Δεν ξέρετε πόσο πολύ χάρηκα όταν ο STRANGER με κάλεσε στην ομάδα του ALERT.
Μια αχτίδα στην εποχή της πλήρους συγκάλυψης της αλήθειας, της εποχής όπου δημοσιογράφοι δεν θεωρούνται οι αναζητητές της είδησης, αλλά αυτοί που έχουν τα κολλητηλίκια μέσα στα Υπουργεία και τα περιβόητα γραφεία δημοσιογράφων
και τις «δημοσιογραφικές διαπιστεύσεις».
Κάπως έτσι τα σύγχρονα σκάνδαλα δεν αποτελούν ένα τεράστιο άρθρο σε μια εφημερίδα ή ένα 20λεπτό ρεπορτάζ στην τηλεόραση, αλλά μια προγραμμένη ανακοίνωση, με ξύλινο λόγο, πολλές φορές νομικίστικο και σίγουρα ξεκάθαρα δημοσιοϋπαλλιστίκο, που έχει συνταχθεί σε κάποιο δωμάτιο των γνωστών Μεγάρων του κέντρου της Αθήνας και μετά μια δημοσίευση σε μια φιλική φυλλάδα – ιστοσελίδα, περιορισμένης απήχησης.
Η δημοσιογραφία έβαλε η ίδια όχι την υπογραφή για τον θάνατο της, αλλά τοποθέτησε και την ταφόπλακα της, τόσο βαριά που δύσκολα θα σηκώσει κεφάλι.
Βέβαια προηγήθηκαν οι φιλομνημονιακοί δημοσιογράφοι αυτοί που προσπαθούσαν να μας πείσουν για το πόσο καλό είναι το μνημόνιο και η τρόικα και ότι τελικά ο φταίχτης ήταν η απίστευτη νοοτροπία μας, η έμφυτη τάση μας προς τη διασκέδαση και το λούσο. Θεωρούσα ότι ο ελληνάκος προορισμένος να ζει σε κουτιά των 80 τετραγωνικών σε μια καταθλιπτική πόλη… Η ιστορία έχει δείξει ότι τελικά τον Έλληνα δεν τον γνωρίζει κανένας, ούτε η ίδια του η μάνα… Πάντα βρίσκει τον τρόπο! Όχι όλοι… αλλά αυτοί που πρέπει!!!
Σήμερα το 99% αυτών των «ενημερωτών» (αρνούμαι να τους αποκαλέσω δημοσιογράφους, γιατί δεν γράφουν για το δήμο-λαό αλλά για την τσέπη τους) είναι είτε χωρίς δουλειά, είτε στο χώμα, είτε απλά εξαφανισμένοι να τρώνε όσα μάζεψαν τα προηγούμενα χρόνια.
Κανάλια έκλεισαν, αλλά θα ακολουθήσουν, άλλα άλλαξαν όνομα και σίγουρα όλα έχουν πατώσει. Ένα καλό δελτίο ειδήσεων έχει 10% ακροαματικότητα σε 1.000.000 κοινό, δλδ σε 100.000 κόσμο, την ώρα που υπάρχουν ιστοσελίδες που ξεπερνούν τις 700.000 μοναδικές προβολές την ημέρα.
Και όμως παρότι η πληροφορία πλέον βγαίνει εύκολα και πολύ πιο γρήγορα στην επιφάνεια υπάρχει ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ!!!
Ή θα ήταν καλύτερα να πω ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ ΦΩΣ!
Πριν τρεις μέρες καταβάλαμε μια τεράστια προσπάθεια να μεταδώσουμε με τι γινόταν ένα τσιγάρο δρόμο από τη γειτονιά μας, στη Λιβύη. Την ίδια ώρα οι πάντες τηρούσαν σιγήν ιχθύος. Πολλές φορές με τον Νίκο είπαμε «δεν είναι δυνατόν ή κάποιος μας κάνει πλάκα ή κάτι παίζεται εδώ».
Πέρασαν οι τρεις μέρες, οι τιμές των καυσίμων σκαρφάλωσαν 10 λεπτά του ευρώ και πάλι σιγή ιχθύος…
Καμία σκέψη, κανένα άρθρο, καμία αντίδραση, κανένα σχόλιο έστω σε άσχετο ποστ…
Θα μπορούσα να πω πλέον ότι η μάζα ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΠΛΗΡΩΣ για τα γεγονότα και μακάρι να πέσω έξω αλλά αυτήν ακριβώς την αδιαφορία θα την πληρώσουμε όλοι πολύ πολύ ακριβά.
ΥΓ Λίγο πριν το 119 είχαμε ένα 118 τόσο ισχυρό που ακούστηκε τόσο δυνατόν που στο τέλος δεν το άκουσαν παρά ελάχιστοι… Ένα μήνυμα… Εκεί στην κίτρινη πέτρα!
Καληνύχτα σας.
katohika.gr