Με κριτήριο τις παρανομίες των δανειστών, μία από τις λύσεις για την Ελλάδα είναι η καταγγελία των Θεσμών, συμπεριλαμβανομένων των μνημονίων, στο ευρωπαϊκό δικαστήριο – όπου θα μπορούσε να ζητηθεί αποζημίωση ανάλογη των ζημιών που έχουμε υποστεί, ύψους άνω του 1 τρις €.
.
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
..«Εισέρχεται στην τελική ευθεία η μεταβίβαση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, με τη μέθοδο που έχουμε ήδη αναλύσει (άρθρο) – από μία αριστερή κυβέρνηση, αφού προηγουμένως εξοντώθηκαν μεθοδικά όλα τα άλλα πολιτικά κόμματα, έτσι ώστε οι Πολίτες να μην έχουν καμία άλλη επιλογή και καμία ελπίδα (η επανάληψη του παρελθόντος δεν είναι ασφαλώς επιλογή).Στο τελικό στάδιο του μεγάλου πειράματος, της κατάργησης δηλαδή της Δημοκρατίας από το νεοφιλελευθερισμό και την ενωμένη Ευρώπη, η ελληνική αριστερά κατέρριψε το μύθο της σοσιαλιστικής ηθικότητας, της ειλικρίνειας, της εντιμότητας, της αξιοπρέπειας, καθώς επίσης του πατριωτισμού – τεκμηριώνοντας πως η άνοδος στην εξουσία, αλλάζει εντελώς τις πεποιθήσεις όλων των πολιτικών τάσεων, διαβρώνει και διαφθείρει.Παρομοιάζεται κατά κάποιον τρόπο με το να αναλάμβανε την προεδρία των Η.Π.Α. ο νέγρος επαναστάτης και ακτιβιστής M.L. King, καταδικάζοντας στη συνέχεια όλους τους μαύρους αμερικανούς σε δούλους της λευκής «Άριας φυλής» στο διηνεκές – παρά το ότι τους είχε υποσχεθεί την ελευθερία, την ισότητα και το εκλογικό δικαίωμα τους«.
Ανάλυση
Κατά την άποψη μας, το σημαντικότερο γεγονός του 2015 για την Ελλάδα, ήταν η μοναδική στην ιστορία κυβίστηση του πρωθυπουργού – η υπογραφή του τρίτου μνημονίου που επικύρωσε τα υπόλοιπα, σε πλήρη αντίθεση με την επιθυμία των Ελλήνων, υπό τον ανόητο φόβο της απώλειας ενός νομίσματος που δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα επιβιώσει (άρθρο).
Όπως έχουμε αναφέρει, δεν ήταν δική του δουλειά να αποφασίσει πως δεν υπάρχει καμία εναλλακτική λύση στην πολιτική λιτότητας που επιβάλλουν κτηνωδώς οι δανειστές σε όλες τις κυβερνήσεις-υποχείρια τους, μετά την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ.
Άλλωστε, στη βασικότερη χρονική στιγμή της διαπραγμάτευσης, ο ίδιος δρομολόγησε πολύ σωστά ένα δημοψήφισμα – έτσι ώστε να αποφασίσουν οι Πολίτες εάν ήθελαν τη συνέχεια της γερμανικής κατοχής και της πολιτικής λιτότητας ή όχι. Μίας πολιτικής που καταστρέφει μεθοδικά την οικονομία της χώρας, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας της.
Μίας πολιτικής που έχει στόχο τη μετατροπή των Ελλήνων σε σκλάβους χρέους των δανειστών, χωρίς καμία απολύτως προστασία από το διαλυμένο πλέον κοινωνικό τους κράτος και τη Δικαιοσύνη. Μίας πολιτικής που χρησιμοποιεί την Ελλάδα ως απροστάτευτο πειραματόζωο, για να μπορέσει μετά να εφαρμοσθεί χωρίς λάθη στους Πολίτες των άλλων χωρών.
Στα πλαίσια αυτά οι Έλληνες αποφάσισαν με πλειοψηφία 61,5% εναντίον της συγκεκριμένης πολιτικής, αναλαμβάνοντας όλο το ρίσκο, ακόμη και αυτό της εξόδου από την Ευρωζώνη – παρά τις κλειστές τράπεζες και τις άλλες απειλές εκ μέρους τόσο της εγχώριας, όσο και της διεθνούς ελίτ, συμπεριλαμβανομένου του ευρωπαϊκού ιερατείου. Ως εκ τούτου, ο πρωθυπουργός δεν είχε κανένα δικαίωμα να τους αγνοήσει, αποφασίζοντας μόνος του εάν υπάρχει εναλλακτική λύση ή όχι.
Αυτή ήταν η εντολή των Πολιτών, ενώ η δική του δουλειά ήταν να ακολουθήσει τη μαζική κινητοποίηση και να σεβασθεί αυτούς που τον έφεραν στην εξουσία πιστεύοντας τις προεκλογικές του δεσμεύσεις – όλους εκείνους, για τους οποίους αποτελούσε την τελευταία ελπίδα. Δεν είχε το δικαίωμα σε καμία περίπτωση να δολοφονήσει αυτήν την ελπίδα, επιλέγοντας την πολιτική του καριέρα εις βάρος της πατρίδας του – κάτι που δεν θα του συγχωρήσουν ποτέ οι Έλληνες, όσες δεκαετίες και αν περάσουν, όσο συμπαθής και αν τους είναι.
Επόμενο σημαντικότερο ήταν αναμφίβολα το τραπεζικό κόλπο (άρθρο), το σκάνδαλο των σκανδάλων – μέσω του οποίου ζημιώθηκε η Ελλάδα με ένα ποσόν της τάξης των 40 δις € ενώ, το κυριότερο, μεταφέρθηκε ένα μεγάλο μέρος της ιδιωτικής περιουσίας στα χέρια ξένων, οι οποίοι θα την αποκτήσουν σε εξευτελιστικές τιμές με κατασχέσεις και με πλειστηριασμούς.
Η δήλωση υποταγής του 2016
Το σημαντικότερο γεγονός τώρα του 2016 ήταν η επίσημη αποδοχή του καθεστώτος της αποικίας εκ μέρους του υπουργού οικονομικών, με το ανίερο αντάλλαγμα της παραμονής της κυβέρνησης στην εξουσία – έτσι όπως αυτή εκφράσθηκε με την επιστολή της ντροπής που απέστειλε στις 23 Δεκεμβρίου στον ολλανδό πρόεδρο του άτυπου, μη θεσμοθετημένου «κατασκευάσματος» του κ. Σόιμπλε, στο Euro Group.
Εν προκειμένω διαβεβαίωσε τον κ. Σόιμπλε μέσω του ολλανδού πως η κυβέρνηση, για ένα αόριστο χρονικό διάστημα, δεν θα λαμβάνει καμία απόφαση χωρίς την άδεια της σκιώδους διακυβέρνησης των δανειστών που διοικεί από το παρασκήνιο την Ελλάδα – κάτι που θα ισχύει για όλες τις αποφάσεις που κοστίζουν χρήματα, ακόμη και όταν οι συμφωνημένοι στόχοι υπερκαλύπτονται.
Ο στόχος πάντως της ξένης «επιτροπείας» είναι ο ίδιος, με αυτόν της κλασσικής αποικιοκρατίας: η «απορρόφηση» όσο το δυνατόν περισσοτέρων χρημάτων από την αποικία, αδιαφορώντας για το παρόν και το μέλλον της, καθώς επίσης για την ολοκληρωτική λεηλασία και εξαθλίωση των κατοίκων της.
Με απλά λόγια, δια της επιστολής (πηγή) ο θλιβερός υπουργός διαβεβαίωσε την άτυπη κυβέρνηση της χώρας, τους εκπροσώπους δηλαδή της ΕΚΤ, της Κομισιόν, του ESM και του ΔΝΤ ότι, δεν θα κάνει απολύτως τίποτα, χωρίς την προηγούμενη άδεια της/τους – γεγονός που σημαίνει ότι, η ελληνική Βουλή είναι πλέον εντελώς ανίσχυρη, συνεχίζοντας να υπάρχει μόνο ως διακοσμητικό στοιχείο της αποικίας, ενώ κάτι ανάλογο ισχύει επίσης για το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Η επικριτική στάση της αντιπολίτευσης βέβαια, όσον αφορά την επιστολή, είναι εξόχως υποκριτική – αφού την ίδια στιγμή πιέζει την κυβέρνηση να κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση με κάθε θυσία (το ίδιο έκανε το 2015, πριν από την κυβίστηση του πρωθυπουργού), ενώ τα περιεχόμενο της επιστολής βασίζεται στο τρίτο μνημόνιο που συνυπέγραψε και η ίδια, μαζί με κάποια άλλα θλιβερά πολιτικά κόμματα.
Θα μπορούσε τώρα να ισχυρισθεί κανείς πως το αντάλλαγμα της επιστολής είναι η διαγραφή χρέους εκ μέρους των «Θεσμών» – κάτι που όμως δεν φαίνεται στον ορίζοντα, ενάντια στις υποσχέσεις που δίνονται σε όλες τις κυβερνήσεις μετά το 2012. Στην πραγματικότητα, αυτό που συνεχίζει να ισχύει είναι η απειλή, σύμφωνα με την οποία τα εξής: «εάν δεν τηρείτε επακριβώς τις συμφωνίες και τις εντολές μας, θα πρέπει να δηλώσετε στάση πληρωμών, να χρεοκοπήσετε – κάτι που θα έχει ως συνέπεια τη μη αναχρηματοδότηση των τραπεζών σας από την ΕΚΤ και την ανεξέλεγκτη έξοδο σας από την Ευρωζώνη«.
Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε εδώ πως επειδή οι ενέργειες της Τρόικα, η οποία δημιουργήθηκε μυστικά το 2010, είχαν χαρακτηρισθεί ως μη δημοκρατικές και απρεπείς, με αποτέλεσμα το όνομα της να «κηλιδωθεί», μετονομάσθηκε σε «Θεσμό» με την είσοδο ενός τέταρτου μέλους: του ESM, το οποίο διοικείται επίσης από γερμανό. Ο πρόεδρος της Κομισιόν είχε υποσχεθεί βέβαια πως θα την καταργούσε (πηγή) επειδή, μεταξύ άλλων, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο είχε καταδικάσει τις μη δημοκρατικές και μη εξουσιοδοτημένες θεσμικά μεθόδους της – κάτι που δεν συνέβη, επειδή ο κ. Juncker έχασε τη μάχη από τον κ. Σόιμπλε.
Όσον αφορά την ΕΚΤ, δεν έχει κανένα θεσμικό δικαίωμα να επεμβαίνει σε κυβερνητικά θέματα των κρατών μελών, ενώ δεν υπάρχει καμία απόφαση του συμβουλίου της, η οποία να εγκρίνει τη συμμετοχή της στην Τρόικα προηγουμένως και στους «Θεσμούς» σήμερα – επομένως πρόκειται για μία παράνομη διαδικασία, αντίστοιχη με τους επίσης παράνομους εκβιασμούς που δρομολογεί (ανάλυση), για να μπορεί να επιβάλλει τις όποιες απαιτήσεις του ο κ. Σόιμπλε.
Αυθαίρετο, παράνομο και μη θεσμικό είναι επίσης το Euro Group, στο οποίο προΐσταται ο ανόητος Ολλανδός με το δίπλωμα στη γεωργική οικονομία – αφού δεν προβλέπεται πουθενά στις ευρωπαϊκές συμφωνίες, έχοντας δημιουργηθεί άτυπα από τον αρχηγό των βαρβάρων, από τον κ. Σόιμπλε (συνέχεια στην επόμενη σελίδα).
Συνεχίστε στη 2η σελίδα (…)