Με αφορμή την είδηση της νέας διήμερης άδειας(!), που δόθηκε στον εκ των εγκεφάλων(;) της τρομοκρατικής(;) οργάνωσης 17Ν, αλλά και τις ανεξέλεγκτες διαστάσεις που λαμβάνει το πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο της Novartis, προβληματίζομαι πολύ σοβαρά σχετικά με την χώρα στην οποία ζω.Την προηγούμενη εικοσαετία μιλούσαμε με τα χειρότερα λόγια για την Κολομβία και κάποιες άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπου οι "βαρώνοι" των ναρκωτικών έκαναν ό,τι ήθελαν εξαγοράζοντας κυβερνήσεις, πολιτικούς, αξιωματούχους, αστυνομικούς, δημοσιογράφους, συνειδήσεις! Σήμερα στην Ελλάδα μας, δυστυχώς, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα!
Οι τρομοκράτες μπαινοβγαίνουν στις φυλακές -όσοι από αυτούς έχουν συλληφθεί- υπηρετώντας προφανώς κάποια σχέδια που όλοι εμείς θα μάθουμε αργότερα, ενώ σχεδόν άπαντες οι διαπλεκόμενοι -καθώς ανιδιοτελώς ασχολούμενοι μάλλον δεν υπάρχουν- με τα κοινά, πρωθυπουργοί, υπουργοί, βο(υ)λευτές, μεγάλα, μεσαία και μικρά στελέχη των κομμάτων, υπηρετούν την τσέπη τους σε βάρος ενός ολόκληρου Έθνους.
Και αυτοί μεν πράττουν αυτό που τους υπαγορεύει η (ασυνείδητη) συνείδησή τους, εμείς όμως τι κάνουμε; Συμφωνούμε με αυτή την τακτική; Αυτοί είναι οι εκπρόσωποί μας; Θέλουμε να μας κυβερνούν τρομοκράτες, καταχραστές και απατεώνες του Κοινού Ποινικού Δικαίου;
Όποιον τον εκφράζει αυτό το σάπιο και άθλιο στυγνό δικτατορικό καθεστώς ας συνεχίσει με την αδιαφορία και την ανοχή του να στηρίζει και να υποστηρίζει την πορεία προς την οριστική διάλυση της Πατρίδος μας. Οι υπόλοιποι οφείλουμε να ξυπνήσουμε και να δραστηριοποιηθούμε, πριν να είναι πολύ αργά!
Και κάτι τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό: Δεν δραστηριοποιείται κανείς μόνο κατεβαίνοντας στους δρόμους και ενισχύοντας τις πάσης φύσεως "πολύχρωμες επαναστάσεις" των Δυτικών, που τώρα τελευταία έχουν λάβει μορφή μάστιγας και επιδημίας σε ολόκληρη την γηραιά ήπειρο. Η ουσιαστική αντίδραση στα όσα συμβαίνουν είναι η ενεργή συμμετοχή μας στα κοινά, τόσο όσο αντέχει ο καθένας μας!