Η Μυθολογία αντιγράφεται απο την Ελλάδα του σήμερα...
12 καράβια ξεκίνησαν από τη Τροία καὶ ξανοίχτηκαν στο καταγάλανο Αιγαίο, αλλά ξαφνικά άγριοι άνεµοι τα έσπρωξαν προς τη χώρα των Λωτοφάγων....
Όσοι βγήκαν για να εξερευνήσουν την άγνωστη χώρα, δεν γύρισαν πίσω…
Όταν τους βρήκε ο Οδυσσέας που τους έψαχνε, αντιλήφθηκε ότι αυτοί είχαν ξεχάσει ποιοί είναι, απὸ που έρχονται και που πήγαιναν...
Είχαν ξεχάσει πατρίδα και γονιούς και δεν ήθελαν να επιστρέψουν στην Ιθάκη…
Γι αυτό ο Οδυσσέας τους πήρε με τη βία στα πλοία, όπου συνήλθαν και ξαναθυμήθηκαν το σπίτι τους, τη πατρίδα τους, το σκοπό τους…
Αυτή την ιστορία δυστυχώς βιώνουμε οι Έλληνες, ιδιαίτερα στις μέρες μας.
Γιατί και σήμερα, οι περισσότεροι εξ ημών, πέσαμε σε λήθη…
Χάσαμε δηλ. την ιστορική μας μνήμη (αμνησία την ονομάζουν οι γιατροί)….
Ξεχάσαμε το ένδοξο παρελθόν μας, τις ρίζες μας, ακόμη και τα ήθη και έθιμά μας…
Και γιατί συνέβη αυτό;;;
Γιατί συνήθως οι άνθρωποι ξεχνάμε περισσότερο αυτά, στα οποία δεν δίνουμε βαρύτητα.
Να, γιατί πάθαμε ιστορική αμνησία...
Διότι περιφρονήσαμε το ένδοξο παρελθόν μας...
Με αρρωστημένη δε ξενολατρία, αντιγράψαμε ότι φαντάζει σύγχρονο και προοδευτικό (μα ότι γυαλίζει δεν είναι χρυσός…)...
Διώξαμε απο τα σχολεία μας τους ήρωες, υποβαθμίσαμε τις μεγαλειώδεις στιγμές της Ιστορίας μας....
Επιτρέψαμε στους ανθέλληνες και άθεους πολιτικούς μας, να αλλάξουν τα σχολικά βιβλία των παιδιών μας χωρίς καμμία διαμαρτυρία, ενώ ταυτόχρονα, ευτελίσαμε τις εθνικές μας γιορτές.
Ξεχαστήκαμε στη χώρα των «Λωτοφάγων», χάνοντας έτσι τη λαχτάρα της επιστροφής στην αγαπημένη «Ιθάκη»… δηλ. στους γονείς μας και στις ένδοξες ρίζες μας…
Έτσι όμως χάσαμε και τα παιδιά μας… και πολύ φοβάμαι και τα εγγόνια και τα δισέγγονα κι αν ΔΕΝ επέμβει ο Τριαδικός Θεός, θα χαθούμε κι από την ιστορία σε κάποια χρόνια…
Τυχαία από το 2018, η άθεη κυβέρνηση επιδοτεί τα 1ο και 2ο παιδί, εις βάρος των πολυτέκνων;;;;
Πάθαμε δηλ. κάτι αντίστοιχο μ’ αυτό που έπαθαν και οι Εβραίοι, που βωλόδερναν ανάμεσα στη δική τους αυτοσυνειδησία και τις σαρκολατρικές επιδράσεις των γειτόνων τους… Δηλ. Πνευματική αμνησία…
Δεν έμειναν πιστοί στη συμφωνία του Θεού και δεν θέλησαν να ζούν σύμφωνα με το Νόμο Του.
Ξέχασαν δε, τις ευεργεσίες του Θεού και τα θαυμαστά έργα του, μπροστά στα μάτια τους….
Όσο αξιοκατάκριτοι ήταν αυτοί, άλλο τόσο είμαστε κι εμείς σαν Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί….
Γιατί κι εμείς περιφρονήσαμε και ξεχάσαμε πολλές ευεργεσίες και ευλογίες του τραιδικού μας Θεού προς το Γένος μας…
Και μάλιστα ξεχάσαμε ότι την Ελλάδα μας διάβηκαν Άγιοι, Απόστολοι, Μάρτυρες, που στα ιερά μας χώματα, έχυσαν το τίμιο αίμα τους…
Στην Ελλάδα μας υπάρχει το σπήλαιο της Αποκαλύψεως, το Άγιο Όρος (το περιβόλι της Παναγιάς μας), τόσα πολλά μοναστήρια που μας υπενθυμίζουν συνεχώς και αδαλείπτως την μνήμη μας…
Τι μας έπιασε λοιπόν και τα ξεχάσαμε όλα;
Γιατί τα απεμπολήσαμε;
Γιατί τα απαξιώσαμε;
Και η κακόμοιρη Ελλάδα μας κατήντησε ζητιάνα;;;
Οι δε ελάχιστοι που ακόμη τολμούν ν’ αρθώσουν αφυπνιστικό λόγο, αντιμετωπίζουν ή τον αντιρατσιστικό νόμο των Οβριών, ή τη χλεύη ή το διασυρμό….
Λες μια άλλη Κίρκη μας παραμόρφωσε…
Πως και γιατί έγινα όλα αυτά;;;
Πολύ απλά η Εθνική μας λήθη, ακολούθησε την πνευματική….
Γιατί ΔΙΩΞΑΜΕ το Θεό απο τη ζωή μας, αδιαφορήσαμε για τη ψυχή μας κι έτσι ακολουθεί η αποσύνθεση…. σε ΟΛΑ…
Ιδού πρόσφατα περιστατκά ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗΣ πια....
Προχθές στη τραγωδία των Αγ. Αναργύρων, παραμονές Χριστουγέννων, αστυνομικός (εννοείτε ότι εκφράζει το Νόμο...), σκότωσε το παιδί του, τη γυναίκα του και τη πεθερά του κι αυτοκτόνησε...
Επίσης προχθές στο Μενίδι, άγνωστοι ξυλοκόπησαν άσχημα 49χρονο οδηγό λεωφορείου, γιατί ακούμπησε το καθρέπτη του αυτοκινήτου τους...
Έλεγε ο Αγιος της εποχής μας, ο Άγιος Παΐσιος, όποιος λατρεύει το Θεό, αγαπάει και τους γονείς του, και το σπίτι του, και το χωριό του, και τη πατρίδα του και τους συνανθρώπους του....
Αντίθετα όποιος ΔΕΝ αγαπάει το Θεό, ΔΕΝ αγαπάει τίποτα… και κανέναν και ειδικά τη πατρίδα του….
Ξεχάσαμε λοιπόν οι σύγχρονοι Έλληνες, πως ο Θεός έγινε άνθρωπος και τον σταυρώσαμε για να μας ...σώσει…
Διώξαμε λοιπόν το Θεό από τη ζωή μας και συμβαίνουν όλα όσα βιώνουμε…
Το τέλος του κατήφορου ΔΕΝ βλέπω και ανησυχώ...
Όμως ο Κύριός μας, μας περιμένει υπομονετικά να ξυπνήσουμε από τη λήθη και να θυμηθούμε πως ΔΕΝ είμαστε ΜΟΝΟΙ σ’ αυτό τον κόσμο…
Και δεν είναι απαραίτητο να θυμηθούμε ΟΛΟΙ, έστω και λίγοι να ξαναθυμηθούμε είναι αρκετό (ας διαβάσουμε τι έγινε στη Νινευή)…
Άλλωστε η ένδοξη Ιστορία μας, έχει καταγράψει διαχρονικά, ότι ΠΑΝΤΟΤΕ οι ΛΙΓΟΙ σήκωναν τη μοίρα του Ελληνικού έθνους στους ώμους τους….
Ας μείνουμε λοιπόν όρθιοι με πνευματική κι εθνική μνήμη, έστω και λίγοι και ελπίζω ότι ο Θεός του ελέους, θα μας θυμηθεί πάλι…
Κώστας Μίχος