«ΕΓΩ ΕΧΩ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ»

«Ο καθένας πρέπει να φαντάζεται πως αυτός πρέπει να σώσει το έθνος του. Να μην κοιτάζω τι κάνουν οι άλλοι και να φαντάζομαι μόνον πως εγώ έχω το μεγάλο χρέος της σωτηρίας».

Ίων Δραγούμης

Μαζί με τα μνημόνια, τη δυστυχία, την ξενιτιά και τις αυτοκτονίες, όλα αυτά τα δεινά που γνώρισε ο ελληνικός λαός σε αυτούς τους γεμάτους…αλληλεγγύη καιρούς, ήρθαν δεινά που μαστίζουν τους περισσότερους ανθρώπους ψυχολογικά και τους κρατούν δέσμιους και ενίοτε έρμαια: Φόβος, νωθρότητα, παθητικότητα, κατάθλιψη, μοιρολατρία.

Η φράση του μεγάλου Ίωνα Δραγούμη περιγράφει μια καλή αρχή στο σπάσιμο αυτών των δεσμών: την κατάρριψη της ευθυνοφοβίας απέναντι σε ό,τι αφορά την επιβίωση του έθνους. Δεν είναι προς υποτίμηση η έλλειψη κινήτρων για αυτή την υπόθεση – ειδικά για τους νεότερους σε ηλικία Έλληνες που ίσως βλέποντας ένα κράτος να τους έχει πουλήσει και τη λαμογιά να έχει επικρατήσει, έχουν χάσει κάθε ελπίδα και πόθο για ανατροπή, για αντεπίθεση. Δεν είναι όμως ποτέ υπόθεση «των άλλων» το οτιδήποτε αφήνει πίσω ένα κύτταρο εθνικής συνειδητοποίησης και αξιοπρέπειας.

Πολλές φορές οι μεγαλύτεροι συμπολίτες μας όντας κουρασμένοι, δυστυχισμένοι και ενίοτε εγκαταλελειμμένοι από τους ίδιους τους δικούς τους ανθρώπους θα μας προτρέψουν να εγκαταλείψουμε κάθε μάχη, θα μας κηρύξουν «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και να κοιτάξουμε αποκλειστικά το δικό μας καλό – αλοίμονο, πόσες γενιές έχουν γαλουχηθεί με αυτό το μοτίβο, και πόσοι εθνικοί εξευτελισμοί θα είχαν αποφευχθεί αν δεν είχαν διαμορφωθεί οι νεοέλληνες σε στρατιές ψηφοφόρων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ ή οτιδήποτε μπορεί να τους κάνει μια εξυπηρέτηση!

Δεν επικροτούμε βέβαια τον άβουλο αλτρουισμό που βρίσκεται στα ίδια εδάφη με τη διεθνιστική «αλληλεγγύη», ούτε γυρίζουμε και το άλλο μάγουλο. 

Ακόμη, δεν χαϊδεύουμε αυτιά υποδυούμενοι του σωτήρες όπως διάφοροι κλόουν της πολιτικής, ούτε υποσχόμαστε ένα καλό μέλλον που θα έρθει από τον μηχανής θεό, χωρίς αγώνα, χωρίς θάρρος, χωρίς δικαιοσύνη και φιλότιμο. Ο κάθε Έλληνας πρέπει μόνος του και σε κάθε πτυχή της ζωής του να μελετήσει τι μπορεί να κάνει για την πατρίδα του, για το καλό των ομοαίματών του, με τις πράξεις του και με τη δημιουργία προτύπων για τις επόμενες γενεές. Να συνειδητοποιήσει ότι με την ύπαρξή του και αυτά που τον ορίζουν, δημιουργεί νέες γενιές Ελλήνων που θα έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Υπάρχουν πράγματα για τα οποία αξίζει να πολεμήσει ο καθένας από εμάς. Και κόντρα στους διαμορφωτές παθητικής άποψης, πρέπει όλοι να μάθουν ότι δεν έχουν χαθεί όλα για την Ελλάδα.

 ethnikismos.net
 http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2