Ένας βασικός κανόνας στην οικονομική και χρηματιστηριακή ανάλυση για όσους παρακολουθούν την εξέλιξη των οικονομικών μεγεθών είναι οι αναλογίες στις μεταβολές.
Αν οι πωλήσεις παρουσιάσουν αύξηση, ανάλογη θα πρέπει να είναι και η αύξηση των κερδών, του δανεισμού και κυρίως των αποθεμάτων κλπ. Αν κάποιο από τα υπόλοιπα μεγέθη δεν εμφανίζει την ίδια μεταβολή αυτό οφείλεται σε κάποιο αίτιο και η ανακάλυψη του αιτίου θα μας αποκαλύψει ποια είναι η βαθύτερη κατάσταση στην εταιρεία και τα κρυφά σχέδια ή τα προβλήματα της διοίκησης…
Π.χ. όταν αυξάνονται οι πωλήσεις αλλά δεν ακολουθούν αντίστοιχα τα αποθέματα και οι επενδύσεις, πρέπει να σημάνει συναγερμός. Κάθε επιχείρηση έχει σαν σκοπό το κέρδος ή επί το πληρέστερον τη μεγιστοποίηση του οφέλους.
Όταν αυξάνονται οι πωλήσεις λοιπόν, το πρώτο που κάνει είναι να αντικαθιστά τα προϊόντα που πουλήθηκαν για να μπορέσει σε λίγους μήνες να ανταποκριθεί σε νέες παραγγελίες και αν θεωρεί πως η αύξηση των πωλήσεων θα έχει μονιμότερο χαρακτήρα πραγματοποιεί νέες επενδύσεις που θα αυξήσουν την παραγωγή για να καλυφθεί η αυξημένη ζήτηση…
Όταν μια επιχείρηση παρουσιάζει αύξηση των πωλήσεων η οποία όμως δεν συνοδεύεται από αύξηση των επενδύσεων και αύξηση των αποθεμάτων αυτό που κάνει λέγεται εκποίηση. Εκποίηση κάνουν οι επιχειρήσεις όταν ετοιμάζονται να κατεβάσουν ρολά ή να μετακομίσουν.
Συνήθως σε περιόδους εκποίησης τα προϊόντα που έχουν μείνει στο ράφι ή την αποθήκη προσφέρονται σε τιμές ευκαιρίας. Καθώς οι άνθρωποι αναπτύσσουν μια ιδιάζουσα απερισκεψία όταν νιώθουν πως αποκτούν κάτι σε τιμή ευκαιρίας οι πωλήσεις σε περιόδους εκποίησης αυξάνονται. Αυτός είναι ένας λόγος που κάποιες εμπορικές επιχειρήσεις κατά τακτά διαστήματα πραγματοποιούν εικονικές εκποιήσεις προκειμένου να διατηρήσουν κάποιο επίπεδο πωλήσεων που αλλιώς δεν θα διατηρούσαν.
Σε τριμηνιαία βάση (σύγκριση α’ τριμήνου 2018 με δ’ τρίμηνο 2017), το ΑΕΠ αυξήθηκε 0,8% ενώ οι ιδιωτικές επενδύσεις (ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου) μειώθηκαν 28,1%. Αύξηση 1,4% παρουσίασαν οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών (οι εξαγωγές αγαθών αυξήθηκαν 5,1%, ενώ οι εξαγωγές υπηρεσιών μειώθηκαν 1,9%).
Την ίδια περίοδο (στο α’ τρίμηνο έναντι του δ’ τριμήνου) στην Ευρωζώνη το ΑΕΠ παρουσίασε αύξηση κατά 0,4% σύμφωνα την Eurostat.
Σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του προηγουμένου έτους το εποχικά προσαρμοσμένο ΑΕΠ στην Ευρωζώνη αυξήθηκε 2,5% και στην ΕΕ κατά 2,4%.
Στο προηγούμενο τρίμηνο οι ρυθμοί ανάπτυξης διαμορφώνονταν στο 2,8% και 2,7% αντίστοιχα.
Σε τριμηνιαία βάση η μεταβολή του ελληνικού ΑΕΠ καθοδηγούμενη από τις εξαγωγές ήταν διπλάσια από αυτή της Ευρωζώνης. Αυτό είναι πολύ θετικό αλλά η απουσία αντίστοιχης κίνησης από τις επενδύσεις δείχνει την επιφυλακτικότητα της αγοράς.
Βέβαια τα τμήματα αναλύσεων των τραπεζών ανέγνωσαν με ιδιαίτερα θετικό τρόπο τα στοιχεία του πρώτου τριμήνου.
Η αλήθεια είναι πως το 2013 και 2014 οι τράπεζες ήταν ακόμη πιο αισιόδοξες για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, γεγονός που δεν επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια. Το ίδιο πιστεύω πως θα συμβεί και αυτήν τη φορά και ενδεχομένως με χειρότερο τρόπο σε σχέση με την κατάρρευση της οικονομίας από την έλευση των εθνολαϊκιστών στην εξουσία το 2015.
Τούτο συμβαίνει σε αντίθεση με την περίοδο 2012-14 όταν ο Γενικός Δείκτης κινούνταν προς τις 1.500 μονάδες και οι τιμές των τραπεζικών μετοχών ήταν σε επίπεδα που δεν προεξοφλούσαν τον κίνδυνο της κεφαλαιοποίησης που ακολούθησε την «περήφανη” διαπραγμάτευση.
Για την ακρίβεια οι ελληνικές αγορές σε αυτά τα επίπεδα τιμών κρύβουν μεγαλύτερο φόβο και ανησυχία απ’ αυτόν που έκρυβαν το 2014.
Κατά τη γνώμη μου όχι αδίκως…
Π.χ. όταν αυξάνονται οι πωλήσεις αλλά δεν ακολουθούν αντίστοιχα τα αποθέματα και οι επενδύσεις, πρέπει να σημάνει συναγερμός. Κάθε επιχείρηση έχει σαν σκοπό το κέρδος ή επί το πληρέστερον τη μεγιστοποίηση του οφέλους.
Όταν αυξάνονται οι πωλήσεις λοιπόν, το πρώτο που κάνει είναι να αντικαθιστά τα προϊόντα που πουλήθηκαν για να μπορέσει σε λίγους μήνες να ανταποκριθεί σε νέες παραγγελίες και αν θεωρεί πως η αύξηση των πωλήσεων θα έχει μονιμότερο χαρακτήρα πραγματοποιεί νέες επενδύσεις που θα αυξήσουν την παραγωγή για να καλυφθεί η αυξημένη ζήτηση…
Όταν μια επιχείρηση παρουσιάζει αύξηση των πωλήσεων η οποία όμως δεν συνοδεύεται από αύξηση των επενδύσεων και αύξηση των αποθεμάτων αυτό που κάνει λέγεται εκποίηση. Εκποίηση κάνουν οι επιχειρήσεις όταν ετοιμάζονται να κατεβάσουν ρολά ή να μετακομίσουν.
Συνήθως σε περιόδους εκποίησης τα προϊόντα που έχουν μείνει στο ράφι ή την αποθήκη προσφέρονται σε τιμές ευκαιρίας. Καθώς οι άνθρωποι αναπτύσσουν μια ιδιάζουσα απερισκεψία όταν νιώθουν πως αποκτούν κάτι σε τιμή ευκαιρίας οι πωλήσεις σε περιόδους εκποίησης αυξάνονται. Αυτός είναι ένας λόγος που κάποιες εμπορικές επιχειρήσεις κατά τακτά διαστήματα πραγματοποιούν εικονικές εκποιήσεις προκειμένου να διατηρήσουν κάποιο επίπεδο πωλήσεων που αλλιώς δεν θα διατηρούσαν.
Τα παραπάνω τα αναφέρω σε σχέση με τα θεωρούμενα ως πολύ καλά στοιχεία που παρουσίασε η ελληνική οικονομία στο πρώτο τρίμηνο του 2018, όπου σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ:Το ΑΕΠ σημείωσε αύξηση κατά 2,3%, οι εξαγωγές σημείωσαν αύξηση 7,6%, οι ιδιωτικές επενδύσεις (ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου) παρουσίασαν μείωση κατά 10,4% και η τελική κατανάλωση μείωση κατά 0,3%.
Σε τριμηνιαία βάση (σύγκριση α’ τριμήνου 2018 με δ’ τρίμηνο 2017), το ΑΕΠ αυξήθηκε 0,8% ενώ οι ιδιωτικές επενδύσεις (ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου) μειώθηκαν 28,1%. Αύξηση 1,4% παρουσίασαν οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών (οι εξαγωγές αγαθών αυξήθηκαν 5,1%, ενώ οι εξαγωγές υπηρεσιών μειώθηκαν 1,9%).
Την ίδια περίοδο (στο α’ τρίμηνο έναντι του δ’ τριμήνου) στην Ευρωζώνη το ΑΕΠ παρουσίασε αύξηση κατά 0,4% σύμφωνα την Eurostat.
Σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του προηγουμένου έτους το εποχικά προσαρμοσμένο ΑΕΠ στην Ευρωζώνη αυξήθηκε 2,5% και στην ΕΕ κατά 2,4%.
Στο προηγούμενο τρίμηνο οι ρυθμοί ανάπτυξης διαμορφώνονταν στο 2,8% και 2,7% αντίστοιχα.
Σε τριμηνιαία βάση η μεταβολή του ελληνικού ΑΕΠ καθοδηγούμενη από τις εξαγωγές ήταν διπλάσια από αυτή της Ευρωζώνης. Αυτό είναι πολύ θετικό αλλά η απουσία αντίστοιχης κίνησης από τις επενδύσεις δείχνει την επιφυλακτικότητα της αγοράς.
Βέβαια τα τμήματα αναλύσεων των τραπεζών ανέγνωσαν με ιδιαίτερα θετικό τρόπο τα στοιχεία του πρώτου τριμήνου.
Η αλήθεια είναι πως το 2013 και 2014 οι τράπεζες ήταν ακόμη πιο αισιόδοξες για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, γεγονός που δεν επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια. Το ίδιο πιστεύω πως θα συμβεί και αυτήν τη φορά και ενδεχομένως με χειρότερο τρόπο σε σχέση με την κατάρρευση της οικονομίας από την έλευση των εθνολαϊκιστών στην εξουσία το 2015.
Όπως συχνά επαναλαμβάνουμε τα τελευταία χρόνια το ακριβέστερο θερμόμετρο της οικονομίας δεν είναι η στατιστική υπηρεσία αλλά οι αγορές.Όσο ο Γενικός Δείκτης είναι καθηλωμένος κάτω από τις 1.000 μονάδες και οι τιμές των μετοχών των τραπεζών κάτω από τα επίπεδα των τιμών της τελευταίας ανακεφαλαιοποίησης οι μετέχοντες στην οικονομία και την αγορά δεν βλέπουν φως στην άκρη του τούνελ…
Τούτο συμβαίνει σε αντίθεση με την περίοδο 2012-14 όταν ο Γενικός Δείκτης κινούνταν προς τις 1.500 μονάδες και οι τιμές των τραπεζικών μετοχών ήταν σε επίπεδα που δεν προεξοφλούσαν τον κίνδυνο της κεφαλαιοποίησης που ακολούθησε την «περήφανη” διαπραγμάτευση.
Για την ακρίβεια οι ελληνικές αγορές σε αυτά τα επίπεδα τιμών κρύβουν μεγαλύτερο φόβο και ανησυχία απ’ αυτόν που έκρυβαν το 2014.
2) Μετοικεσία 2
Κύριε Στούπα,
Δηλώνω εντυπωσιασμένος από τις αναλύσεις σας, με το πνεύμα των οποίων – άσχετος με το αντικείμενο, αλλά ζώντας την πραγματικότητα – συμφωνώ.
Βρίσκομαι στη διαδικασία εγκατάλειψης του… πλοίου. Λόγω εξειδίκευσης και διαφόρων σχετικών με αυτήν περιορισμών, η μόνη βατή διέξοδος είναι η Γηραιά Αλβιώνα. Κι αυτή, όμως, τελευταία, έχει πάρει στραβό δρόμο…
Ποια η εκτίμησή σας σχετικά, ενόψει σταδιακής υλοποίησης Brexit?
Ευχαριστώ πολύ!
Με βάση την κοινή λογική το Brexit θα έχει αρνητικές συνέπειες στην οικονομία του Η.Β. υπό την προϋπόθεση πως η Ευρωζώνη και η ΕΕ θα παραμείνουν ως έχουν ή θα συγκληθούν περαιτέρω.
Αν η Ευρωζώνη και η Ε.Ε. αντέξουν τους κραδασμούς και τις φυγόκεντρες τάσεις, το Η.Β. αργά ή γρήγορα θα αναγκαστεί να επιστρέψει και αυτό θα είναι χρήσιμο γιατί με την παρουσία του θα εξισορροπήσει τον γερμανικό κρατισμό και δυσκαμψία και τη γαλλική σοσιαλμανία.
Αν διαλυθεί η Ευρωζώνη ο αντίκτυπος δεν θα αφήσει την οικονομία του Η.Β. όπως και την παγκόσμια οικονομία αλώβητες.
Φυσικά οι αναταράξεις σε χώρες όπως το Η.Β. ή η Γερμανία θα είναι μικρότερες σε σχέση με χώρες του νότου και μικρές χώρες που μοιάζουν με σοβιετικά απολιθώματα όπως η Ελλάδα.
Πολλοί στην Ελλάδα και την Ευρώπη έχουν την αυταπάτη πως αν διαλυθεί η Ευρωζώνη και η ΕΕ θα επιστρέψουμε στις προ Α.Π.Π. ισορροπίες όπου η Αγγλία και η Γαλλία ήταν αυτοκρατορίες και οι ΗΠΑ ανερχόμενη δύναμη. Κάνουν λάθος. Με την άνοδο της ισχύος της Κίνας και της επερχόμενης Ινδίας αν διαλυθεί η Ε.Ε. και αποδυναμωθούν οι ΗΠΑ (κάτι που φροντίζει ιδιαίτερα η προεδρία Τραμπ) η Ευρώπη θα περιέλθει σε μια κατάσταση αδυναμίας εξισορρόπησης της ισχύος της Ανατολής ανάλογης με αυτήν της Κίνας στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα…
Αυτά από οικονομική και επαγγελματική σκοπιά. Από πλευράς του ευ ζην οι χώρες του νότου έχουν μια δική τους φιλοσοφία ζωής η οποία περικλείει κάποιας μορφής απροσδιόριστη τάξη στο χάος.
Τούτο από φιλοσοφικής άποψης έχει να κάνει μάλλον με το γεγονός πως οι νότιοι είναι κληρονόμοι της μακράς τους ιστορίας της οποίας το απόσταγμα τους έχει εκπαιδεύσει να αντιλαμβάνονται τη ζωή σαν μια «φάρσα” της οποίας τους ρόλους οφείλουν να ερμηνεύσουν διασκεδάζοντας.
Οι πολιτισμοί του βορρά αντιλαμβάνονται τη ζωή σαν μια εξίσωση που αναζητεί επίλυση (μια σοβαρή υπόθεση ενταγμένη σε κάποιο σχέδιο στην πορεία αυτοσυνείδησης της ύλης όπως θα έλεγε ο χαρακτηριστικότερος φιλόσοφος τους ο Χέγκελ). Η αποδοτική ισορροπία είναι κάπου στη μέση (η Μεσότης όπως θα έλεγε και ο δικός μας Αριστοτέλης).
Όπως και να ‘χει, καλή τύχη…
Κύριε Στούπα,
Δηλώνω εντυπωσιασμένος από τις αναλύσεις σας, με το πνεύμα των οποίων – άσχετος με το αντικείμενο, αλλά ζώντας την πραγματικότητα – συμφωνώ.
Βρίσκομαι στη διαδικασία εγκατάλειψης του… πλοίου. Λόγω εξειδίκευσης και διαφόρων σχετικών με αυτήν περιορισμών, η μόνη βατή διέξοδος είναι η Γηραιά Αλβιώνα. Κι αυτή, όμως, τελευταία, έχει πάρει στραβό δρόμο…
Ποια η εκτίμησή σας σχετικά, ενόψει σταδιακής υλοποίησης Brexit?
Ευχαριστώ πολύ!
Με Τιμή,
Γιώργος Τ.
Απάντηση: Κάνε με προφήτη να σε κάνω πλούσιο. Η Γηραιά είναι μια πιο ευέλικτη και εκ τούτου ασφαλέστερη οικονομία, αρκεί να αποφύγει ένα ατύχημα να βρεθεί ο Κόρμπιν στην εξουσία και να ξεκινήσει εθνικοποιήσεις. Γιώργος Τ.
Με βάση την κοινή λογική το Brexit θα έχει αρνητικές συνέπειες στην οικονομία του Η.Β. υπό την προϋπόθεση πως η Ευρωζώνη και η ΕΕ θα παραμείνουν ως έχουν ή θα συγκληθούν περαιτέρω.
Αν η Ευρωζώνη και η Ε.Ε. αντέξουν τους κραδασμούς και τις φυγόκεντρες τάσεις, το Η.Β. αργά ή γρήγορα θα αναγκαστεί να επιστρέψει και αυτό θα είναι χρήσιμο γιατί με την παρουσία του θα εξισορροπήσει τον γερμανικό κρατισμό και δυσκαμψία και τη γαλλική σοσιαλμανία.
Αν διαλυθεί η Ευρωζώνη ο αντίκτυπος δεν θα αφήσει την οικονομία του Η.Β. όπως και την παγκόσμια οικονομία αλώβητες.
Φυσικά οι αναταράξεις σε χώρες όπως το Η.Β. ή η Γερμανία θα είναι μικρότερες σε σχέση με χώρες του νότου και μικρές χώρες που μοιάζουν με σοβιετικά απολιθώματα όπως η Ελλάδα.
Πολλοί στην Ελλάδα και την Ευρώπη έχουν την αυταπάτη πως αν διαλυθεί η Ευρωζώνη και η ΕΕ θα επιστρέψουμε στις προ Α.Π.Π. ισορροπίες όπου η Αγγλία και η Γαλλία ήταν αυτοκρατορίες και οι ΗΠΑ ανερχόμενη δύναμη. Κάνουν λάθος. Με την άνοδο της ισχύος της Κίνας και της επερχόμενης Ινδίας αν διαλυθεί η Ε.Ε. και αποδυναμωθούν οι ΗΠΑ (κάτι που φροντίζει ιδιαίτερα η προεδρία Τραμπ) η Ευρώπη θα περιέλθει σε μια κατάσταση αδυναμίας εξισορρόπησης της ισχύος της Ανατολής ανάλογης με αυτήν της Κίνας στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα…
Αυτά από οικονομική και επαγγελματική σκοπιά. Από πλευράς του ευ ζην οι χώρες του νότου έχουν μια δική τους φιλοσοφία ζωής η οποία περικλείει κάποιας μορφής απροσδιόριστη τάξη στο χάος.
Τούτο από φιλοσοφικής άποψης έχει να κάνει μάλλον με το γεγονός πως οι νότιοι είναι κληρονόμοι της μακράς τους ιστορίας της οποίας το απόσταγμα τους έχει εκπαιδεύσει να αντιλαμβάνονται τη ζωή σαν μια «φάρσα” της οποίας τους ρόλους οφείλουν να ερμηνεύσουν διασκεδάζοντας.
Οι πολιτισμοί του βορρά αντιλαμβάνονται τη ζωή σαν μια εξίσωση που αναζητεί επίλυση (μια σοβαρή υπόθεση ενταγμένη σε κάποιο σχέδιο στην πορεία αυτοσυνείδησης της ύλης όπως θα έλεγε ο χαρακτηριστικότερος φιλόσοφος τους ο Χέγκελ). Η αποδοτική ισορροπία είναι κάπου στη μέση (η Μεσότης όπως θα έλεγε και ο δικός μας Αριστοτέλης).
Όπως και να ‘χει, καλή τύχη…
Κ.Στούπας
capital.gr
capital.gr