βαλσαμωμένα πουλιά έγιναν οι θύμησες.
Προσπαθώ ακόμη να θυμηθώ την φωνή σου.....ποια φωνή άραγε;
Εκείνη που δεν άκουσα ποτέ ή εκείνη που δεν άντεξα ν ακούσω....
Φυλακίζω τον χρόνο....
Σε όσα ακόμη θυμάμαι
και όσα πρόλαβα να σου πω
Όνειρα - στιγμές που θόλωσαν μέσα μου το φως.
Τι μένει...
Ένα μικρό λευκό γιασεμί που με κοιτά κι εκείνο με θλίψη.
Αργά τα βράδια με παίρνουν τα δάκρυα.
Όχι εκείνα τα γνώριμα αλλά ......εκείνα που μου "χάρισες".......
Ήθελα να μουν παιδί....
Για να σου πω όσα δεν τόλμησα κι εσύ.....να με πιστέψεις...
Για τα όνειρα εκείνα που έγιναν αστέρια
Για τα δάκρυα εκείνα που έγιναν χείμαρρος της ψυχής....
louloudikanelas