Τα στελέχη αυτά θα ήταν χειρότερα από τους γερμανόφιλους της εποχής. Δεν ήταν καν Ρωσόφιλοι.
Ήταν Ρωσόδουλοι στην κυριολεξία.
Ο Στάλιν τους έσφαζε κι αυτοί δεν αντιδρούσαν.
Ο ίδιος ο Σιάντος στην κυριολεξία γλίτωσε από σύμπτωση τη δολοφονία του από παγίδα του Στάλιν και μέχρι το τέλος της ζωής του τον "έγλειφε". "Σφάξε με πασά μου να αγιάσω" ήταν οι περισσότεροι απ' αυτούς.
Τους δολοφονούσαν στη Σοβιετική Ένωση κι αυτοί συνέστηναν στους υπολοίπους να παραμένουν πιστοί και να συγχωρούν τη "φωτισμένη" ηγεσία.
Τους έστελναν στις Σιβηρίες κι αυτοί αναζητούσαν ευκαιρία να ξαναυπηρετήσουν το καθεστώς της Μόσχας, για να "δικαιωθούν".
Τους σάπιζαν στο ξύλο κι αυτοί άντεχαν για το "καλό" του κόμματος.
Τους χτυπούσε ο Ρώσος καθοδηγητής τους κι αυτοί ανησυχούσαν μήπως του σπάσουν κάποιο νύχι.
Τους έφτυνε ο Στάλιν κι αυτοί ανησυχούσαν να μην αρρωστήσει ο "μεγάλος" ηγέτης από την αφυδάτωση.
Μιλάμε για απίθανους ανθρώπους.
Μιλάμε για "απολιθώματα" μιας άλλης εποχής.
Μιλάμε για ανθρώπους που "χτίστηκαν" με πολύ βία.
Με βία από τους δικούς τους ανθρώπους.
Με τόση βία, που έκανε τη βία των εχθρών τους να φαίνεται σαν "χάδι". Τίποτε δεν μπορούσε να τρομοκρατήσει τους ΚΚΕδες παραπάνω από τους ΚΚΕδες.
Καμία κρατική ασφάλεια δεν μπορούσε να τους πανικοβάλει όσο τους πανικόβαλε ένας Γραμματέας, που αναζητούσε γύρω του προδότες.
Κανένας χωροφύλακας δεν μπορούσε να τους τρομάξει με μια ενέδρα του όσο η ενέδρα κάποιου "συντρόφου".
Καμία απειλή δεν μπορούσε να τους τρομάξει όσο η κομματική απειλή.
Λαχταρούσαν να πάνε στην ασφάλεια να φάνε ξύλο, για ν' "αποδείξουν" σε ένα κόμμα-τρομοκράτη ότι είναι πιστοί.
Μιλάμε για πειθήνια όργανα ενός ανθρωπόμορφου κτήνους. Ενός κτήνους, που δολοφονούσε όποιον δεν υπάκουε.
Ενός κτήνους, που βασάνιζε μέχρι θανάτου όποιους απλά δεν συμπαθούσε.
Ενός κτήνους, που είχε γεμίσει τη Σιβηρία με "δυνάμει" εχθρούς του. Αυτοί οι άνθρωποι "καπηλεύτηκαν" τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενός ολόκληρου λαού.
Αυτοί έγιναν οι συντελεστές για την εγκατάσταση του βασιλιά στην Ελλάδα και οι ίδιοι οδήγησαν τους Έλληνες στον εμφύλιο. Αυτοί έκαναν πάντα ό,τι τους διέταζαν οι Σοβιετικοί δικτάτορες. Αν αυτούς τους δικτάτορες τους συνέφερε η Μακεδονία ν' ανήκει στους Βούλγαρους και η Κύπρος στους Ινδούς, το ΚΚΕ θα το υποστήριζε.
Κανένα εθνικό συμφέρον δεν μπορούσε να συγκριθεί με την "άνωθεν" εντολή.
Αυτοί οι δωσίλογοι δικτατορίσκοι εδώ και μισό αιώνα τρώνε "ψωμί", έχοντας το θράσος να μιλάνε για εθνικούς αγώνες και δημοκρατία.
Ακόμα και τον εμφυλιοπολεμικό στρατό του Στάλιν τον ονόμασαν "Δημοκρατικό".
Ο ίδιος ο Ζαχαριάδης εξόριστος από τον Στάλιν και μέσα από ένα θλιβερό σοβιετικό Γκούλαγκ μιλούσε για αγώνα υπέρ της δημοκρατίας.
Απίθανο κι όμως πραγματικό.
Σήμερα εξακολουθούν να κάνουν τα ίδια πράγματα.
Με μία διαφορά.
Είναι πλέον .......... ...
--------ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΡΑΙΑΝΟΥ-------
Φάκελος ΚΚΕ
Το βρόμικο μεροκάματο του ΚΚΕ.
Μια σταλινική συμμορία σε μια κοινωνία πολιτών.
www.eamb.gr