ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΤΕ ΤΟ ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΤΗΣ ΣΦΗΚΑΣ

Οι υψηλές θερμοκρασίες μάς φέρνουν ακόμα πιο κοντά στη φύση και στη θάλασσα αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες να δεχτούμε εμείς και τα παιδιά μας τσίμπημα από σφήκα. Να θυμάστε ότι όταν μία σφήκα σας τσιμπήσει, δεν αφήνει πίσω το κεντρί της. Παρολ’ αυτά, τα τσιμπήματα της μπορεί να έχουν σοβαρές αντιδράσεις σε αλλεργικά άτομα.

Το τσίμπημα από σφήκα μπορεί να επιφέρει, εκτός από αλλεργία, και μόλυνση γιατί μεταφέρει άμεσα μικρόβια. Τα τσιμπήματα σφήκας προκαλούν μια τοπική φλεγμονώδη αντίδραση του δέρματος, αποτέλεσμα του δηλητηρίου που εισχωρεί στον οργανισμό μας. Τα συμπτώματά του είναι τοπική κοκκινίλα, πρήξιμο, πόνος ή φαγούρα που μπορούν να διαρκέσουν από αρκετές ώρες μέχρι αρκετές ημέρες.

Σημεία και συμπτώματα αλλεργικής αντίδρασης:

• Κνίδωση.
• Κνησμός στα μάτια.
• Συσφιγκτικό αίσθημα στο λαιμό και στο θώρακα.

Επείγοντα σημεία και συμπτώματα:

• Οίδημα του λάρυγγα, που προκαλεί δύσπνοια.
• Βήχας
• Σοβαρή κνίδωση.
• Κοιλιακές κράμπες, ναυτία και εμετός.

Αν σας τσιμπήσει σφήκα, καταρχάς σας συνιστούμε ψυχραιμία. Καθαρίστε την περιοχή με προσοχή και εφαρμόστε πάγο για να αποφύγετε το πρήξιμο. Στη συνέχεια, πάρτε κάποιο αντιϊσταμινικό ή κορτιζονούχο κρέμα για τη φαγούρα ή και κάποιο παυσίπονο για τον πόνο αν χρειαστεί. Εάν το τσίμπημα είναι στο λαιμό ή στο στόμα, θα πρέπει να αντιδράσετε άμεσα, γιατί αν πρηστεί θα εμποδίζεται η δίοδος του αέρα. Πάρτε ένα παγάκι και βάλτε το στόμα σας ή πιείτε άφθονο παγωμένο νερό. Αν διαπιστώσετε ότι δυσκολεύεστε να αναπνεύσετε ή πρήζεστε στο πρόσωπο ή στο λαιμό, απευθυνθείτε σε γιατρό.

Προσοχή!
Αν δεν υπάρχουν φάρμακα χρησιμοποιήστε μαγειρική σόδα, αμμωνία, ξύδι ή λεμόνι.Υπάρχει όμως διαφοροποίηση στη χρήση, αν σας τσιμπήσει μέλισσα βάζουμε αμμωνία ή πολτό από μαγειρική σόδα, γιατί το δηλητήριο είναι όξινο και με την αμμωνία εξουδετερώνεται. Στο τσίμπημα της σφήκας το δηλητήριο είναι αλκαλικό και με το ξύδι (όξινο) εξουδετερώνεται. Αν το κάνετε ανάποδα είναι σαν να υποβοηθήσατε το τσίμπημα. Σταδιακά, ο πόνος και το τσούξιμο θα σβήσουν.

Λίγα λόγια για το δηλητήριο: Ένας μεγάλος αριθμός μελετών έχει πραγματοποιηθεί για τη σύνθεση του δηλητηρίου των μελισσών. Ένα μεγάλο μέρος του βασικού προσδιορισμού των ενώσεων, της απομόνωσης τους και της μελέτης των φαρμακολογικών αποτελεσμάτων τους έγινε στη δεκαετία του ’50 και τη δεκαετία του ’60. Το 88% του δηλητηρίου είναι νερό. Η γλυκόζη, η φρουκτόζη και τα φωσφολιπίδια που περιέχονται στο δηλητηρίου είναι παρόμοια με αυτά στο αίμα της μέλισσας (Crane, 1990). Τουλάχιστον 18 φαρμακολογικά ενεργά συστατικά έχουν περιγραφεί, συμπεριλαμβανομένων διάφορων ενζύμων, πεπτιδίων και αμινών. Το δηλητήριο από άλλα είδη Apis είναι παρόμοιο, αλλά ακόμη και τα δηλητήρια από τις διάφορες φυλές του κάθε είδους είναι ελαφρώς διαφορετικά το ένα από το άλλο. Η τοξικότητα του δηλητηρίου της Αpis cerana έχει αναφερθεί να είναι δύο φορές υψηλότερη από αυτό της Α.Mellifera

 talcmag.gr