Κυριακή, Νοεμβρίου 12

Οι επενδύσεις είναι τόσες πολλές που δεν θα προλαβαίνουμε να τις απορροφήσουμε…



Όταν μια χώρα με τόσο υψηλή ανεργία, και με ένα Πρωθυπουργό που καλωσορίζει στα λόγια τους επενδυτές απ’ όπου και αν προέρχονται, γυρίζει την πλάτη σε δύο εμβληματικές επενδύσεις άνω των 10 δισ ευρώ, δεν μπορούμε να μιλάμε απλά για προειδοποιητικά καμπανάκια, αλλά για συναγερμό.

Αν και ένα ερώτημα είναι ποιος τον ακούει, εντούτοις τα γεγονότα δείχνουν ότι έχουμε περάσει πλέον σε άλλο επίπεδο.
Έως πρότινος μιλούσαμε για προειδοποιήσεις των επενδυτών ότι θα κατεβάσουν ρολά ή έστω για σιωπηλή ανοχή τους απέναντι σε μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να κυβερνήσει.
  • Απειλούσε η Eldorado ότι θα αναστείλει τις εργασίες στις Σκουριές αν δεν πάρει την άδεια, τελικά όμως καθόταν στο τραπέζι να συζητήσει.
  • Δυσφορούσε σιωπηλά η Lamda Development για το φιάσκο διαρκείας στο Ελληνικό, ωστόσο δημόσια απέφευγε να παρέμβει, επιλέγοντας την υπομονή.
Τελικά το καταφέραμε κι αυτό, να περάσουμε σε χειρότερο επίπεδο.
  • Οι Σκουριές δεν γλίτωσαν τα ρολά, ούτε οι 500 εργαζόμενοι την απόλυση.
  • Ο επενδυτής στο Ελληνικό δεν άντεξε την κοροϊδία και έστειλε ένα πρώτο μήνυμα ότι δεν πάει άλλο.
Τα κρούσματα που δείχνουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να υποστηρίξουν επενδύσεις πολλαπλασιάζονται με εκθετικό ρυθμό.
Αλλεργικοί στις επενδύσεις οι κυβερνώντες δεν μπορούν να πείσουν ότι θα μεταλλαχθούν σε κάτι που δεν είναι, αφού δεν το πιστεύουν για να πείσουν.
Τα νέα κάνουν ξανά τον γύρο του κόσμου, το Bloomberg προειδοποιεί ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει επενδύσεις ύψους 11 δισ ευρώ από Σκουριές και Ελληνικό, η γερμανική Handelsblatt εγείρει ερωτήματα για την ικανότητα της χώρας να προσελκύσει ξένα κεφάλαια, και η Γεροβασίλη στέλνει μαθήματα επιχειρηματικότητας λέγοντας «όταν υπάρχουν σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης και καλή πρόθεση τότε όλα επιλύονται»
Στριμωγμένη ξανά στα σχοινιά, η κυβέρνηση επιλέγει την γνώριμη συνταγή, να πετάξει το μπαλάκι των ευθυνών αλλού.
Σε μια διαρροή που δείχνει επιεικώς άγνοια, πηγές του Μαξίμου διαβεβαίωναν χθες ότι η πολιτεία θα τηρήσει όλες τις συμβατικές δεσμεύσεις της στο Ελληνικό, ωστόσο πρέπει και ο επενδυτής να τηρήσει τις δικές του.
Διαρροή που μόνο σύγχυση δείχνει αφού εδώ μιλάμε για εμπόδια, αστοχίες και ανατροπή των συμφωνηθέντων που θέτει η πλευρά του Δημοσίου, όχι του επενδυτή.
Οι παλινωδίες στο Ελληνικό και τις Σκουριές εκθέτουν προσωπικά τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. 
Τον τελευταίο καιρό ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να εμφανίζεται ότι έχει κατανοήσει τα οφέλη των μεταρρυθμίσεων, και της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Ειδικά στο Ελληνικό, έχει αναλάβει προσωπικά ο ίδιος την εποπτεία του έργου. Ένα μήνα πριν προήδρευσε της ειδικής επιτροπής που έχει συστήσει για τις στρατηγικές επενδύσεις για να δείξει ότι πιστεύει στο μανδύα που έχει ενδυθεί. Το θέμα φυσικά είναι ποιός τον πιστεύει.
Η πραγματικότητα τον διαψεύδει καθημερινά. Αλλεργία στις επενδύσεις, μικροπολιτικές σκοπιμότητες που μπαίνουν πάνω από τις φιλοεπενδυτικές τοποθετήσεις, και άγνοια διαχείρισης, μαρτυρούν το αδειανό πουκάμισο.
Σε μια κατάσταση μονίμου αιφνιδιασμού από τις εξελίξεις, το Μαξίμου βιώνει καθημερινά και από μια καινούργια έκπληξη πάνω σε θέματα που υποτίθεται ότι ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τα ελέγχει.
Οι κατηγορίες των Καναδών πως η κυβέρνηση αγόραζε χρόνο τόσο καιρό που συζητούσε μαζί τους, δίχως σκοπό να τους χορηγήσει την άδεια, και οι καταγγελίες της Lamda Development για συνεχή έγερση εμποδίων, κλίμα αέναης και ανολοκλήρωτης διαπραγμάτευσης και ανατροπή του συμφωνηθέντος πλαισίου, εκθέτουν τον Πρωθυπουργό περισσότερο από όσο μπορεί να δικαιολογήσει.
Η κατάσταση αυτή δεν αφορά μόνο το Ελληνικό και τις Σκουριές. Αγγίζει συνολικά το κεφάλαιο επενδύσεις αφού πολλά μεγάλα projects αδυνατούν να ξεμπλέξουν από τα γρανάζια της αρχαιολογίας και της γραφειοκρατίας (Αφάντου, Κασσιόπη, Academy Gardens), ενώ άλλα αντιμετωπίζονται εχθρικά από κόμμα και κυβέρνηση.
Δεν έχει περάσει παρά ενάμισις μήνας όταν μετά από μια ακόμη αναβολή συνεδρίασης του ΚΑΣ για το Ελληνικό, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είχε υποστηρίξει στην τηλεόραση ότι σε δύο χρόνια από σήμερα θα έχουμε τόσες πολλές επενδύσεις που δεν θα ξέρουμε τι να τις κάνουμε.
Το πως θα γίνει αυτό, δεν μας το είπε. Οταν κάποιος αδυνατεί να δημιουργήσει φιλικό περιβάλλον ακόμη και για τις επενδύσεις που είναι ήδη εδώ, ακούγεται επιεικώς αστείο να οραματίζεται κύμα νέων κεφαλαίων από το εξωτερικό.
Από την άλλη πάλι, η ελπίδα δεν έβλαψε ποτέ κανένα. Τονώνει το πεσμένο ηθικό, όλοι την έχουμε ανάγκη.
Μόνο που με την ελπίδα δεν χορταίνει κανείς ούτε ανοίγουν δουλειές.
Του Γιώργου Φιντικάκη
liberal.gr
Πηγή

 realpolitics.gr