Δευτέρα, Μαρτίου 18

Παρέα με τον φόβο



Τα τελευταία χρόνια οι άσχημες ειδήσεις τρέχουν με ταχύτητα φωτός. Μαυρίλα, σκοτάδι, θάνατος μας περιβάλει και εμείς ασχολούμαστε με τον υλισμό. Ακούς αυτοχειρίες, ακούς για μάστιγες τύπου καρκίνου και ανακοπής, ακούς για την γρίπη που θερίζει η οποία μάλιστα παίρνει αυτούς που δεν έχουν εμβολιαστεί.

Ο συνειρμός άμεσος τότε που έπινες νερό χύμα από τη βρύση της αλάνας, έτρωγες αφού φυσούσες αυτό που σου έπεσε κάτω και μια ιωσούλα κράταγε το πολύ δυο με τρεις μέρες. Τι έγινε σε αυτά τα χρόνια και πεθαίνουμε για πλάκα ; γιατί η ανθρώπινη υπόσταση έγινε εμπόρευμα ; τι χάσαμε ; ή τι ξεχάσαμε στο πέρασμα των χρόνων ; τόσο πολύ αλλοτριωθήκαμε ; ποιον εξυπηρετεί τόσος θάνατος ; Τότε και σήμερα οι αλλαγές τεράστιες σε ένα τρένο που δεν έχει γυρισμό.
Συνωμοσιολογώντας όλα αυτά που συμβαίνουν έχουν ατζέντα, όλα αυτά που μας συμβαίνουν έχουν πρωτόκολλο όλα αυτά στόχο έχουν την ελεύθερη ψυχή, την καρδιά και το πνεύμα του ανθρώπου. Τα τάλαντα για το βαρκάρη δεν φτάνουν και ο βαρκάρης δεν ξέρει ούτε το τσάμπα ούτε μηχανάκι POS έχει, μήτε δόσεις κάνει.
Τελευταία έχω βιώσει θανάτους οικείων μου που αποτελούσαν μέρος της συνήθειας μου, ένα μοτίβο πλέον που καθημερινά χάνει κομμάτια και από την άλλη εγώ παρατηρώ ότι περιορίζομαι στον κόσμο μου όσο κρατήσει και αυτός. Κατά τον Οδυσσέα σκοπός η απόλαυση του ταξιδιού και όχι τόσο η Ιθάκη αλλά κάθε μέρα θλίβομαι, στεναχωριέμαι και φοβάμαι όλο και περισσότερο γιατί το ταξίδι με ζαλίζει.
Εκεί λοιπόν στον κόσμο μου έχει κάθε μέρα ήλιο, είμαι σε μια παραλία με νεκρούς και ζωντανούς πίνοντας μπύρες και γελώντας. Όλοι μιλάνε με όλους χωρίς έχθρες, χωρίς μίσος, χωρίς διεκδικήσεις γιατί πολύ απλά όλα αυτά είναι μάταια. Είμαστε μια γραμμή γενετικού κώδικα καταδικασμένη, που πρέπει να θυμάται ή κάποιος να της θυμίζει ότι τα  Ελληνικά τελωνεία του διαστήματος περιπολούν γύρω από την Γη μέχρι να έρθει η κατάλληλη ώρα αρκεί εμείς να το δούμε, να το αντιληφθούμε και να βάλουμε πλάτη. Αν πέσουμε, αν η χώρα του φωτός πέσει τότε θα πέσει και ο ουρανός στα κεφάλια μας που έλεγαν και οι γαλάτες.
Κοιτάξτε κατάματα τους εαυτούς σας και γκρεμίστε κατευθυντήριους λίθους που θέλουν να υποτάξουν πνεύμα, ψυχή, καρδιά. Μιλάτε παντού, πείτε καλημέρες, πείτε σε αγαπώ, μην περιμένετε αντίκρυσμα πείτε το πριν είναι πια αργά γιατί ο άνθρωπος είναι πάνω από όλα. Κάποια στιγμή ένας φίλος έχασε τον αδελφό του μια απάντηση ενός ιερέα ήταν ένα σχεδιάγραμμα μια κουκκίδα η γέννηση, μια κουκκίδα ο θάνατος και μια άπειρη γραμμή η ζωή το δανείζομαι γιατί με έχει στιγματίσει.
Το να έχεις συναισθήματα, να έχεις όνειρα, το να σκέφτεσαι δεν σημαίνει πως είσαι και «μαύρος» απλά είσαι πραγματικός, είσαι άνθρωπος με προτερήματα και ελαττώματα πράγμα που γενικά το ξεχάσαμε και μπήκαμε βαθιά στο κόσμο της προσωπολατρίας, του ακολουθητηρίου και των τιτιβισμάτων νομίζοντας πως έτσι θα ευτυχίσουμε.
Ο φίλος αυτός που ανέφερα παραπάνω μου είπε πλέον να σταματήσω να κάνω πράγματα για να γίνω σωστός άνθρωπος στην κοινωνία και να κάνω πράγματα για μένα πριν είναι αργά. Η προτροπή μου για όλους εσάς που νοιώθετε, αισθάνεστε και ονειρεύεστε ακόμα …
Χαιρέτα καβαλάρης, για να σε χαιρετούν όταν ξεζέψεις, Γεώργιος Καραϊσκάκης




Loading...






 https://katohika.gr/ellada/parea-me-ton-fovo/