Κείμενα-Επιμέλεια: Ερρίκος Φινάλης
με το που θα μιλήσουν, είναι «εκτός νομιμότητας». Κι αυτή η νομιμότητα, κληρονομημένη από τον Φράνκο, έχει διδαχθεί μία μόνο γλώσσα: την καταστολή. Εδώ και δεκαετίες επιδιώκει όχι μόνο τη συνθηκολόγηση, αλλά και την ταπείνωση όσων τόλμησαν να την αμφισβητήσουν. Έχει ισχυρές πλάτες: τη μοναρχία, το στρατό, την τραπεζοκρατία, τους μαφιόζους «επιχειρηματίες», και φυσικά την ευρωκρατία. Έχει κερδίσει τη νομιμοφροσύνη ακόμη κι αυτών που μέχρι πριν 2-3 χρόνια φώναζαν ότι ήρθαν για να αλλάξουν το αβίωτο, διεφθαρμένο, καταπιεστικό ισπανικό κράτος.
Η Καταλονία, και όχι μόνο, επιστρέφει στα Πέτρινα Χρόνια. Όπως, με διαφορετικούς τρόπους και πιο αργούς ίσως ρυθμούς, όλη η Ευρώπη. Ταυτόχρονα όμως αυτό το βαθιά αντιδραστικό κατασκεύασμα που ονομάζεται Βασίλειο της Ισπανίας, χτισμένο πάνω σε αιώνες αποικιοκρατικής ληστείας (ακόμη και σήμερα φιλοδοξεί να καθοδηγήσει μαζί με τις ΗΠΑ τη νεοφιλελεύθερη παλινόρθωση στην άλλη άκρη της γης, στη Λατινική Αμερική…), παίρνει οριστικά διαζύγιο από την ανοχή –πόσο μάλλον τη συναίνεση– εκατομμυρίων υπηκόων του. Επιπλέον, με όλες τις ψευδαισθήσεις που έτρεφαν, οι Καταλανοί ηγέτες αποδεικνύονται (σε αντίθεση με τους «δικούς μας» σφουγγοκωλάριους!) αξιοπρεπείς. Αποδεικνύουν ότι ναι, υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Και για να μην τις παραβιάσουν είναι πρόθυμοι να συρθούν στις ισπανικές φυλακές. Το ερώτημα έχει τεθεί: αυτό το μαύρο Βασίλειο… για πόσο θα υπάρχει στη σημερινή μορφή του;
Αυτήν την εβδομάδα ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, επικεφαλής των Podemos, ανακοίνωσε την καθαίρεση του Άλμπανο Ντάντε Φασίν, γενικού γραμματέα των Καταλανών Podem. Η αιτιολόγηση ήταν «η συμπεριφορά των βουλευτών μας στην καταλανική βουλή, που έπληξε το πολιτικό μας γόητρο, καθώς τρεις από τους τέσσερις δεν καταψήφισαν την ανακήρυξη της Καταλανικής Δημοκρατίας, ενώ επιπλέον η βουλευτής Άνχελς Μαρτίνεζ χαιρέτισε την εν λόγω ανακήρυξη»! Τώρα ο Ιγκλέσιας καλεί τα μέλη των Καταλανών Podem (ή τουλάχιστον όσα απομείνουν…) να ταχθούν υπέρ μιας συμμαχίας «με πολιτικές δυνάμεις που δεν στηρίζουν την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας, ούτε την εφαρμογή του άρθρου 155». Το βασικό πρόβλημα δεν είναι πάντως αυτή καθαυτή η επέμβαση του ισπανού ηγέτη των Podemos στο καταλανικό κόμμα – αν και πρέπει να παραδεχθούμε ότι αυτή τη φορά ο Ιγκλέσιας υπερέβη εαυτόν. Είναι ότι αυτή η κίνηση επισφραγίζει οριστικά την πλήρη σύνταξη της ισπανικής αριστεράς, παλιάς και νέας, με το στρατόπεδο «του νόμου και της τάξης». Γι’ αυτό άλλωστε χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό από το κατεστημένο της Μαδρίτης – το ίδιο που 3 χρόνια πριν κατηγορούσε τον Ιγκλέσιας ως «υποστηρικτή των τρομοκρατών της ΕΤΑ»…
Πράγματι, όταν μια μεγάλη σύγκρουση εξελίσσεται, όπως τώρα στην Καταλονία, ο δήθεν «τρίτος δρόμος» (ούτε ανεξαρτησία, ούτε καταστολή) στην πράξη μεταφράζεται σε υποστήριξη του κάθε Ραχόι. Είναι κρίμα, αλλά οι Podemos ανήκουν πλέον με το σπαθί τους στην ευρωπαϊκή Κεντροαριστερά. Δηλαδή στον εφαρμοστή ή/και το «προοδευτικό» άλλοθι των πλέον αντιδραστικών πολιτικών. Στις τελευταίες ισπανικές εκλογές, οι Podemos είχαν έρθει πρώτοι σε δύο μόνο περιοχές του ισπανικού κράτους: στη Χώρα των Βάσκων και την Καταλονία. Ψηφίστηκαν από τη βάση των κινημάτων που αγωνίζονται για Ανεξαρτησία με την ελπίδα ότι θα σπάσουν το μαύρο καθεστώς της Μαδρίτης. Τώρα αθροίζονται με τους ισπανούς «σοσιαλιστές» στους υποστηρικτές του Ραχόι. Δεν αποτελεί μεγάλο ρίσκο να προβλέψει κάποιος ότι μόνο σε μια άλλη ζωή θα ξαναδούν πρωτιά σ’ αυτές τις «επαρχίες» της Μαδρίτης.
Χθες το πρωί η Γενική Εισαγγελία του Βασιλείου της Ισπανίας ανακοίνωσε ότι έλαβε αίτημα για να τεθεί εκτός νόμου το αριστερό καταλανικό κόμμα «Λίστα Λαϊκής Ενότητας» (CUP). Λίγες ώρες αργότερα, κι αφού βολιδοσκοπήθηκαν οι αντιδράσεις, ανακοινώθηκε ότι η εν λόγω αίτηση θα αρχειοθετηθεί. Η «πρωτοβουλία», καθώς και η δημοσιοποίησή της, εντάσσονται στην προετοιμασία της κοινής γνώμης για φίμωση των «πλέον ακραίων στοιχείων» (στα οποία κατατάσσεται το CUP από τα συστημικά κόμματα και ΜΜΕ). Η απαγόρευση πολιτικών κομμάτων, εφημερίδων κ.λπ. είναι άλλωστε συνήθης και διαχρονική πρακτική της Μαδρίτης στην πιο «σκληροτράχηλη» Χώρα των Βάσκων. Το CUP πάντως, σε ανακοίνωσή του μετά τη φυλάκιση των 8 Καταλανών υπουργών υπό τον τίτλο «Δεν έχετε αρκετές φυλακές», τονίζει:
Ο Οριόλ Γιούνκερας είναι πρόεδρος της Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς της Καταλονίας (ERC) και αντιπρόεδρος της καταλανικής κυβέρνησης. Συγκαταλέγεται στους 8 υπουργούς που φυλακίστηκαν προχθές. Χθες ο δικηγόρος του Γιούνκερας και δύο ακόμη υπουργών, μετά την πρώτη συνάντησή του μαζί τους, δήλωσε ότι θα καταθέσει μήνυση για την κακομεταχείρισή τους από τη στρατοχωροφυλακή (Guardia Civil) στη διάρκεια της μεταφοράς τους από το δικαστήριο στη φυλακή! «Υποθέτω ότι, αφού ήταν τόσο γενναίοι για να κάνουν αυτό που έκαναν σε κρατούμενους, θα δείξουν την ίδια γενναιότητα όταν κληθούν να δώσουν λογαριασμό για τις πράξεις τους», δήλωσε ο δικηγόρος Αντρέου Βαν ντεν Έιντε…
Στο μεταξύ ο Οριόλ Γιούνκερας, σε κείμενό του μέσα από τη φυλακή, υπογραμμίζει ότι «η εφαρμογή του άρθρου 155 και η φυλάκισή μας δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την πλήρη συνενοχή των σοσιαλιστών. Μόνο οίκτο νιώθω γι’ αυτό το κόμμα που κατάντησε να διαδηλώνει με τη Δεξιά και τους φαλαγγίτες. Θέλω όμως να στείλω ένα μήνυμα στους συντρόφους μου της Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς. Να θυμάστε: δεν παραδινόμαστε ποτέ!». Και καταλήγει, απευθυνόμενος στον καταλανικό λαό: «Μας θέλουν γονατισμένους, υποταγμένους υπηκόους. Ενθαρρύνουν ξεδιάντροπα τη φυγή των εταιριών από την πατρίδα μας. Γιγαντώνουν την οικονομία της σπέκουλας και περιφρονούν την παραγωγική οικονομία. Ας συνεχίσουμε με πείσμα. Ψηλά το κεφάλι και χαμόγελο στα χείλη! Δεν κάνουμε πίσω, κι ας είναι τραχύς ο δρόμος που επιλέξαμε. Στο τέλος θα νικήσουμε, επειδή η υπόθεσή μας είναι αυτή της ελευθερίας και της αδελφοσύνης όλων των λαών!».
Το ισπανικό «Εθνικό Δικαστήριο» αποτελεί μετονομασία του φρανκικού «Δικαστηρίου Δημόσιας Τάξης». Είναι ειδικό δικαστήριο και δικάζει «αδικήματα που αφορούν όλη την επικράτεια του Βασιλείου της Ισπανίας». Αυτό το μεταφρανκικό όργανο αποφάσισε προχθές τη φυλάκιση των 8 Καταλανών υπουργών. Το ίδιο δικαστήριο έχει απαγγείλει κατηγορίες (ταυτόσημες για όλους: «εξέγερση, στάση, διασπάθιση δημόσιου χρήματος») και εναντίον του προέδρου Πουτζδεμόν και άλλων μελών της καταλανικής κυβέρνησης, που παραμένουν ελεύθεροι στις Βρυξέλλες, καθώς και βουλευτών, δημάρχων κ.λπ. Το «Εθνικό Δικαστήριο» ειδικεύεται στην καταστολή όσων αντιστέκονται στο ισπανικό κράτος. Από αυτό είχε καταδικαστεί και φυλακιστεί επί 5 χρόνια ο Αρνάλντο Οτέγκι, επικεφαλής της βασκικής Πατριωτικής Αριστεράς. Το ίδιο και πολλά ακόμη στελέχη της, με κατηγορίες όπως «προσβολή του Βασιλέως», «ανασύσταση παράνομου κόμματος» κ.λπ. Επίσης, όπως αναφέρουν τα ισπανικά ΜΜΕ, έχουν στηθεί μέχρι στιγμής 50 δικογραφίες με εκατοντάδες κατηγορούμενους, απλούς πολίτες. Πρόκειται για αυτούς που «επισημάνθηκαν» από την ισπανική στρατοχωροφυλακή (Guardia Civil) τη μέρα του δημοψηφίσματος, καθώς και στη μαζική γενική απεργία.
Μετά την παρέμβαση του βασιλιά Φιλίππου, προχθές σημειώθηκε και νέα, από άλλον έναν «μη πολιτικό» παράγοντα: τον στρατηγό Φερνάντο Αλεχάντρε, επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου των Ισπανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Μιλώντας σε μια υποτίθεται εθιμοτυπική τελετή, ο στρατηγός είπε: «Η κρίση στην Καταλονία συνιστά τη μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουμε μέχρι σήμερα. Θέλω να θυμίσω προς πάσα κατεύθυνση αυτό που έχει αποδείξει η Ιστορία: ότι δηλαδή εμείς οι Ισπανοί, ιδίως οι στρατιωτικοί, ξέρουμε να υπερασπίζουμε το Έθνος και το Σύνταγμα. Ας μην έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία: είμαστε πάντα σε ετοιμότητα για να υπερασπίσουμε το Νόμο» [τα κεφαλαία ανήκουν στη σχετική «ενημερωτική» δημοσίευση του Γενικού Επιτελείου…]. Πράγματι, «πολιτικοί» και «μη πολιτικοί» δεν κάνουν πια τον κόπο να κρατήσουν τα προσχήματα. Το ίδιο ισχύει και για την πρόσφατη απειλή του εκπροσώπου του κυβερνώντος δεξιού Λαϊκού Κόμματος προς τον Πουτζδεμόν, ότι «αν επιμείνει θα έχει την τύχη ενός προκατόχου του». Δηλαδή του Λουίς Κομπάνις, Καταλανού προέδρου στα χρόνια του εμφυλίου, ο οποίος μετά την ήττα των Δημοκρατικών διέφυγε στη Γαλλία: τον επόμενο χρόνο συνελήφθη, παραδόθηκε στον Φράνκο, βασανίστηκε επί πέντε εβδομάδες, και τελικά εκτελέστηκε. Αυτή είναι η «ποιότητα
Πηγή: e-dromos.gr
Ερρίκος Φινάλης: Σχετικά με τον Συντάκτη
http://anemosantistasis.blogspot.gr
Όλα τα δυναμικά συστημικά κέντρα στηρίζουν τη σκληρή γραμμή Ραχόι
Οχτώ Καταλανοί υπουργοί στη φυλακή. Στο κατώφλι της κι η υπόλοιπη καταλανική κυβέρνηση, βουλευτές, δήμαρχοι και εκατοντάδες «απλοί» πολίτες. Όλοι τους Β΄ κατηγορίας, αφού απαγορεύεται να διεκδικήσουν με ειρηνικό και δημοκρατικό τρόπο είτε την αυτοδιάθεσή τους, είτε μια αβασίλευτη δημοκρατία. Καταλανοί, Βάσκοι, αντιμοναρχικοί Ρεπουμπλικάνοι,με το που θα μιλήσουν, είναι «εκτός νομιμότητας». Κι αυτή η νομιμότητα, κληρονομημένη από τον Φράνκο, έχει διδαχθεί μία μόνο γλώσσα: την καταστολή. Εδώ και δεκαετίες επιδιώκει όχι μόνο τη συνθηκολόγηση, αλλά και την ταπείνωση όσων τόλμησαν να την αμφισβητήσουν. Έχει ισχυρές πλάτες: τη μοναρχία, το στρατό, την τραπεζοκρατία, τους μαφιόζους «επιχειρηματίες», και φυσικά την ευρωκρατία. Έχει κερδίσει τη νομιμοφροσύνη ακόμη κι αυτών που μέχρι πριν 2-3 χρόνια φώναζαν ότι ήρθαν για να αλλάξουν το αβίωτο, διεφθαρμένο, καταπιεστικό ισπανικό κράτος.
Η Καταλονία, και όχι μόνο, επιστρέφει στα Πέτρινα Χρόνια. Όπως, με διαφορετικούς τρόπους και πιο αργούς ίσως ρυθμούς, όλη η Ευρώπη. Ταυτόχρονα όμως αυτό το βαθιά αντιδραστικό κατασκεύασμα που ονομάζεται Βασίλειο της Ισπανίας, χτισμένο πάνω σε αιώνες αποικιοκρατικής ληστείας (ακόμη και σήμερα φιλοδοξεί να καθοδηγήσει μαζί με τις ΗΠΑ τη νεοφιλελεύθερη παλινόρθωση στην άλλη άκρη της γης, στη Λατινική Αμερική…), παίρνει οριστικά διαζύγιο από την ανοχή –πόσο μάλλον τη συναίνεση– εκατομμυρίων υπηκόων του. Επιπλέον, με όλες τις ψευδαισθήσεις που έτρεφαν, οι Καταλανοί ηγέτες αποδεικνύονται (σε αντίθεση με τους «δικούς μας» σφουγγοκωλάριους!) αξιοπρεπείς. Αποδεικνύουν ότι ναι, υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Και για να μην τις παραβιάσουν είναι πρόθυμοι να συρθούν στις ισπανικές φυλακές. Το ερώτημα έχει τεθεί: αυτό το μαύρο Βασίλειο… για πόσο θα υπάρχει στη σημερινή μορφή του;
Η αριστερή εκδοχή του άρθρου 155…
Πράγματι, όταν μια μεγάλη σύγκρουση εξελίσσεται, όπως τώρα στην Καταλονία, ο δήθεν «τρίτος δρόμος» (ούτε ανεξαρτησία, ούτε καταστολή) στην πράξη μεταφράζεται σε υποστήριξη του κάθε Ραχόι. Είναι κρίμα, αλλά οι Podemos ανήκουν πλέον με το σπαθί τους στην ευρωπαϊκή Κεντροαριστερά. Δηλαδή στον εφαρμοστή ή/και το «προοδευτικό» άλλοθι των πλέον αντιδραστικών πολιτικών. Στις τελευταίες ισπανικές εκλογές, οι Podemos είχαν έρθει πρώτοι σε δύο μόνο περιοχές του ισπανικού κράτους: στη Χώρα των Βάσκων και την Καταλονία. Ψηφίστηκαν από τη βάση των κινημάτων που αγωνίζονται για Ανεξαρτησία με την ελπίδα ότι θα σπάσουν το μαύρο καθεστώς της Μαδρίτης. Τώρα αθροίζονται με τους ισπανούς «σοσιαλιστές» στους υποστηρικτές του Ραχόι. Δεν αποτελεί μεγάλο ρίσκο να προβλέψει κάποιος ότι μόνο σε μια άλλη ζωή θα ξαναδούν πρωτιά σ’ αυτές τις «επαρχίες» της Μαδρίτης.
CUP: «Δεν έχετε αρκετές φυλακές»
- 1) Είμαστε στο πλάι των φυλακισμένων υπουργών, των οικογενειών τους και των κομμάτων τους.
- 2) Επιβεβαιώνεται εκ νέου ότι η Ισπανία δεν είναι πραγματική δημοκρατία, καθώς φυλακίζει ανθρώπους βάσει των πολιτικών θέσεών τους, επιδιώκοντας τη συλλογική τιμωρία των ανεξαρτησιακών κομμάτων.
- 3) Το Εθνικό Δικαστήριο και το Ανώτατο Δικαστήριο δεν αποτελούν ανεξάρτητα σώματα. Λειτουργούν ως εκτελεστικός βραχίονας της ισπανικής κυβέρνησης.
- 4) Ζητάμε την άμεση απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατούμενων και την απαλλαγή όλων των κατηγορούμενων. Δεν θα σταματήσουμε μέχρι να γυρίσουν όλοι κοντά μας.
- 5) Ενθαρρύνουμε τους πολίτες να εκφράζονται κατά της ευθείας παραβίασης των δικαιωμάτων και ελευθεριών. Δεν θα αποδεχθούμε την κανονικοποίηση της καταπίεσης.
- 6) Θα αγωνιστούμε μέχρι τέλους, μέχρι την πλήρη απελευθέρωση του καταλανικού λαού.
«Μας θέλουν γονατισμένους, υποταγμένους υπηκόους»
Στο μεταξύ ο Οριόλ Γιούνκερας, σε κείμενό του μέσα από τη φυλακή, υπογραμμίζει ότι «η εφαρμογή του άρθρου 155 και η φυλάκισή μας δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την πλήρη συνενοχή των σοσιαλιστών. Μόνο οίκτο νιώθω γι’ αυτό το κόμμα που κατάντησε να διαδηλώνει με τη Δεξιά και τους φαλαγγίτες. Θέλω όμως να στείλω ένα μήνυμα στους συντρόφους μου της Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς. Να θυμάστε: δεν παραδινόμαστε ποτέ!». Και καταλήγει, απευθυνόμενος στον καταλανικό λαό: «Μας θέλουν γονατισμένους, υποταγμένους υπηκόους. Ενθαρρύνουν ξεδιάντροπα τη φυγή των εταιριών από την πατρίδα μας. Γιγαντώνουν την οικονομία της σπέκουλας και περιφρονούν την παραγωγική οικονομία. Ας συνεχίσουμε με πείσμα. Ψηλά το κεφάλι και χαμόγελο στα χείλη! Δεν κάνουμε πίσω, κι ας είναι τραχύς ο δρόμος που επιλέξαμε. Στο τέλος θα νικήσουμε, επειδή η υπόθεσή μας είναι αυτή της ελευθερίας και της αδελφοσύνης όλων των λαών!».
Τι είναι το λεγόμενο Εθνικό Δικαστήριο της Μαδρίτης
«Εμείς οι στρατιωτικοί είμαστε σε ετοιμότητα»!
Πηγή: e-dromos.gr
Ερρίκος Φινάλης: Σχετικά με τον Συντάκτη
http://anemosantistasis.blogspot.gr