Κάθε κοινωνία ακολουθεί τον βηματισμό της αντίστοιχης ελίτ. Δεν υπήρξε ποτέ κοινωνία στην οποία η ελίτ να είναι διεφθαρμένη και η κοινωνία να είναι αδιάφθορη. Και το αντίθετο, ποτέ δεν υπήρξε κοινωνία, στην οποία η ελίτ να είναι αδιάφθορη και το κοινωνικό σώμα να
είναι διεφθαρμένο. Πάντα λοιπόν το κοινωνικό σώμα, ακολουθεί τα πρότυπα της ελίτ.
Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι η ίδια η ελίτ της. Είναι ταυτόχρονα διεθνιστική αλλά και κρατικοδίαιτη. Αυτά τα δύο είναι ασύμβατα.
Ενώ ως κρατικοδίαιτη θα έπρεπε να ενδιαφέρεται για την ενδυνάμωση του εθνικού κράτους, αντίθετα ως διεθνιστική (μάλλον ξιπασμένη), αρπάζει τον κρατικό πλούτο για να το παίξει παράγοντας της παγκοσμιοποίησης ξεπουλώντας τη χώρα στους διεθνείς γύπες.
Αυτή η διττή ασύμβατη φύση της εγχώριας ελίτ, που στην πράξη σημαίνει μια κρατικοδίαιτη παρασιτική ελίτ, δημιουργεί συνεχώς αστάθεια, δεν ευνοεί την εθνική παραγωγή και εθνική ανάπτυξη και μεταδίδει λανθασμένα πρότυπα στον λαϊκό κορμό.
Δυστυχώς, είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγουμε από τη μοίρα αυτή.