Κοσμάς Σεραφετινίδης
Ιατρός
Είναι γεγονός, οτι έχουμε ξεχάσει 2 γεύσεις ΤΟ ΠΙΚΡΟ και ΤΟ ΞΥΝΟ.
Και το μεν πικρό, το συνδυάζουμε με αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων, οι παλιότεροι, της κινίνης, αλλά και του φαρμάκου γενικότερα, πριν ξεκινήσουν οι βιομηχανίες
να τα επικαλύπτουν με ζάχαρη,και το έχουμε απορρίψει ανευ ετέρας, το δε ξυνό, το έχουμε για να δίνει ένα τόνο ξεγνοιασιάς στα παϊδάκια μας.
να τα επικαλύπτουν με ζάχαρη,και το έχουμε απορρίψει ανευ ετέρας, το δε ξυνό, το έχουμε για να δίνει ένα τόνο ξεγνοιασιάς στα παϊδάκια μας.
Δεν είναι ομως έτσι.
Ο χυμός λεμονιού δεν είναι το μόνο ξυνό.
Πόσοι απο σας έχετε φάει τελευταία τζάνερα;
Γιατί δεν προτιμάτε τα πετροκέρασα αντι των παραδοσιακών κερασιών;;;
Ποιός θυμάται πότε για τελευταία φορά έφαγε φρέσκο ανανά;
Ακόμα και τα παιδιά αναρωτιούνται τί είναι αυτό το ξυνό φρούτο, βλέπεις έχουν συνηθίσει τη γλυκειά κομποστα.
Σας αφήνω να βρείτε πόσα άλλα πράγματα, που γνωρίζουμε έχουν ξινή γεύση, και στη γεύση τους, το πρόσωπό μας παίρνει εκείνη τη στραβή έκφραση απελπισίας.
Κι όμως αν υπερβούμε την όποια αποστροφή, και επιμείνουμε στο ξυνό, προσφέρουμε έχτρα δύναμη στο αίμα μας που γίνεται κατά τι, πιο αλκαλικό, και μπορεί να αντιμετωπίσει τον άσπονδο εχθρό μας, που καραδοκεί να κλέψει τροφή μέ τις πολλαπλές δυνατότητες που του έχουμε επιτρέψει να αναπτύξει μέσω της αγγειογένεσης.
Καλά καταλάβατε, μιλώ για τα καρκινικά κύτταρα.
Αν το αίμα μας είναι αλκαλικό;
Αυτό εξαρτάται απ τις τροφές που καταναλώνουμε, δεν είναι ευχάριστο για τα καρκινικά κύτταρα, που το απεχθάνονται.
Αν πάλι είναι καλά οξυγονωμένο, δεν το πλησιάζουν.
Ετσι τρέφονται άνετα τα υγιή κύτταρα και στη συνέχεια μπορούν να οδηγήσουν σε αυτοκτονία τα καρκινικά.
Στην εφημερίδα Βήμα, διάβασα μια ανακοίνωση ερευνητών, που μας βοηθά να καταλάβουμε τον μηχανισμό, μέσω του οποίου κερδίζουμε τον πόλεμο με τα καρκινικά κύτταρα.
Γιατί πόλεμος γίνεται καθημερινά, άλλο οτι δεν τον αντιλαμβανόμαστε, γιατί μας απασχολούν σοβαρότερα θέματα, λές και θα μας προσφέρουν το νόημα ζωής που μας λείπει….
Λέει λοιπόν το Βήμα ότι… Προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους οι ερευνητές διεξήγαγαν πειράματα σε νεφρικά κύτταρα σκύλων και εντόπισαν δύο πρωτεΐνες-κλειδιά -Lgl και Μahjong-, οι οποίες ορίζουν το αποτέλεσμα της μάχης μεταξύ των «καλών» και των «κακών».
Οπως φάνηκε, καρκινικά κύτταρα που εμφάνιζαν έλλειψη των δύο πρωτεϊνών είχαν περισσότερες πιθανότητες να χάσουν τη μάχη με τα υγιή κύτταρα.
Συγκεκριμένα, τα κύτταρα αυτά «αυτοκτονούσαν» όταν περικυκλώνονταν από υγιή κύτταρα τα οποία εξέφραζαν τις δύο πρωτεΐνες.
Σιγουρα ολα τα απλα πραγματα, ειναι αυτα που δινουν λυσεις στα πλεον δυσκολα, οπως για παραδειγμα να φαμε «πικρες» ελιες.
Χαιρετε.