Γιατί;;;
Ο νεοΈλληνας πολίτης, αντιλαμβάνεται πλέον ότι, η κανονικότητα στη μνημονιακή Ελλάδα, είναι μία «κλωτσοπατινάδα» ανάμεσα σε Τρόϊκες, μηχανισμούς, φαμίλιες, μεγαλοκαρχαρίες, εφοπλιστές, άπληστους, ανθέλληνες και άθεους πολιτικούς και μικρά ή μεγάλα συμφέροντα και λαμόγια...
Προβλέπω ότι με την αδιαφορία που μας διακατέχει, σύντομα οι νεοΈλληνες πολίτες θα θεωρούμε σαν φυσιολογικό και αναπόφευκτο και την τοποθέτηση μιας βόμβας στο Εφετείο… έτσι για να γουστάρουμε ….
Σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα, μία βόμβα από τους γνωστούς πια / αγνώστους (τυχαία έκαψαν το βανάκι στα Εξάρχεια;;;;) θα έβαζε στη πρίζα όλη τη χώρα, μέχρι να βρεθούν οι δράστες και να τιμωρηθούν παραδειγματικά… γιατί κακά τα ψέμματα, όταν «τρομοκρατείς» με βάναυσο τρόπο τη Δικαιοσύνη (την όποια δικαιοσύνη) είναι σαν να δέχεσαι μια βόμβα στα θεμέλια της Δημοκρατίας σου… με ότι αυτό σημαίνει…
Εδώ όμως στη μνημονιακή πια Ελλάδα μας, μια βόμβα ρίχτηκε στη ψύχρα, ευτυχώς χωρίς θύματα (ήταν άστοχοι αυτή τη φορά), έσπασαν ΜΟΝΟ πόρτες και παράθυρα στο Εφετείο το οποίο πλέον είναι θερινό, αλλά κυβέρνηση και Δικαιοσύνη επιδίδονται σε ένα άνευ προηγουμένου ξεμάλλιασμα, λες και βλέπουμε μια καθημερινή τηλεοπτική εκπομπή…
ΟΛΑ ίδια κι όμοια...
Υπο άλλες συνθήκες και λίγο παλιότερα, ίσως θα μας προκαλούσε απόγνωση, …σχεδόν πανικό...
Σήμερα όμως, σαν νεοΈλληνες είμαστε … «τέρατα» ψυχραιμίας και αδιαφορίας (το σπίτι μας είναι όρθιο ευτυχώς) και το δυσάρεστο γεγονός, το αντιμετωπίζουμε σαν μια απλή και ιδιόμορφη καθημερινότητα, που ζούμε και μάθαμε να τη δεχόμαστε ως κανονικότητα… τα τελευταία χρόνια…
Ομως αν ξυπνούσαμε έγκαιρα, θα βλέπαμε ότι, ..στεκόμαστε μπροστά σε μια αλληλοσυγκρουόμενη και ΟΧΙ μόνο, Εκτελεστική και Δικαστική εξουσία, ενώ υπό κανονικές συνθήκες ως πυλώνες του πολιτεύματος, θα έπρεπε να είναι ΣΤΥΛΟΒΑΤΕΣ και σε σωστή απόσταση…
Δυστυχώς φοβάμαι ότι ΔΕΝ ήταν, απλά μια βόμβα που ανατίναξε το Εφετείο, γιατί διασθάνομαι ότι επόμενος στόχος την επόμενη φορά, θα είναι τα θεμέλια και των δύο και γιατί όχι και η ανατροπή της αστικής Δημοκρατίας μας…
Εκείνο επίσης που καταντά πλέον άρρωστη τη πολιτική ζωή του τόπου, είναι οι συνεχείς καταγγελίες από εκατέρωθεν πλευρές…
Σε όλο το πολιτισμένο κόσμο, η Κυβέρνηση και η αντιπολίτευση κάνουν πολιτικό διάλογο για να συμφωνήσουν ή για να λύσουν θέματα για το συμφέρον του λαού…
Εδώ πλέον ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ θεωρείται ΟΝΕΙΡΟ ΘΕΡΙΝΗΣ ΝΥΚΤΟΣ, γι αυτό και επιδίδονται σε αλληλοκατηγορίες, σε μανιφέστα, σε βαρειές κουβέντες χαμαιτυπείου, με αποτέλεσμα να θεωρούμε ΟΛΟΙ μας ότι μισούνται μεταξύ τους.
Έλα όμως που όταν έχουν κοινά συμφέροντα ή όταν εκτελούν … «εντολάς» έξωθεν…, συμφωνούν απλά με τα μάτια και ψηφίζουν προκλητικά μπροστά μας και εναντίον μας…
Τα τελευταία 20 χρόνια βλέπουμε μια συνεχή προσπάθεια της εκτελεστικής εξουσίας, να επιβάλει με ολοένα και πιο πιεστικό τρόπο την οποιαδήποτε επιθυμία της, με αποτέλεσμα πολλά μέλη της Ελληνικής Δικαιοσύνης, να .. «ενδίδουν» στις πιέσεις για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο (αφού ΕΜΕΙΣ οι πολίτες, ζούμε σε παράλληλο σύμπαν και αδιαφορύμε για τα πάντα)...
Όμως η Δικαιοσύνη αποτελεί τη μια από τις τρείς ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ του ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ. ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ….
Άσχετα αν αντιμετωπίζει διάφορες … «καχεξίες».
Άσχετα αν καθυστερεί αποφάσεις…
Άσχετα αν αμφισβητείται και υπονομεύεται, άμεσα ή έμμεσα, σχεδόν από το σύνολο του πολιτικού συστήματος, με επικεφαλής την ίδια την κυβέρνηση...
Όλα έχουν σχεδιασθεί διαχρονικά με ΚΥΡΙΟ σκοπό …. τον επηρεασμό της Δικαιοσύνης, κατά το δοκούν της εκάστοτε φαύλης και ανθελληνικής κυβέρνησης…
Στα δύσκολα μνημονιακά χρόνια που ζούμε, η εξουσία δείχνει την ανεπάρκειά της και ο καθένας μας τον χαρακτήρα του…
Θεωρητικά είναι μια χρήσιμη δοκιμασία για ανεπτυγμένους λαούς, γιατί για ΕΜΑΣ δεν βλέπω να χρησιμεύει σε τίποτε.
Απλά υποφέρουμε άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, όντας κατά βάθος ανεπίδεκτοι σε μεγάλο βαθμό.
Ίσως ελάχιστοι εξ ΗΜΩΝ να έμαθαν -πρόσκαιρα- κάτι.
Οι πολλοί πάντως χειροτέρεψαν… είναι γεγονός...
Κάθε λαός όμως, είναι ΑΞΙΟΣ της ηγεσίας του, όπως μας δίδαξε ο Πλάτων…
Διαισθάνομαι πλέον (με όλα τα ολοένα και αυξανόμενα αιματηρά γεγονότα που έγιναν καθημερινότητα), ότι κάποιοι ζητάνε επειγόντως αίμα, και σε αυτές τις δύσκολες στιγμές της ανείπωτης θλίψης μας λόγω των μνημονίων, ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ κοινό ηρωικό φρόνημα, αρχοντική λεβεντιά και ανθρώπινη αλληλεγγύη, ώστε να πυροδοτήσουμε το καλό και ξεχασμένο τμήμα του DNA μας, με πράξεις αλληλοσυμπαράστασης και πνευματικής ανάτασης!!!
Το ΒΕΒΑΙΟ είναι, ότι η χώρα θέλει ξήλωμα και χτίσιμο απο την αρχή!!!
Όποιος ΔΕΝ το βλέπει, εθελοτυφλεί...
Είμαστε μία χρεοκοπημένη χώρα, μία απαθέστατη και αδιάφορη κοινωνία, μία οικονομική ολιγαρχία και μία μάζα ανθρώπων που προσπαθεί να κρύψει την απάθεια και τη δειλία που μας χαρακτηρίζουν, πίσω από τη γενικευμένη απάθεια...
Τα κόμματα που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία είναι ακόμα στην κυβέρνηση και μας κουνάνε καθημερινά το δάκτυλο...
Οι δημοσιογράφοι που … δεν «πήρανε χαμπάρι τη χρεοκοπία» της χώρας, είναι ακόμα στις θέσεις τους, με υψηλότερους μάλιστα μισθούς...
Οι επιχειρηματίες και οι εργολάβοι που απολαμβάνουν εξοργιστικά προνόμια, είναι ακόμα υπεράνω ΟΛΩΝ μας.
Οι εφοπλιστές μας, συνεχίζουν να ΜΗ πληρώνουν φόρους, απειλώντας ότι θ' απολύσουν τους Αιγύπτιους ή Φιλιππινέζους ναύτες…
ΕΜΕΙΣ οι πολίτες δεν κάναμε τίποτα για να αλλάξουμε τα πράγματα μέσα από την καθημερινή ενασχόληση και συμμετοχή μας σε κοινωνικές δραστηριότητες, γι’ αυτό και παραμένουμε στο καναπέ μας.
Ας έχουμε όμως στα υπ' όψιν, ότι οι πατρίδες ΔΕΝ μετακομίζουν...
Παραμένουν στη θέση τους για να τις υπερασπίζονται οι λαοί που σέβονται την αξιοπρέπεια τους.
Η κατοχή όμως, ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ...
Δυστυχώς η αναγέννηση μίας κοινωνίας περνάει πρώτα από τους πολίτες της.
Αν θέλουμε να βγούμε από την κρίση, να σωθούμε και να αλλάξει η Πατρίδα μας, τότε πρέπει να αλλάξουμε ΠΡΩΤΑ ΕΜΕΙΣ»…
Ιδού η «ρόδος ιδού και το πήδημα»…
Η γέννηση του μικρού Ιησού είναι η ευκαιρία μας να αναγεννηθούμε και να σώσουμε το τομάρι μας και τις οικογένειές μας…
Κώστας Μίχος