iapopsi.gr
Όλα ανοιχτά για τον χρόνο των βουλευτικών εκλογών – Ποιες στρατηγικές επιλογές εξετάζει το Μαξίμου και πώς ο Π. Καμμένος και οι τράπεζες μπορεί να τις επηρεάσουν
Είθισται
οι καριέρες των προπονητών και όχι των πολιτικών να είναι αυτές που
οριοθετούνται χρονικά με το αν θα προλάβουν ή όχι την παρέλαση της 28ης
Οκτωβρίου, ειδικά στις περιπτώσεις που η ομάδα ξεκινάει τη σεζόν και
πάει από ήττα σε ήττα.
Την πολιτική εκδοχή του όρου έβαλε εσχάτως στη ζωή μας ο Πάνος Καμμένος, που απείλησε ότι, αν διαλυθούν οι ΑΝ.ΕΛ., ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα προλάβει να φορέσει τα… κοντομάνικα και να κάνει παρέλαση ως πρωθυπουργός την 25η Μαρτίου! Πού σταματάει η πολιτική και αρχίζει το… τσίρκο, θα το δείξουν οι επόμενες εβδομάδες, μιας και οι πολιτικοί επιστήμονες σηκώνουν τα χέρια ψηλά…
Του Νίκου Τσαγκατάκη
Το τελεσίγραφο του μέχρι πριν από 19 ημέρες συγκυβερνήτη του Αλέξη Τσίπρα ξανάνοιξε την κουβέντα για τον χρόνο των εκλογών. Κατ’ αρχάς, ακόμη και οι πλέον δύσπιστοι θα πρέπει πια να έχουν πειστεί γι’ αυτό που σε ανύποπτο χρόνο έγραφε μονότονα η «Α». Ότι, δηλαδή, οι εκλογές θα προκηρυχτούν για εκείνη την ημερομηνία που ο πρόεδρος της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ θα θεωρήσει ότι τον συμφέρει να το κάνει.
Επομένως, το ερώτημα ή αν θέλετε η μαντεψιά Καμμένου ανάγεται στο ποια… παρέλαση θεωρείται πιο «συμφέρουσα» για το κυβερνών κόμμα να αντιπαρατεθεί εκλογικά με τη Νέα Δημοκρατία, που έχει σταθερά το κεφάλι στις δημοσκοπήσεις -σε κάποιες δε εξ αυτών με διψήφια διαφορά.
Τα σενάρια, πάντως, δεν είναι και τόσα πολλά. Το ένα λέει Μάρτιο (αν πιστέψουμε τον απασφαλισμένο πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων), το άλλο λέει Οκτώβριο αν βασιστούμε στις εκτιμήσεις και τα «θέλω» του Μεγάρου Μαξίμου. Μάλιστα το βράδυ της περασμένης Πέμπτης και διά στόματος Κυριάκου Μητσοτάκη ξεφύτρωσε και ένα τρίτο σενάριο, καθώς μιλώντας στους νέους γραμματείς του κόμματός του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πιθανολόγησε ότι οι εθνικές κάλπες θα στηθούν στις 26 Μαΐου, δίπλα-δίπλα με αυτές των ευρωεκλογών. Για να τα δούμε ένα ένα…
ΣΕΝΑΡΙΟ 1ο: Βουλευτικές πριν από την 25η Μαρτίου
Το σενάριο να διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές πριν από την 25η Μαρτίου είναι το πιο… καμένο από όσα έχουν ακουσθεί και, ανεξαρτήτως των «απειλών» του Π. Καμμένου, θα πρέπει να συμβεί κάτι εξαιρετικά σοβαρό για να συρθεί ο Αλέξης Τσίπρας άρον-άρον στις κάλπες. Δεν είναι μόνο το ασφυκτικό του χρόνου που δεν αφήνει περιθώριο για άγρα ψηφοφόρων και μεγέθυνση της συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι πρωτίστως ότι δεν θα έχει προλάβει να καταλαγιάσει η δεδομένη λαϊκή δυσαρέσκεια μεγάλης μερίδας του πληθυσμού εξαιτίας της Συμφωνίας των Πρεσπών. Επομένως χωρίς –επαναλαμβάνουμε– σοβαρό λόγο, η προκήρυξη εκλογών τον Μάρτιο θα έμοιαζε με σάλτο μορτάλε δίχως δίχτυ ασφαλείας.
ΣΕΝΑΡΙΟ 2ο: Βουλευτικές μαζί με ευρωεκλογές
Πρόκειται για την εκδοχή που όπως προαναφέρθηκε θεωρεί πιθανότερη η Νέα Δημοκρατία και ίσως να βολεύει –ανομολόγητα όμως– την Κουμουνδούρου.
Το «βολικό» του σεναρίου έγκειται στη διαπίστωση ότι ο τραγέλαφος με την κουτσουρεμένη πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, τα μπρος-πίσω της παραίτησης Παπαχριστόπουλου από τους ΑΝ.ΕΛ., την πρόθεση-πιθανότητα να γίνει λάστιχο ο κανονισμός της Βουλής για να μη μείνουν χωρίς κοινοβουλευτική ομάδα ο Π. Καμμένος και ο Στ. Θεοδωράκης, δεν μπορεί να συνεχιστεί επί μακρόν.
Οπότε σε αυτό το χαώδες πολιτικό σκηνικό, ένα… χάος από κάλπες θα μπορούσε δυνητικά να είναι επωφελής επιλογή για το κυβερνών κόμμα. Οι θιασώτες της συγκεκριμένης στρατηγικής υποστηρίζουν ότι 3-4 κάλπες μαζί (αυτοδιοικητικές/περιφερειακές, ευρωεκλογές, βουλευτικές) θα οδηγήσουν στην αύξηση της συμμετοχής των ψηφοφόρων, γεγονός που θεωρητικά ενισχύει τους νυν ενοίκους του Μαξίμου.
Προσθέτουν, δε, ότι ακόμη κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ βγει χαμένος και από τις τρεις εκλογικές διαδικασίες, θα έχει επικοινωνιακά να κουβαλήσει μόνο τον σταυρό της ήττας στις βουλευτικές εκλογές, πράγμα που όμως είναι εν πολλοίς αναμενόμενο. Πότε θα συμβούν όλα αυτά; Πιθανές ημερομηνίες η 19η ή η 26η Μαΐου.
ΣΕΝΑΡΙΟ 3ο: Βουλευτικές το φθινόπωρο
Πρόκειται για το σενάριο που προκρίνεται έναντι όλων στην Κουμουνδούρου και την Ηρώδου Αττικού. Κι αυτό διότι αφήνεται στον ΣΥΡΙΖΑ ένας ανοιχτός προεκλογικός «διάδρομος» τουλάχιστον 7 μηνών, ώστε σε αυτόν να τροχοδρομήσουν όλα τα θετικά κυβερνητικά μέτρα.
Λένε για παράδειγμα στη κυβέρνηση ότι το φθινόπωρο του 2019 θα έχει συμπληρωθεί ένας χρόνος από την έξοδο της χώρας από τη μνημονιακή μέγγενη και ευελπιστούν ότι θα έχει παγιωθεί ένα κλίμα οικονομικής εμπιστοσύνης για τις δυνατότητες της χώρας εντός και εκτός συνόρων. Υποστηρίζουν επίσης ότι οι χαμηλοαμειβόμενοι μισθωτοί θα εκτιμήσουν –άσχετο τι θα έχει συμβεί στην πραγματική οικονομία– την ομολογουμένως γενναιόδωρη αύξηση του κατώτερου μισθού κατά 11%.
Το σπουδαιότερο; Η Συμφωνία των Πρεσπών και τα «βαφτίσια» της FYROM ως «Βόρεια Μακεδονία» θα απέχουν αρκετούς μήνες από την εθνική κάλπη, ενώ όσοι ψηφοφόροι δεν έχουν «ξεθυμάνει» θα έχουν την ευκαιρία να εκδηλώσουν τα αντικυβερνητικά συναισθήματά τους στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση και στις ευρωεκλογές. Για να σκιαγραφήσουμε πάντως την πλήρη εικόνα, θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι εντός του κυβερνώντος κόμματος δεν είναι λίγοι και αυτοί που θεωρούν κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου να πάει ο ΣΥΡΙΖΑ σε βουλευτικές εκλογές τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, έχοντας υποστεί μία μεγάλη ήττα στις ευρωεκλογές, όπου η ψήφος είναι πιο χαλαρή και η εκδήλωση της δυσαρέσκειας των πολιτών γιγαντώνεται «ασφαλέστερα». Δεδομένου, λοιπόν, ότι η λογική λέει πως στις επόμενες εθνικές κάλπες ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα διεκδικήσει επί της ουσία τη νίκη αλλά τον μετριασμό της ήττας και τη διαφύλαξη του πολιτικού κεφαλαίου του Αλέξη Τσίπρα, μένει να δούμε ποια στρατηγική επιλογή θα γίνει.
Τελευταίο αλά όχι έλασσον: στο φθινοπωρινό εκλογικό σενάριο οι πιο ψαγμένοι βάζουν… θαυμαστικό στον παράγοντα Δικαιοσύνη. Λένε συγκεκριμένα ότι δεδομένης της μεγάλης δικαστικής υπόθεσης της Novartis που είναι ανοιχτή, αλλά και της απρόβλεπτης τροπής που αυτή μπορεί να πάρει μετά από τις καταγγελίες Μανιαδάκη, η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να εξαντλήσει το συνταγματικό όριο ζωής της. Ο λόγος; Έτσι θα μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει λόγο στην επόμενη ηγεσία του Αρείου Πάγου, καθώς τόσο η νυν εισαγγελέας του ανώτατου δικαστηρίου, Ξένη Δημητρίου, όσο και ο πρόεδρός του, Βασίλης Πέππας, ολοκληρώνουν τη θητεία τους τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους.
Δύο αστάθμητοι και «επικίνδυνοι» παράγοντες
Οποιοσδήποτε από τους εκλογικούς σχεδιασμούς του Μαξίμου τελεί υπό την αίρεση ότι δεν θα υπάρξει κάποιο ατύχημα. Ως τέτοιο μπορεί να λογιστεί κατ’ αρχάς ο απρόβλεπτος πλέον Πάνος Καμμένος, ο οποίος όπου σταθεί κι όπου βρεθεί απειλεί ότι θα βγάλει τα συγκυβερνητικά άπλυτα του ΣΥΡΙΖΑ στη φόρα!
Το δεύτερο ατύχημα το υπονόησε ο Γιάννης Δραγασάκης και είναι το σοβαρότερο, καθώς υπενθύμισε τον κίνδυνο να χρειαστούν οι τράπεζες νέα ανακεφαλαιοποίηση. Ο αντιπρόεδρος δεν ανακάλυψε την Αμερική, αλλά κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει καν να σκέφτεται το ενδεχόμενο είτε να «κουρευτούν» καταθέσεις (σ.σ. όπως πλέον προβλέπεται σε περίπτωση που μία τράπεζα χρειαστεί κεφαλαιακή ενίσχυση) είτε να υπάρξει τσουνάμι πλειστηριασμών για να μειωθούν τα «κόκκινα» τραπεζικά χαρτοφυλάκια. Γιατί αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε στις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να μη βρει ούτε την ψήφο του Αλέξη Τσίπρα…
Την πολιτική εκδοχή του όρου έβαλε εσχάτως στη ζωή μας ο Πάνος Καμμένος, που απείλησε ότι, αν διαλυθούν οι ΑΝ.ΕΛ., ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα προλάβει να φορέσει τα… κοντομάνικα και να κάνει παρέλαση ως πρωθυπουργός την 25η Μαρτίου! Πού σταματάει η πολιτική και αρχίζει το… τσίρκο, θα το δείξουν οι επόμενες εβδομάδες, μιας και οι πολιτικοί επιστήμονες σηκώνουν τα χέρια ψηλά…
Του Νίκου Τσαγκατάκη
Το τελεσίγραφο του μέχρι πριν από 19 ημέρες συγκυβερνήτη του Αλέξη Τσίπρα ξανάνοιξε την κουβέντα για τον χρόνο των εκλογών. Κατ’ αρχάς, ακόμη και οι πλέον δύσπιστοι θα πρέπει πια να έχουν πειστεί γι’ αυτό που σε ανύποπτο χρόνο έγραφε μονότονα η «Α». Ότι, δηλαδή, οι εκλογές θα προκηρυχτούν για εκείνη την ημερομηνία που ο πρόεδρος της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ θα θεωρήσει ότι τον συμφέρει να το κάνει.
Επομένως, το ερώτημα ή αν θέλετε η μαντεψιά Καμμένου ανάγεται στο ποια… παρέλαση θεωρείται πιο «συμφέρουσα» για το κυβερνών κόμμα να αντιπαρατεθεί εκλογικά με τη Νέα Δημοκρατία, που έχει σταθερά το κεφάλι στις δημοσκοπήσεις -σε κάποιες δε εξ αυτών με διψήφια διαφορά.
Τα σενάρια, πάντως, δεν είναι και τόσα πολλά. Το ένα λέει Μάρτιο (αν πιστέψουμε τον απασφαλισμένο πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων), το άλλο λέει Οκτώβριο αν βασιστούμε στις εκτιμήσεις και τα «θέλω» του Μεγάρου Μαξίμου. Μάλιστα το βράδυ της περασμένης Πέμπτης και διά στόματος Κυριάκου Μητσοτάκη ξεφύτρωσε και ένα τρίτο σενάριο, καθώς μιλώντας στους νέους γραμματείς του κόμματός του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πιθανολόγησε ότι οι εθνικές κάλπες θα στηθούν στις 26 Μαΐου, δίπλα-δίπλα με αυτές των ευρωεκλογών. Για να τα δούμε ένα ένα…
ΣΕΝΑΡΙΟ 1ο: Βουλευτικές πριν από την 25η Μαρτίου
Το σενάριο να διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές πριν από την 25η Μαρτίου είναι το πιο… καμένο από όσα έχουν ακουσθεί και, ανεξαρτήτως των «απειλών» του Π. Καμμένου, θα πρέπει να συμβεί κάτι εξαιρετικά σοβαρό για να συρθεί ο Αλέξης Τσίπρας άρον-άρον στις κάλπες. Δεν είναι μόνο το ασφυκτικό του χρόνου που δεν αφήνει περιθώριο για άγρα ψηφοφόρων και μεγέθυνση της συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι πρωτίστως ότι δεν θα έχει προλάβει να καταλαγιάσει η δεδομένη λαϊκή δυσαρέσκεια μεγάλης μερίδας του πληθυσμού εξαιτίας της Συμφωνίας των Πρεσπών. Επομένως χωρίς –επαναλαμβάνουμε– σοβαρό λόγο, η προκήρυξη εκλογών τον Μάρτιο θα έμοιαζε με σάλτο μορτάλε δίχως δίχτυ ασφαλείας.
ΣΕΝΑΡΙΟ 2ο: Βουλευτικές μαζί με ευρωεκλογές
Πρόκειται για την εκδοχή που όπως προαναφέρθηκε θεωρεί πιθανότερη η Νέα Δημοκρατία και ίσως να βολεύει –ανομολόγητα όμως– την Κουμουνδούρου.
Το «βολικό» του σεναρίου έγκειται στη διαπίστωση ότι ο τραγέλαφος με την κουτσουρεμένη πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, τα μπρος-πίσω της παραίτησης Παπαχριστόπουλου από τους ΑΝ.ΕΛ., την πρόθεση-πιθανότητα να γίνει λάστιχο ο κανονισμός της Βουλής για να μη μείνουν χωρίς κοινοβουλευτική ομάδα ο Π. Καμμένος και ο Στ. Θεοδωράκης, δεν μπορεί να συνεχιστεί επί μακρόν.
Οπότε σε αυτό το χαώδες πολιτικό σκηνικό, ένα… χάος από κάλπες θα μπορούσε δυνητικά να είναι επωφελής επιλογή για το κυβερνών κόμμα. Οι θιασώτες της συγκεκριμένης στρατηγικής υποστηρίζουν ότι 3-4 κάλπες μαζί (αυτοδιοικητικές/περιφερειακές, ευρωεκλογές, βουλευτικές) θα οδηγήσουν στην αύξηση της συμμετοχής των ψηφοφόρων, γεγονός που θεωρητικά ενισχύει τους νυν ενοίκους του Μαξίμου.
Προσθέτουν, δε, ότι ακόμη κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ βγει χαμένος και από τις τρεις εκλογικές διαδικασίες, θα έχει επικοινωνιακά να κουβαλήσει μόνο τον σταυρό της ήττας στις βουλευτικές εκλογές, πράγμα που όμως είναι εν πολλοίς αναμενόμενο. Πότε θα συμβούν όλα αυτά; Πιθανές ημερομηνίες η 19η ή η 26η Μαΐου.
ΣΕΝΑΡΙΟ 3ο: Βουλευτικές το φθινόπωρο
Πρόκειται για το σενάριο που προκρίνεται έναντι όλων στην Κουμουνδούρου και την Ηρώδου Αττικού. Κι αυτό διότι αφήνεται στον ΣΥΡΙΖΑ ένας ανοιχτός προεκλογικός «διάδρομος» τουλάχιστον 7 μηνών, ώστε σε αυτόν να τροχοδρομήσουν όλα τα θετικά κυβερνητικά μέτρα.
Λένε για παράδειγμα στη κυβέρνηση ότι το φθινόπωρο του 2019 θα έχει συμπληρωθεί ένας χρόνος από την έξοδο της χώρας από τη μνημονιακή μέγγενη και ευελπιστούν ότι θα έχει παγιωθεί ένα κλίμα οικονομικής εμπιστοσύνης για τις δυνατότητες της χώρας εντός και εκτός συνόρων. Υποστηρίζουν επίσης ότι οι χαμηλοαμειβόμενοι μισθωτοί θα εκτιμήσουν –άσχετο τι θα έχει συμβεί στην πραγματική οικονομία– την ομολογουμένως γενναιόδωρη αύξηση του κατώτερου μισθού κατά 11%.
Το σπουδαιότερο; Η Συμφωνία των Πρεσπών και τα «βαφτίσια» της FYROM ως «Βόρεια Μακεδονία» θα απέχουν αρκετούς μήνες από την εθνική κάλπη, ενώ όσοι ψηφοφόροι δεν έχουν «ξεθυμάνει» θα έχουν την ευκαιρία να εκδηλώσουν τα αντικυβερνητικά συναισθήματά τους στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση και στις ευρωεκλογές. Για να σκιαγραφήσουμε πάντως την πλήρη εικόνα, θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι εντός του κυβερνώντος κόμματος δεν είναι λίγοι και αυτοί που θεωρούν κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου να πάει ο ΣΥΡΙΖΑ σε βουλευτικές εκλογές τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, έχοντας υποστεί μία μεγάλη ήττα στις ευρωεκλογές, όπου η ψήφος είναι πιο χαλαρή και η εκδήλωση της δυσαρέσκειας των πολιτών γιγαντώνεται «ασφαλέστερα». Δεδομένου, λοιπόν, ότι η λογική λέει πως στις επόμενες εθνικές κάλπες ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα διεκδικήσει επί της ουσία τη νίκη αλλά τον μετριασμό της ήττας και τη διαφύλαξη του πολιτικού κεφαλαίου του Αλέξη Τσίπρα, μένει να δούμε ποια στρατηγική επιλογή θα γίνει.
Τελευταίο αλά όχι έλασσον: στο φθινοπωρινό εκλογικό σενάριο οι πιο ψαγμένοι βάζουν… θαυμαστικό στον παράγοντα Δικαιοσύνη. Λένε συγκεκριμένα ότι δεδομένης της μεγάλης δικαστικής υπόθεσης της Novartis που είναι ανοιχτή, αλλά και της απρόβλεπτης τροπής που αυτή μπορεί να πάρει μετά από τις καταγγελίες Μανιαδάκη, η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να εξαντλήσει το συνταγματικό όριο ζωής της. Ο λόγος; Έτσι θα μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει λόγο στην επόμενη ηγεσία του Αρείου Πάγου, καθώς τόσο η νυν εισαγγελέας του ανώτατου δικαστηρίου, Ξένη Δημητρίου, όσο και ο πρόεδρός του, Βασίλης Πέππας, ολοκληρώνουν τη θητεία τους τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους.
Δύο αστάθμητοι και «επικίνδυνοι» παράγοντες
Οποιοσδήποτε από τους εκλογικούς σχεδιασμούς του Μαξίμου τελεί υπό την αίρεση ότι δεν θα υπάρξει κάποιο ατύχημα. Ως τέτοιο μπορεί να λογιστεί κατ’ αρχάς ο απρόβλεπτος πλέον Πάνος Καμμένος, ο οποίος όπου σταθεί κι όπου βρεθεί απειλεί ότι θα βγάλει τα συγκυβερνητικά άπλυτα του ΣΥΡΙΖΑ στη φόρα!
Το δεύτερο ατύχημα το υπονόησε ο Γιάννης Δραγασάκης και είναι το σοβαρότερο, καθώς υπενθύμισε τον κίνδυνο να χρειαστούν οι τράπεζες νέα ανακεφαλαιοποίηση. Ο αντιπρόεδρος δεν ανακάλυψε την Αμερική, αλλά κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει καν να σκέφτεται το ενδεχόμενο είτε να «κουρευτούν» καταθέσεις (σ.σ. όπως πλέον προβλέπεται σε περίπτωση που μία τράπεζα χρειαστεί κεφαλαιακή ενίσχυση) είτε να υπάρξει τσουνάμι πλειστηριασμών για να μειωθούν τα «κόκκινα» τραπεζικά χαρτοφυλάκια. Γιατί αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε στις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να μη βρει ούτε την ψήφο του Αλέξη Τσίπρα…