Της Νατάσας Λαμπρινάκου,
Κλασικής Φιλόλογου
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ !!!
ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΟΣΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕ -ΤΥΧΑΙΑ;- ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ
Πρόκειται για μία από τις περιπτώσεις που με κατακλύζει το συναίσθημα, το περί δικαίου αίσθημα και η αγανάκτηση.
Ωστόσο, αποφάσισα να γράψω με γνώμονα τη λογική.
Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσον μπορεί κανείς με τη λογική να αντιμετωπίσει τον παραλογισμό.
Θεωρώ, όμως, ότι με τη λογική μπορεί να αμβλυνθεί ο διχασμός και η αμφιβολία.
Ο Αλέξανδρος Γ΄ ο Μακεδών, ή αλλιώς Μέγας Αλέξανδρος ή Αλέξανδρος ο Μέγας αποτελεί τη διασημότερη φυσιογνωμία του Μακεδονικού βασιλείου και της Ελλάδας, του οποίου πρωτεύουσα ήταν η Πέλλα.
Γι’ αυτό και ξεκινώ από αυτόν.
Αλλά ας εξετάσουμε την καταγωγή του.
Ήταν γιος του Φιλίππου Β΄ της Μακεδονίας και ανήκε στον βασιλικό οίκο των Αργεαδών, ο οποίος αποτελούσε την επικρατούσα δυναστεία στη Μακεδονία από το 700 έως το 310 π.Χ. περίπου.
Όπως μαρτυρά το όνομα του οίκου, η παράδοσή του προέρχεται από το Άργος.
Οι Αργεάδες κατάγονταν από τους Τημενίδες του Άργους, θρυλικός πρόγονος των οποίων ήταν ο Τήμενος, ο τρισέγγονος του Ηρακλή.
Ο Αλέξανδρος εξαιτίας αυτής της παράδοσης καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του συνδέθηκε με τον μύθο του Ηρακλή.
Ακόμη και στα νομίσματα που κόπηκαν όσο ήταν εν ζωή αλλά ακόμη και σε αυτά που κόπηκαν μετά θάνατον από τους διαδόχους του, ο Αλέξανδρος στην εμπρόσθια όψη απεικονίζεται με τη λεοντή του Ηρακλή, που θεωρείται προπάτοράς του. Μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν η Ολυμπιάδα, η πριγκίπισσα της Ηπείρου, μία ιδιαίτερα σκοτεινή μορφή.
Μέχρι τώρα, λοιπόν, εκ καταγωγής καταλαβαίνουμε ότι ο Αλέξανδρος ήταν Έλληνας, αφού και η δυναστεία του ήταν ελληνική.
Όσον αφορά τον πατέρα του Μ. Αλεξάνδρου, ο Φίλιππος Β΄ ήταν γιος του Αμύντα Γ΄ και της Ευρυδίκης.
Υπήρξε ο επινοητής της σάρισας (πολεμικό κοντάρι) και της γνωστής μακεδονικής φάλαγγας, βάσει της οποίας συστάθηκε ακόμη και το πεζικό των Ρωμαίων.
Ο Φίλιππος επινόησε αυτά τα πολεμικά συστήματα προκειμένου να αντιμετωπίσει τις ληστρικές επιδρομές των βαλκανικών λαών και το κατάφερε!
Δημιούργησε, έτσι, στη χερσόνησο του Αίμου ένα μεγάλο κράτος με σχέσεις υποτέλειας και υποταγής με τους Ιλλυρίους, τους Παιόνες, τους Τριβαλλούς, τους Γέτες και τους Σκύθες!
Ποιοι είναι όλοι αυτοί;
Αρχαία σλαβικά φύλα που στην πορεία μετά από προσμίξεις είτε χάθηκαν είτε έχασαν την ταυτότητα τους και γι αυτό το λόγο τώρα αναζητούν νέα! Αυτοί ήταν υποτελείς στους Μακεδόνες και όχι Μακεδόνες.
Κατά τα ρωμαϊκά χρόνια ήμασταν κι εμείς υποτελείς στους Ρωμαίους, αλλά δεν ήμασταν Ρωμαίοι.
Και δεν είχαμε την ανάγκη να γίνουμε, καθώς είχαμε τη δική μας ταυτότητα.
Ο Φίλιππος όμως δεν σταμάτησε εκεί.
Θέλοντας να κάνει το μακεδονικό βασίλειο το ισχυρότερο στην Ελλάδα επεκτάθηκε στο Νότο.
Νίκησε τις Φερρές (το σημερινό Βελεστίνο) και υπέταξε και τη Θεσσαλία στη Μακεδονία.
Τότε ήταν που ονόμασε και την κόρη του Θεσσαλονίκη, για να δηλώσει με αυτόν τον τρόπο τη νίκη του επί των Θεσσαλών.
Επομένως, και οι αρχαίοι Θεσσαλοί ήταν υποτελείς στους Μακεδόνες, όπως ακριβώς και τα αρχαία βαλκανικά φύλα.
Άρα, με αυτή τη λογική μπορούν και οι σημερινοί Θεσσαλοί να απαιτήσουν να ονομάζονται Μακεδόνες και η Θεσσαλία Μακεδονία!
Ας επιστρέψουμε, όμως, στον Φίλιππο.
Ο Φίλιππος είχε στεφθεί τρεις φορές ολυμπιονίκης, αφού είχε κερδίσει στα ιππικά αγωνίσματα των Ολυμπιακών αγώνων.
Εξάλλου η αγάπη του για τα άλογα φανερώνεται και από το όνομά του (Φίλιππος < φιλώ + ίππος= αγαπώ το άλογο).
Επίσης, μία σημαντική «κατάκτηση» του Φιλίππου ήταν η αποδοχή της Μακεδονίας ως μέλους του Αμφικτυονικού Συνεδρίου των Δελφών, κάτι το οποίο δείχνει και τη δύναμη της Μακεδονίας σε όλη την ελληνική επικράτεια.
Να υπογραμμιστεί εδώ ότι στους Ολυμπιακούς αγώνες αλλά και στη Δελφική Αμφικτυονία δεν μπορούσαν να πάρουν μέρος και να γίνουν μέλη φυλές που δεν ήταν ελληνικές και δεν ανήκαν στην Ελλάδα, όπως τουλάχιστον την είχαν στο μυαλό τους οι αρχαίοι.
Άλλο ένα σημαντικό κεφάλαιο ήταν και η παιδεία και εκπαίδευση που έλαβε ο Μ. Αλέξανδρος.
Δάσκαλός του ήταν ο Αριστοτέλης, που του δίδαξε ιστορία, αστρονομία, γεωγραφία, φιλολογία, πολιτικές επιστήμες, ιατρική και φυσικά το ιδεώδες του ελληνικού πνεύματος, μέρος του οποίου αποτελούσε και το γνωστό «πας μη Έλλην βάρβαρος», δηλαδή «όποιος δεν είναι Έλληνας είναι βάρβαρος».
Η λέξη «βάρβαρος» εδώ είναι ηχομιμητική και σημαίνει αυτόν που δεν μιλάει ελληνικά, αλλά εκφράζεται με τρόπο που στους Έλληνες ακουγόταν ως «βαρ βαρ βαρ».
Άρα, ο Αλέξανδρος όχι μόνο μιλούσε ελληνικά αλλά και με τη διδασκαλία του Αριστοτέλη προσπάθησε να εξελληνίσει και να εκπολιτίσει τα περσικά φύλα κατά την εκστρατεία του φτάνοντας μέχρι την Ινδία.
Οπότε μέχρι εδώ έχουμε έναν οίκο ελληνικής καταγωγής με ελληνική παιδεία και με μητρική την ελληνική γλώσσα, ο οποίος ζούσε επί αιώνες σε ελληνικά εδάφη και παράλληλά υπέταξε γείτονες λαούς προκειμένου να ισχυροποιήσει το βασίλειό του.
Έχουμε τον Φίλιππο που ενισχύει το μακεδονικό βασίλειο εσωτερικά επεκτείνοντας την κυριαρχία του στο Νότο και τον Αλέξανδρο, ο οποίος ως οραματιστής και φιλόδοξος θέλησε να διευρύνει εξωτερικά όχι μόνο τα μακεδονικά αλλά τα ελληνικά σύνορα ως τα βάθη της Περσίας!
Συνεπώς, όλο αυτό δεν γίνεται για το όνομα «Μακεδονία» αλλά για την ιστορία του ονόματος!
Εκχωρώντας το όνομα εκχωρούμε και την ιστορία του, την ιστορία μας.
Πουλάμε κάτι το οποίο δεν έπρεπε να είναι καν διαπραγματεύσιμο ούτε να γίνεται αντικείμενο διχογνωμίας και αμφιβολίας.
Με αυτή τη λογική γιατί δεν ζητάνε όλα τα κράτη που κατέκτησαν ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος να λέγονται «Μακεδονία»;
Γιατί δεν ζητάμε εμείς να ονομαστούμε «Ιταλία», εφόσον κάποτε μας είχαν υποτάξει.
Γιατί έχουμε ταυτότητα!
Γι’ αυτό! Έχουμε ιστορία, γλώσσα και πολιτισμό και δεν ζητάμε να καπηλευτούμε κάτι το οποίο δεν μας ανήκει για να αυτοπροσδιοριστούμε!
Γι αυτό!
Γιατί αν τα Σκόπια ονομαστούν Μακεδονία, το επόμενο βήμα είναι να αμφισβητηθεί η καταγωγή και η ιστορία του μακεδονικού βασιλείου.
Και ποιος ξέρει μετά τι άλλο θα αμφισβητηθεί …