συμπολίτες μας θέλησαν να διαδηλώσουν για να εμποδίσουν μια κακή λύση στο σκοπιανό.
Κανονικοί άνθρωποι εξέλεξαν πρόεδρο των ΗΠΑ τον Τραμπ, κανονικοί άνθρωποι ψήφισαν την Λεπέν, κανονικοί άνθρωποι δεκαετίες πριν στήριξαν τον Χίτλερ. Οχι μόνο κανονικοί αλλά και αδικημένοι, επομένως αιτιολογημένα οργισμένοι και αποφασισμένοι να χτυπήσουν το σύστημα.
Ετσι κι αλλιώς, κανονικοί άνθρωποι απαρτίζουν τις πλειοψηφίες αλλά αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι έχουν δίκιο ούτε ότι είναι αθώοι. Σημαίνει οπωσδήποτε ότι έχουν δύναμη και μπορούν να καθορίσουν τη μοίρα τους, παρασύροντας συχνά και τις μειοψηφίες που βρίσκονται απέναντι.
Ο αντίλογος είναι ότι όλοι έχουν δικαίωμα να εκφράζουν την άποψή τους, διαδηλώνοντας ειρηνικά. Σωστό. Εχουν επίσης δικαίωμα να σφάλλουν και να αυτοκαταστρέφονται.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Οι μετέχοντες στο συλλαλητήριο για το μακεδονικό ζητούν κάτι ανέφικτο και παράλογο. Ζητούν να μην περιλαμβάνεται η λέξη Μακεδονία στο όνομα της ΠΓΔΜ που θα συμφωνηθεί ενώ η προσωρινή ονομασία περιλαμβάνει τη λέξη Μακεδονία και ενώ ποτέ δεν έχει συζητηθεί άλλη εκδοχή στις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Οι βουλευτές της ΝΔ, των ΑΝΕΛ, της Ενωσης Κεντρώων και της Χρυσής Αυγής που βρέθηκαν εκεί, μαζί με την ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Εύα Καϊλή, δεν εξηγούν το προφανές στους ψηφοφόρους τους ούτε φυσικά τους αναλύουν τις επιπτώσεις παράτασης του αδιεξόδου. Τους χαϊδεύουν, τους κολακεύουν και περιμένουν ανταπόδοση στην κάλπη.
Οι κανονικοί άνθρωποι των συλλαλητηρίων δεν έχουν πρόβλημα να ακούν τα “ζήτω ο στρατός” ούτε την καταγγελία των “γυφτοσκοπιανών”, δεν ενοχλούνται από τα παραληρήματα εθνικοφροσύνης και τις γραφικότητες ή πάντως δεν ενοχλούνται τόσο πολύ ώστε να μην βρίσκονται εκεί.
Το ότι είναι πολλοί, μπορεί και οι περισσότεροι, δεν τους απαλλάσσει από ευθύνες και κριτική. Τα κόμματα και οι πολιτικοί που τους προσκυνούν απλώς θέλουν την ψήφο τους και την διεκδικούν όπως-όπως, ακόμη και φορώντας περικεφαλαία ή χλαμύδα.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν έκανε δημοψήφισμα για την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, ο Κώστας Σημίτης δεν είχε μαζί του το λαό στο θέμα των ταυτοτήτων ούτε έκανε ψηφοφορία στο ΠΑΣΟΚ για την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, ενώ όλοι θυμόμαστε τη μαζικότητα του συλλαλητηρίου για το ασφαλιστικό το 2001 και τι ήρθε μετά…
Metarithmisi.gr.
Φωτογραφία: Intime