του Σάββα Καλεντερίδη
Από την κρίση η Ελλάδα θα βγει με την αναδιανομή του παραχθησόμενου πλούτου και όχι με την αναδιανομή της φτώχειας, για τη δημιουργία απελπισμένου ακροατηρίου
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news
Ενόψει των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου και του παραληρηματικού προεκλογικού οίστρου που είχε καταλάβει τον ΣΥΡΙΖΑ, με άρθρο μας προειδοποιούσαμε για τα εξής: «Η Ελλάδα καλωσορίζει το 2015 με τους
πιο αμφίσημους οιωνούς. Μέρος των πολιτικών δυνάμεων της χώρας χρησιμοποίησε την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας για να εκβιάσει εκλογές, πράγμα το οποίο πέτυχε. [...] Θα μπορούσε δε να πει κανείς ότι η τακτική που ακολουθήθηκε από τις δυνάμεις κυρίως της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν τακτική πολιτικού ανταρτοπόλεμου, με στόχο την έφοδο και την κατάληψη της εξουσίας. Όσον αφορά το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που θα δικαιολογούσε τη συνταγματική εκτροπή και τον πολιτικό ανταρτοπόλεμο, αν όντως μπορούσε να εξασφαλίσει με κάθε τρόπο τις σοβαρότατες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για τα επόμενα χρόνια, πέραν των μαξιμαλιστικών στόχων του, που είναι η σοσιαλιστική αλλαγή της Ευρώπης και του κόσμου ολόκληρου, δεν απαντά στο εξής απλό ερώτημα:
πιο αμφίσημους οιωνούς. Μέρος των πολιτικών δυνάμεων της χώρας χρησιμοποίησε την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας για να εκβιάσει εκλογές, πράγμα το οποίο πέτυχε. [...] Θα μπορούσε δε να πει κανείς ότι η τακτική που ακολουθήθηκε από τις δυνάμεις κυρίως της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν τακτική πολιτικού ανταρτοπόλεμου, με στόχο την έφοδο και την κατάληψη της εξουσίας. Όσον αφορά το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που θα δικαιολογούσε τη συνταγματική εκτροπή και τον πολιτικό ανταρτοπόλεμο, αν όντως μπορούσε να εξασφαλίσει με κάθε τρόπο τις σοβαρότατες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για τα επόμενα χρόνια, πέραν των μαξιμαλιστικών στόχων του, που είναι η σοσιαλιστική αλλαγή της Ευρώπης και του κόσμου ολόκληρου, δεν απαντά στο εξής απλό ερώτημα:
- »Τι θα κάνει μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, αν η ΕΚΤ, η ΕΕ και το ΔΝΤ δεν αποδεχτούν το πρόγραμμά της και συνεχίσουν να έχουν τις ίδιες απαιτήσεις που είχαν από την προηγούμενη κυβέρνηση, για να συνεχιστεί η κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της πατρίδας μας;
- »Ποια είναι η εναλλακτική λύση στο τρομακτικό αδιέξοδο που δημιουργείται;
»Η απάντηση που δίνουν οι περισσότεροι από τους κορυφαίους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι από τη στιγμή που θα εγκριθεί το πρόγραμμα από τους Έλληνες ψηφοφόρους, οι δανειστές και οι εταίροι μας είναι υποχρεωμένοι να το σεβαστούν και να το αποδεχτούν!
»Όμως εδώ υπάρχει ένα άλμα λογικής – ή, για την ακρίβεια, ένα άλμα στο κενό, όχι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της ίδιας της χώρας. Από πού προκύπτει ότι είναι υποχρεωμένοι οι εταίροι και οι δανειστές μας να αποδεχτούν ένα κυβερνητικό πρόγραμμα που εγκρίθηκε προεκλογικά από τους ψηφοφόρους μιας χώρας;».
Τη συνέχεια την γνωρίζουμε όλοι μας.
Πήραν την εξουσία μετά από έναν ανταρτοπόλεμο που συχνά κινούνταν εκτός των ορίων της νομιμότητας, έκαναν αυτόν τον τραγέλαφο που τον ονόμασαν «διαπραγμάτευση», έσπασαν τα μούτρα της χώρας –και όχι τα δικά τους–, οδήγησαν την Ελλάδα σε ένα δημοψήφισμα-απάτη, έκλεισαν τις τράπεζες, υπέγραψαν το χειρότερο μνημόνιο, υποθήκευσαν την εθνική περιουσία για 99 χρόνια, έφεραν capital controls και διέλυσαν την επιχειρηματικότητα, παρέλαβαν μια Ελλάδα με ανάπτυξη 0,7% και κατάφεραν να φέρουν και πάλι την ύφεση (-0,3 το 2015, -02% το 2016).
Και τώρα, μετά από δυόμισι χρόνια απίστευτων πειραματισμών, διαπιστώνουμε ότι και πάλι όχι μόνο δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για έξοδο από την κρίση, αλλά υπάρχει συνταγή για τη συνέχιση της καταστροφής.
Ενδεικτική είναι η κυνική ομολογία του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Γιώργου Χουλιαράκη, στην επιτροπή Οικονομικών της Βουλής όπου ομολόγησε ότι η πολιτική της κυβέρνησης ήταν η φοροεξόντωση της μεσαίας τάξης για να ενισχυθούν τα πιο ευάλωτα στρώματα, όσοι διαθέτουν....