εγκληματικότητας, εστιάζοντας και υποδεικνύοντ
ας ως κοιτίδες τα πανεπιστήμια, τα Εξάρχεια και κατά κάποιο μέρος το νόμο Παρασκευόπουλου.Καλά και ωραία μέχρι εδώ, αλλά υπάρχει πάντοτε το αντίβαρο της πραγματικότητας. Το θέμα είναι με ποια οπτική γίνεται η ανάγνωση του προβλήματος. Στα Εξάρχεια για παράδειγμα, τείνει να γίνει καθεστώς η ιρασιοναλιστική θέση πως το έγκλημα εκπηγάζει από τον Ρουβίκωνα και τα πανεπιστήμια. Είναι όμως έτσι; Σε ποια σημεία ακριβώς η αντιεξουσιαστική δράση συνιστά πρόβλημα για τον πολίτη; Για την αστυνομία, τα πολιτικά κόμματα και τις κρατικές υπηρεσίες ναι. Όχι όμως για τον πολίτη.
Το πρόβλημα για τον πολίτη προέρχεται από τις οργανωμένες συμμορίες που ελμεταλλεύτηκαν το άβατο που διεκδίκησαν οι αναρχικοί κι εκχώρησε η πολιτεία, ώστε να εγκαταστήσουν ένα βασίλειο τρόμου και ανομίας για τον πολίτη και κατ' επέκταση και για τους αναρχικούς- αναρχικές και το πιο απτό παράδειγμα είναι η ληστεία και η σεξουαλική ασέλγεια σε βάρος δύο νεαρών γυναικών στο λόφο του Στρέφη. Τα Εξάρχεια, όπως και κάποιες άλλες περιοχές της πρωτεύουσας βρίσκονται έρμαια της δράσης μιας ιδιαίτερης υβριδικής μορφής του οργανωμένου εγκλήματος και ο κ. υπουργός παροράται εστιάζοντας με έναν ιδιότυπο δαλτωνισμό το δένδρο.
Τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα ισχύουν και για τα άβατα των πανεπιστημίων. Η αστυνομία επεξεργάζεται και απεργάζεται σχέδια για καταγραφή κι έλεγχο της εισόδου στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα μετά τις 10 το βράδυ. Μια τέτοια επιλογή θα λύσει το πρόβλημα; Θα μαζέψει ή θα περιορίσει τους κανίβαλους των ναρκωτικών που κατασπαράζουν τις ψυχές, το πνεύμα και το σώμα νέων παιδιών που σέρνονται και πεθαίνουν στους γύρω δρόμους και πεζόδρομους; Απ' ότι διαβλέπουμε με βάση όλα όσα αναμηρυκάζει ο κ. υπουργός, δεν είναι οι έμποροι ο στόχος.
Η ασφάλεια του πολίτη δυστυχώς δεν βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής και της στρατηγικής του. Περί άλλα τυρβάζει επιχειρώντας να δωσει μια απάντηση σε όλους όσοι εξίσου άκριτα τον κριτικάρουν. Ο Ρουβίκωνας δεν είναι το πρόβλημα και δεν συνιστά καμία απολύτως απειλή για την ασφάλεια και την ηρεμία του πολίτη. Μια απρόβλεπτη πολιτική κίνηση είναι, που εκμεταλλευόμενη το σύνολο των αμαρτιών και των παθογενειών της δημόσιας ζωής, εκτοξεύει χαρτοπόλεμο και μάλιστα σε κάποιους αρέσει. Και ίσως, όπως αναλύεται ο μπιχαβιορισμός του, μετασχηματίζεται σταδιακά σε πολιτική κίνηση.
Το πρόβλημα για τον πολίτη είναι όλοι όσοι εκμεταλλεύονται τα άβατα που "κέρδισαν" οι αναρχικοί. Σε ότι αφορά στο νόμο Παρασκευόπουλου, μέχρι ενός βαθμού ειπώθηκαν τα αυτονόητα. Αρκεί να μην δαιμονοποιηθεί ότι ορίζει και καθορίζει τον ανθρωπισμό και τις αξίες για τα δικαιώματα και την προσπάθεια επανένταξης όσων έχουν δικαίωμα σε μια δεύτερη ευκαιρία.
ΥΓ: Εξακολουθούμε να παροτρύνουμε τον κ. υπουργό. Αντί να δίνεται συνεντεύξεις σε επιλεγμένα ΜΜΕ για να διατυπώσεται τις σκέψεις σας, τολμήστε μια συνέντευξη Τύπου με τους διαπιστευμένους συντάκτες του υπουργείου. Τα συμπεράσματα που θα προκύψουν υθα είναι επαρκώς σαγηνευτικά.
του Γιώργου Καραϊβάζ
http://www.bloko.gr/2018/05/blog-post_441.html?m=1