
- Γεια σας.
- Είστε ο Ημερήσιος Κήρυξ της Δαλαμανάρας Αργολίδος;
- Οχι εγώ προσωπικά. Δουλεύω εδώ. Είμαι τηλεφωνήτρια.
- Εξυπνάδες πρωί πρωί;
- Πείτε μου, κύριε. Τι θέλετε;
- Είμαι ασυγκράτητος εθνικιστής, ερασιτέχνης τρομοκράτης με δολοφονικά ένστικτα και θέλω να αναλάβω την ευθύνη.
- Για ποιο πράγμα;
- Για το σπάσιμο των τζαμιών του Αμίρ.
- Ποιανού;
- Του Αμίρ. Του 11χρονου Αφγανού που έπρεπε να κρατήσει τη σημαία, αλλά δεν του τη δώσανε, κι ήρθαμε κι εμείς από πάνω να τον απειλούμε, να του σπάμε τα τζάμια με πέτρες, να του πετάμε στο σπίτι πινακίδες σε άπταιστα πακιστανελληνικάνικα (με παρ' ολίγον greeklish χαρακτήρες), να τον απειλούμε, να του κάνουμε τη ζωή μαύρη, με αποτέλεσμα να εξοργιστεί μια κυρία παρτολίδου στην τιβί και να μας ταυτίζει με όλους τους Ελληνες και να έχει και δίκιο, γιατί όλοι οι Ελληνες είναι ακροδεξιοί και πρέπει να ντρέπονται.
- Είστε καλά, κύριε; Τι είναι αυτά που λέτε;
- Τι λέω; Εκπροσωπώ τον κ. Σόρ..., εεε, χμμμ, λάθος. Εκπροσωπώ την οργάνωση «Πατρίς, λεπίς και μέλαινα ακρίς» και μόλις αναλάβαμε την ευθύνη.
- Να σας δώσω έναν συντάκτη να του τα πείτε; Εγώ δεν βγάζω άκρη. Δεν καταλαβαίνω.
- Δώστε μου.
- Λάθος, κύριε εθνικιστή τρομοκράτη μου, δεν μπορώ. Είναι πρωί και όλοι λείπουν. Να μου αφήσετε ένα τηλέφωνο να σας πάρουν;
- Σιγά μη σου αφήσω iPhone. Ασε, θα πάρω άλλη φορά.
Τουτ, τουτ, τουτ...
* Με αφορμή τη χθεσινή «ανάληψη ευθύνης»
Παναγιώτης Λιάκος
dimokratianews.gr